Εδώ και τέσσερα
χρόνια η Βορειοανατολική Συρία με επιλογή του Ασαντ αποτελεί ένα ντε
φάκτο κουρδικό κράτος, μια δεύτερη οντότητα δίπλα στο επίσης ντε φάκτο
ανεξάρτητο από το 1991 κουρδικό Βόρειο Ιράκ. Αν στο Αρμπίλ του Βόρειου
Ιράκ κυριαρχεί ο Μπαρζανί και η οργάνωσή του, που στη δεκαετία του ’90
διεξήγαγαν κοινές επιχειρήσεις με τον τουρκικό στρατό κατά του ΡΚΚ, στη
Βορειοανατολική Συρία κυριαρχεί η αδελφή οργάνωση του ΡΚΚ ΥΡG, μία
οργάνωση που κάθε μέρα αυξάνει τη συνεργασία της τόσο με τις ΗΠΑ όσο και
με τη Ρωσία.Η Βορειοανατολική Συρία είναι σήμερα για την πορεία προς ανεξάρτητο Κουρδιστάν ό,τι ήταν το Πεδεμόντιο τον 19ο αιώνα, που λειτούργησε ως ατμομηχανή για τη δημιουργία ενιαίας Ιταλίας. Η γρήγορη ανάπτυξη του ΡΚΚ μετά το 1984 ήταν η δυναμική απάντηση του Ασαντ πατρός στα σχέδια της Τουρκίας για έλεγχο των υδάτινων πόρων των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, στο πλαίσιο του προγράμματος ανάπτυξης της Νοτιοανατολικής Τουρκίας GAP. Για δεκατέσσερα χρόνια, από το 1984 μέχρι το 1998, η ηγεσία του ΡΚΚ υπό τον Οτσαλάν είχε τη βάση της στη Συρία, μία φιλοξενία που τερματίστηκε απότομα όταν η Αγκυρα, στηριζόμενη στην τότε στενή συνεργασία με το Ισραήλ, απείλησε το μπααθικό καθεστώς της Δαμασκού με κήρυξη πολέμου.
Με άλλα λόγια, οι Ερντογάν - Νταβούτογλου βλέπουν στη Συρία ένα κράτος του ΡΚΚ που ακυρώνει την όποια πολιτική διευθέτηση με τον Οτσαλάν και το οποίο θα ριζοσπαστικοποιήσει το Βόρειο Ιράκ, συμπαρασύροντας ή παραμερίζοντας τον Μπαρζανί. Το χαρτί του ανεξάρτητου Κουρδιστάν το παίζει πλέον ανοιχτά η πλειοψηφία των παικτών στη Μέση Ανατολή:
Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ως εργαλείο ελέγχου των περιφερειακών φιλοδοξιών της Τουρκίας, του Ιράν αλλά και του αραβικού εθνικισμού. Το Ιράν και οι Σιίτες του Ιράκ και οι Αλαουίτες της Συρίας ως πολύτιμο σύμμαχο κατά των Σουνιτών Αράβων. Ειδικότερα το καθεστώς Ασαντ, καθώς οι Κούρδοι της Συρίας συνιστούν μία ζώνη ασφαλείας απέναντι στην Τουρκία αλλά και στους τζιχαντιστές του Ιράκ.
Η Ρωσία ως μοχλό πίεσης για να μη δημιουργήσει η Αγκυρα περαιτέρω περιπλοκές και πέραν της Μέσης Ανατολής στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Με άλλα λόγια, το ερώτημα πλέον είναι με ποιες παράπλευρες συνέπειες και κόστος και για πόσο χρονικό διάστημα η Αγκυρα θα προσπαθεί να καθυστερήσει τη μη αντιστρέψιμη δυναμική της ανεξαρτησίας των Κούρδων.
kapopoulos@pegasus.gr
