Η επτάμηνη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, το δημοψήφισμα, η συμφωνία
και η προκήρυξη πρόωρων εκλογών είναι δηλωτικά της σοβαρότητας
της κατάστασης. Ο Αλέξης Τσίπρας με τα σωστά του και τα λάθη του
προσπάθησε όλο αυτό το χρονικό διάστημα να αλλάξει πολιτικά
δεδομένα και πάγιες πρακτικές τόσο στον ελληνικό χώρο όσο και
στον ευρωπαϊκό. Η σκληρή διαπραγμάτευση που προσπάθησε να κάνει
σε συνδυασμό με το αρνητικό γι’ αυτόν και τη χώρα περιβάλλον
οδηγεί εκ των πραγμάτων σε μια νέα αντίληψη για τη λειτουργία του
πολιτικού προσωπικού σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Το πολιτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε στη δεκαετία του 2000 ανταποκρινόμενο στις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες εκείνης της εποχής κατάφερε να συνθέσει απόψεις και αντιλήψεις που είχαν σχέση κυρίως με μια αντιπολιτευτική τακτική και με ένα λόγο διαμαρτυρίας και καταγγελίας. Οι αντιμνημονιακές θέσεις που καλύτερα απ’ όλους εξέφρασε το κόμμα της Κουμουνδούρου όλη αυτή την πενταετία είτε ως μικρό κόμμα, είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση, είναι η ώρα να δώσουν τη θέση τους σε ένα προγραμματικό λόγο με αδιαπραγμάτευτες κοινωνικές αρχές που θα εκφράζονται από ένα νέο κόμμα, έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ που θα χτιστεί πάνω στα ρεαλιστικά δομικά υλικά που προέκυψαν από τις εμπειρίες της διακυβέρνησης και στις οραματικές βάσεις που οφείλει να έχει ένα αριστερό κόμμα που απευθύνεται στην πλειονότητα του ελληνικού λαού.
Η καθαρότητα των ιδεών και των αντιλήψεων δεν μπορεί παρά να εδράζεται μόνο στο συμφέρον της χώρας όπως αυτό μπορεί να διεκδικηθεί στην ευρωπαϊκή της πορεία και προοπτική παλεύοντας πάντα για την επιθυμητή Ευρώπη των λαών. Η τήρηση δημοκρατικών διαδικασιών όπως αυτές που θα προκύψουν μέσα από ένα συνέδριο στο οποίο θα συμμετέχουν ρεαλιστές και οραματιστές, η επιλογή προσώπων για τη διακυβέρνηση της χώρας σε υπουργικό επίπεδο, όπως λόγου χάρη του Ε. Τσακαλώτου, που συνδυάζουν αποτελεσματικότητα και πολιτική φερεγγυότητα οφείλουν να αποτελέσουν τις προτεραιότητες για τον Αλέξη Τσίπρα και το νέο εγχείρημα. Τον ΣΥΡΙΖΑ της αυτοδυναμίας. Αντιστρέφοντας, στο ίδιο όμως πνεύμα, την περιβόητη ρήση του Τσε Γκεβάρα: «Ζητάμε το αδύνατο, είμαστε ρεαλιστές…»
http://www.epikaira.gr/article/neos-syriza-kai-aytodynamia
Το πολιτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε στη δεκαετία του 2000 ανταποκρινόμενο στις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες εκείνης της εποχής κατάφερε να συνθέσει απόψεις και αντιλήψεις που είχαν σχέση κυρίως με μια αντιπολιτευτική τακτική και με ένα λόγο διαμαρτυρίας και καταγγελίας. Οι αντιμνημονιακές θέσεις που καλύτερα απ’ όλους εξέφρασε το κόμμα της Κουμουνδούρου όλη αυτή την πενταετία είτε ως μικρό κόμμα, είτε ως αντιπολίτευση είτε ως κυβέρνηση, είναι η ώρα να δώσουν τη θέση τους σε ένα προγραμματικό λόγο με αδιαπραγμάτευτες κοινωνικές αρχές που θα εκφράζονται από ένα νέο κόμμα, έναν νέο ΣΥΡΙΖΑ που θα χτιστεί πάνω στα ρεαλιστικά δομικά υλικά που προέκυψαν από τις εμπειρίες της διακυβέρνησης και στις οραματικές βάσεις που οφείλει να έχει ένα αριστερό κόμμα που απευθύνεται στην πλειονότητα του ελληνικού λαού.
Η καθαρότητα των ιδεών και των αντιλήψεων δεν μπορεί παρά να εδράζεται μόνο στο συμφέρον της χώρας όπως αυτό μπορεί να διεκδικηθεί στην ευρωπαϊκή της πορεία και προοπτική παλεύοντας πάντα για την επιθυμητή Ευρώπη των λαών. Η τήρηση δημοκρατικών διαδικασιών όπως αυτές που θα προκύψουν μέσα από ένα συνέδριο στο οποίο θα συμμετέχουν ρεαλιστές και οραματιστές, η επιλογή προσώπων για τη διακυβέρνηση της χώρας σε υπουργικό επίπεδο, όπως λόγου χάρη του Ε. Τσακαλώτου, που συνδυάζουν αποτελεσματικότητα και πολιτική φερεγγυότητα οφείλουν να αποτελέσουν τις προτεραιότητες για τον Αλέξη Τσίπρα και το νέο εγχείρημα. Τον ΣΥΡΙΖΑ της αυτοδυναμίας. Αντιστρέφοντας, στο ίδιο όμως πνεύμα, την περιβόητη ρήση του Τσε Γκεβάρα: «Ζητάμε το αδύνατο, είμαστε ρεαλιστές…»
http://www.epikaira.gr/article/neos-syriza-kai-aytodynamia