Του Γιώργου Παυλόπουλου-Οι
διώξεις σε βάρος πολλών δημοσιογράφων και αντιπολιτευόμενων μέσων
ενημέρωσης έχει βρεθεί στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης στην Τουρκία,
ενόψει των αυριανών κρίσιμων βουλευτικών εκλογών, καθώς ο Ταγίπ Ερντογάν
κυριολεκτικά «παίζει τα ρέστα του» προκειμένου το ισλαμοσυντηρητικό
Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης να ανακτήσει την απόλυτη πλειοψηφία την
οποία έχασε στην αναμέτρηση της 7ης Ιουνίου.Έτσι, οι επικεφαλής
50 και πλέον μεγάλων και γνωστών διεθνών ΜΜΕ -όπως οι αμερικανικοί
όμιλοι New York Times και Washington Post, το Γαλλικό Πρακτορείο
Ειδήσεων, η ιταλική la Stampa, η γερμανική Sueddeutsche Zeitung και
πολλά ακόμη Μέσα- αποφάσισαν να στείλουν στον πρόεδρο της Τουρκίας μια
επιστολή-κόλαφο όσον αφορά στην ελευθερία του Τύπου.«Συμμεριζόμαστε
την ανησυχία που επικρατεί ευρέως ότι τα πρόσφατα γεγονότα αποτελούν
μέρος μιας ενορχηστρωμένης εκστρατείας, που έχει στόχο να σωπάσει κάθε
αντιπολιτευόμενη ή επικριτική φωνή για την κυβέρνηση στην πορεία προς
τις εκλογές», σημειώνουν οι εκδότες και τον καλούν να «ασκήσει την
επιρροή του προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι δημοσιογράφοι, τόσο οι
Τούρκοι όσο και οι ξένοι ανταποκριτές, θα προστατεύονται και θα μπορούν
να κάνουν τη δουλειά τους ανεμπόδιστα».
Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου (CHp)
Φυσικά,
ο Ερντογάν δεν πρόκειται να φοβηθεί ή να αλλάξει τακτική τα τελευταία
24ωρα, πολύ περισσότερο καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο στόχος του
είναι εξαιρετικά δύσκολος, αλλά όχι ανέφικτος.
Ντεβλέτ Μπαχτσελί (ΜΗΡ)
Συγκεκριμένα,
όλα τα προγνωστικά της τελευταίας εβδομάδας (πλην ενός, που δίνει στο
ΑΚΡ ποσοστό πάνω από 47% και αυτοδυναμία), συγκλίνουν στα εξής
συμπεράσματα: Το κυβερνών κόμμα ναι μεν ενισχύεται, όχι όμως σε βαθμό
που θα του επιτρέψει να σχηματίσει μόνο του κυβέρνηση -κυρίως, επειδή το
αριστερό φιλοκουρδικό HDP διατηρεί τις δυνάμεις του, παρά το κύμα
τρομοκρατίας και διώξεων, την αναζωπύρωση των μαχών με το ΡΚΚ και την
κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί σε πολλές επαρχίες της
τουρκικής Ανατολίας. Έτσι, σύμφωνα με τις περισότερες αναλύσεις, η μάχη
φαίνεται πως θα κριθεί σε τρεις «λεπτομέρειες».
Σελαχατίν Ντεμιρτάς (ΗDP)
Πρώτον,
στην προσέλευση στις κάλπες, η οποία είναι πιθανό να σπάσει κάθε
προηγούμενο ρεκόρ και να πλησιάσει ή ακόμη και να ξεπεράσει το 90%,
έναντι του 83,9% τον Ιούνιο. Αν και όλα τα κόμματα θεωρούν ότι η μαζική
συμμετοχή θα τα ευνοήσει, πρόκειται για ένα αστάθμητο παράγοντα ο οποίος
είναι σε θέση να ανατρέψει τις προβλέψεις. Δεύτερον, στην ψήφο των νέων
και κυρίως των δύο περίπου εκατομμυρίων φοιτητών και σπουδαστών που
υπακούουν στους δικούς τους «νόμους». Και τρίτον, στις διαρροές που θα
έχει το ακροδεξιό Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ), που ουσιαστικά είναι η
«ομπρέλα» των γνωστών Γκρίζων Λύκων.
Η
τελευταία αυτή πλευρά ίσως αποδειχθεί τελικώς η πιο καθοριστική. Κι
αυτό διότι η τακτική του Ερντογάν και της κυβέρνησης του Αχμέτ
Νταβούτογλου, με τις απηνείς διώξεις κατά όλων όσων θεωρούνται εχθροί
της Τουρκίας -Κούρδοι, τζιχαντιστές, αλλά και Αριστερά- φαίνεται ότι
λειτουργεί ως δέλεαρ για σημαντικό τμήμα της εκλογικής βάσης του
κόμματος του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, καθιστώντας το ευάλωτο στα... σαλπίσματα
του Ερντογάν.
Μάλιστα, ακόμη κι αν τελικώς το ΑΚΡ δεν κατορθώσει
να ανακτήσει την αυτοδυναμία του, θεωρείται πολύ πιθανό να συνάψει
μετεκλογική κυβερνητική συμμαχία με το MHP, έχοντας ήδη προετοιμάσει το
έδαφος από τώρα. Βεβαίως, ο τελευταίος λόγος ανήκει στις κάλπες, που
συνηθίζουν να... εκπλήττουν τους πάντες και θα διαμορφώσουν τους νέους
πολιτικούς συσχετισμούς. Το ερώτημα είναι εάν ο Ερντογάν είναι
διατεθειμένος να τους αποδεχθεί, εφόσον δεν τον εξυπηρετούν...
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
