Του Δρα Γιάννου Χαραλαμπίδη-Οι στόχοι των τρομοκρατικών κτυπημάτων και η μεταφορά της «κόλασης» στην καρδιά της Ευρώπης
Σοκ και δέος προκαλούν τα τρομοκρατικά κτυπήματα της Παρασκευής και
δεκατρείς στο Παρίσι. Σκότος στην πόλη του Φωτός. Το λουτρό αίματος των
μέχρι στιγμής 153 νεκρών σε έξι διαφορετικά σημεία από φανατικούς
ισλαμιστές τρομοκράτες επισημοποιεί τη μεταφορά του «ιερού πολέμου» από
τη Μέση Ανατολή στην καρδιά της Ευρώπης. Το Παρίσι, την πόλη του φωτός
και του πολιτισμού, της Αναγέννησης, όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά και του
δυτικού πολιτισμού. Συνεπώς, η επιλογή του κτυπήματος δεν ήταν τυχαία.
Εάν οι δίδυμοι πύργοι, τους οποίους κτύπησε η Αλ Γκάιντα το 2001, ήταν το σύμβολο της παγκόσμιας οικονομίας και του καπιταλισμού, και το Πεντάγωνο η ισχύς των ΗΠΑ, το Παρίσι είναι η πηγή του σύγχρονου δυτικού πολισμού, τον οποίοι οι τρομοκράτες θέτουν υπό αμφισβήτηση και θέλουν την εξαφάνιση και αντικατάστασή του από τις διατάξεις του Κορανίου.
Ανασφάλεια, στόχοι, συνοχή και ΕΕ
Το κτύπημα στο Παρίσι αποσκοπεί:
1. Να προκαλέσει αίσθημα ανασφάλειας στην ίδια την Ευρώπη αρχίζοντας από το κοσμοπολίτικο Παρίσι. Τα κτυπήματα έγιναν σε χώρους όπου συχνάζει απλός κόσμος, από τα στάδια ποδοσφαίρου ώς τις συνοικιακές καφετέριες. Εκεί όπου συχνάζουν οι πάντες. Το μήνυμα των τρομοκρατών είναι σαφές: Όλοι είναι στόχος, από τους πολιτειακούς αξιωματούχους ώς τον ανυποψίαστο πολίτη. Και στόχος δεν είναι μόνο η Γαλλία. Στόχος είναι ολόκληρος ο δυτικός κόσμος.Κάθε χώρα, κάθε γειτονιά, κάθε πολίτης. Επιβεβαιώνεται το δόγμα ότι οι τρομοκράτες είναι παντού και πουθενά. Στην ουσία επιδιώκεται η ανατροπή της ήρεμης και ασφαλούς καθημερινής ζωής του δυτικού κόσμου, ο οποίος θα πρέπει, σύμφωνα με τους τρομοκράτες, να υποταχθεί στο Ισλαμικό Κράτος διά πυρός και σιδήρου.
2. Να ανατρέψει την κοινωνική συνοχή της Γαλλίας και της Ευρώπης γενικότερα. Οι επιθέσεις και η ανθρωπιστική κρίση θα αυξήσουν την ξενοφοβία και, σε συνδυασμό με τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, θα προκαλέσουν νέες ανεπιθύμητες καταστάσεις στο εσωτερικό των κρατών-μελών και της ίδιας της ΕΕ, η οποία ως τέτοια είναι αδύνατη να αντιδράσει αποτελεσματικά και να διαχειριστεί την κρίση και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Και αυτό είναι μερικώς λογικό, διότι τα ζητήματα της ασφάλειας ανήκουν στα κράτη-μέλη.
3. Να θέσει υπό απειλή και αναγκαστική κατάργηση τα επιτεύγματα της ΕΕ, όπως είναι η ελευθερία διακίνησης και η κατάργηση των συνοριακών ελέγχων ως πυλώνα ολοκλήρωσης, αφού η πρώτη κίνηση της Γαλλίας ήταν να κλείσει τα σύνορα και να αυξήσει τους ελέγχους στη συνέχεια, να βγάλει τον στρατό στον δρόμο και να θέσει ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Η λογική του παράλογου
Οι επιθέσεις στη Γαλλία καταδεικνύουν την αδυναμία, αν όχι την αποτυχία, των Μυστικών Υπηρεσιών της χώρας αλλά και εκείνων των λοιπών χώρων, και δη των Μεγάλων Δυνάμεων, που βρίσκονται σε συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Και αποδεικνύουν ότι πέραν από την τεχνολογία ως συντελεστή ισχύος, το ανθρώπινο μυαλό και οι κλασικοί συνωμοτικοί κανόνες, στο πλαίσιο των οποίων ο τελευταίος που εκτελεί δεν γνωρίζει εκείνον που διατάζει ή τους ενδιάμεσους κρίκους του συστήματος, είναι ανίκητοι. Σε αυτά προστίθεται το θρησκευτικό μεταφυσικό στοιχείο ως υπέρτατη «ηθική υποχρέωση» κατά των απίστων.
