Η ιστορία είναι γνωστή. Ο Αρκάς ανέβαζε σκίτσα στο Facebook. Ενα απ’ αυτά (όπως και άλλα) προκάλεσε ύβρεις κατά του εκλεκτού δημιουργού.
Ασυνήθιστος, ως φαίνεται, ο Αρκάς στις λάσπες που λιμνάζουν στο διαδίκτυο και συχνά εκτοξεύονται επί δικαίους και αδίκους, ζήτησε τα σκίτσα του να κατεβούν απ’ τον «τοίχο» (της εκτέλεσης).
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι, εκτός απ’ τους κακόψυχους που την έπεφταν στον Αρκά, του την έπεσαν και ορισμένοι «αριστεροί» που ο εγγενής σταλινισμός τους αντιμετωπίζει τη σάτιρα, αλλά και την ελευθερία του λόγου με όρους οπαδισμού και χουλιγκανισμού. Και δικών, δίκην λαϊκών δικαστηρίων, οι πιο προχωρημένοι. Θύματα αυτής της αντιανάγνωσης έχουν πέσει κατά καιρούς οι περισσότεροι σκιτσογράφοι. Οι οποίοι εκτίθενται μεν στην κριτική για το έργο τους (και δικαίως), αλλά είναι τελείως ανυπεράσπιστοι στη χυδαιότητα, τις τρολιές και την κρυπτώνυμη μοχθηρία. Αυτά που για ορισμένους στο διαδίκτυο κι όχι μόνο συνιστούν δημοκρατικό δικαίωμα στο λιντσάρισμα.
Καθόλου χαλκέντερος με όλα αυτά ο Αρκάς και άκρως ευαίσθητος ο εξόχως γενναίος, προς στιγμήν «υποχώρησε» μπροστά στο άδικο, που μόνον ο όχλος μπορεί να προκαλέσει, αλλά στη συνέχεια επέστρεψε και συνέχισε να αναρτά τα σκίτσα του - και μπράβο του!
Για μιαν ακόμα φορά οι νυφίτσες δεν νίκησαν και η δημιουργία ούτε λογοκρίθηκε ούτε αυτολογοκρίθηκε.
Τι κατάλαβε απ’ όλα αυτά ο γκεσταπίτης υπηρεσίας στο «Ποτάμι»; Τα εξής:
«Τα παιδιά της τερατογένεσης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν ανέχονται τη σάτιρα. Απολαμβάνουν μόνο Λάκη, Στάθη και Χάρρυ κι από Αρκά δεν καταλαβαίνουν. Σε λίγο θα απαγορεύσουν και το γέλιο. Ας τους φρενάρουν λίγο οι προστάτες τους.
Τμήμα υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων σκιτσογράφων, τραγουδιστών και λοιπών καταδιωκόμενων».
Προφανώς η ευφυΐα και το ήθος του κ. Σταύρου Θεοδωράκη διατρέχει σαν ποτάμι το Ποτάμι του.