Πρόδηλο είναι ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή κατά την οποία, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την τρομοκρατική απειλή. Στην παρούσα περίοδο η «αραβική άνοιξη» εξελίσσεται σε βαρύ χειμώνα για τη Δύση και τη Ρωσία, των οποίων η ισχύς στη Συρία και στο Ιράκ δεν αρκεί για να σταματήσει τον τρόμο που προκαλεί η δράση των φανατικών ισλαμιστών στη βάση ενός παράλογου «ιερού πολέμου» - του οποίου, όμως, εάν η Δύση και η Μόσχα δεν ξεκλειδώσουν τη λογική, ουδόλως θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν και να βάλουν τέλος.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Εάν οι δίδυμοι πύργοι, τους οποίους κτύπησε η Αλ Γκάιντα το 2001, ήταν το σύμβολο της παγκόσμιας οικονομίας και του καπιταλισμού, και το Πεντάγωνο η ισχύς των ΗΠΑ, το Παρίσι είναι η πηγή του σύγχρονου δυτικού πολισμού, τον οποίοι οι τρομοκράτες θέτουν υπό αμφισβήτηση και θέλουν την εξαφάνιση και αντικατάστασή του από τις διατάξεις του Κορανίου.
Ανασφάλεια, στόχοι, συνοχή και ΕΕ
Το κτύπημα στο Παρίσι αποσκοπεί:
1. Να προκαλέσει αίσθημα ανασφάλειας στην ίδια την Ευρώπη αρχίζοντας από το κοσμοπολίτικο Παρίσι. Τα κτυπήματα έγιναν σε χώρους όπου συχνάζει απλός κόσμος, από τα στάδια ποδοσφαίρου ώς τις συνοικιακές καφετέριες. Εκεί όπου συχνάζουν οι πάντες. Το μήνυμα των τρομοκρατών είναι σαφές: Όλοι είναι στόχος, από τους πολιτειακούς αξιωματούχους ώς τον ανυποψίαστο πολίτη. Και στόχος δεν είναι μόνο η Γαλλία. Στόχος είναι ολόκληρος ο δυτικός κόσμος.Κάθε χώρα, κάθε γειτονιά, κάθε πολίτης. Επιβεβαιώνεται το δόγμα ότι οι τρομοκράτες είναι παντού και πουθενά. Στην ουσία επιδιώκεται η ανατροπή της ήρεμης και ασφαλούς καθημερινής ζωής του δυτικού κόσμου, ο οποίος θα πρέπει, σύμφωνα με τους τρομοκράτες, να υποταχθεί στο Ισλαμικό Κράτος διά πυρός και σιδήρου.
2. Να ανατρέψει την κοινωνική συνοχή της Γαλλίας και της Ευρώπης γενικότερα. Οι επιθέσεις και η ανθρωπιστική κρίση θα αυξήσουν την ξενοφοβία και, σε συνδυασμό με τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, θα προκαλέσουν νέες ανεπιθύμητες καταστάσεις στο εσωτερικό των κρατών-μελών και της ίδιας της ΕΕ, η οποία ως τέτοια είναι αδύνατη να αντιδράσει αποτελεσματικά και να διαχειριστεί την κρίση και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Και αυτό είναι μερικώς λογικό, διότι τα ζητήματα της ασφάλειας ανήκουν στα κράτη-μέλη.
3. Να θέσει υπό απειλή και αναγκαστική κατάργηση τα επιτεύγματα της ΕΕ, όπως είναι η ελευθερία διακίνησης και η κατάργηση των συνοριακών ελέγχων ως πυλώνα ολοκλήρωσης, αφού η πρώτη κίνηση της Γαλλίας ήταν να κλείσει τα σύνορα και να αυξήσει τους ελέγχους στη συνέχεια, να βγάλει τον στρατό στον δρόμο και να θέσει ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Η λογική του παράλογου
Οι επιθέσεις στη Γαλλία καταδεικνύουν την αδυναμία, αν όχι την αποτυχία, των Μυστικών Υπηρεσιών της χώρας αλλά και εκείνων των λοιπών χώρων, και δη των Μεγάλων Δυνάμεων, που βρίσκονται σε συνεργασία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Και αποδεικνύουν ότι πέραν από την τεχνολογία ως συντελεστή ισχύος, το ανθρώπινο μυαλό και οι κλασικοί συνωμοτικοί κανόνες, στο πλαίσιο των οποίων ο τελευταίος που εκτελεί δεν γνωρίζει εκείνον που διατάζει ή τους ενδιάμεσους κρίκους του συστήματος, είναι ανίκητοι. Σε αυτά προστίθεται το θρησκευτικό μεταφυσικό στοιχείο ως υπέρτατη «ηθική υποχρέωση» κατά των απίστων.
Πρόδηλο είναι ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή κατά την οποία, όπως εξελίσσονται τα πράγματα, θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με την τρομοκρατική απειλή. Στην παρούσα περίοδο η «αραβική άνοιξη» εξελίσσεται σε βαρύ χειμώνα για τη Δύση και τη Ρωσία, των οποίων η ισχύς στη Συρία και στο Ιράκ δεν αρκεί για να σταματήσει τον τρόμο που προκαλεί η δράση των φανατικών ισλαμιστών στη βάση ενός παράλογου «ιερού πολέμου» - του οποίου, όμως, εάν η Δύση και η Μόσχα δεν ξεκλειδώσουν τη λογική, ουδόλως θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν και να βάλουν τέλος.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
