Το ΔΝΤ διαπιστώνει σχετική σταθεροποίηση της ανάκαμψης στις ΗΠΑ και καταγράφει τα πρώτα αισιόδοξα μηνύματα στην Ευρωζώνη. Ταυτόχρονα καταγράφει αρνητικά μηνύματα από την ομάδα BRICS και τις αναδυόμενες οικονομίες συνολικά. Ετσι η ανάπτυξη της Κίνας, της Ινδίας, της Βραζιλίας και της Ρωσίας δεν μπορεί να προεξοφλείται ότι θα έχει ρόλο ατμομηχανής στην παγκόσμια οικονομία. Αυτό που προκύπτει από την έκθεση του ΔΝΤ είναι μια συνολικά εύθραυστη ισορροπία στις ΗΠΑ και οριακή στην Ευρωζώνη, μια ανυπαρξία εναλλακτικών εκτός Ευρώπης λύσεων τόσο για την Ουάσιγκτον όσο και για το Βερολίνο, μια ανάγκη περαιτέρω προσέγγισης και συντονισμού ΗΠΑ-Ευρωζώνης.
Με άλλα λόγια, η σύγκρουση Δύσης-Ρωσίας αλλά και η μείωση της ζήτησης στην Κίνα υπαγορεύουν σταθερότητα στην Ευρώπη, ένα ζητούμενο που ταυτόχρονα προβάλλει και ως προϋπόθεση, εκ των ων ουκ άνευ για την περαιτέρω σταθεροποίηση της ανάκαμψης στις ΗΠΑ. Αν διαβάσουμε προσεκτικά τις δηλώσεις Ντράγκι, πίσω από την προσεκτικά διατυπωμένη αισιοδοξία για το μέλλον της Ευρωζώνης, ο κίνδυνος του αποπληθωρισμού και της ύφεσης είναι ακόμη ορατός.
Ετσι ο επικεφαλής της ΕΚΤ επιμένει στην ολοκλήρωση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης και ταυτόχρονα όχι μόνο αποκλείει περιορισμό η πρόωρο τερματισμό του αλλά αφήνει ανοικτό παράθυρο για παράτασή του. Κρατώντας λεπτές ισορροπίες, ο Ντράγκι καταγράφει με ακόμη πιο προσεκτική διατύπωση ως παραμέτρους αβεβαιότητας για την επιστροφή της Ευρωζώνης στην ανάκαμψη τις άκαμπτες δημοσιονομικές ισορροπίες και τη βραδύτητα υλοποίησης μεταρρυθμίσεων-διαρθρωτικών αλλαγών.
Αν πέραν της έκθεσης του ΔΝΤ και των δηλώσεων Ντράγκι σταθούμε στην κρίση που σαρώνει σήμερα τη Φινλανδία και θα έχει ανατρεπτικό αποτέλεσμα όταν απόψε το βράδυ ανοίξουν οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών, θα διαπιστώσουμε ότι ο διαχωρισμός σε ενάρετους και προβληματικούς εταίρους στην Ευρωζώνη είναι αυθαίρετος και συγκυριακός. Αν προσθέσουμε τη συνολική αβεβαιότητα στη Γαλλία και την Ιταλία, έχουμε την εικόνα μιας Ευρωζώνης εύθραυστων και οριακών ισορροπιών, η σταθεροποίηση της οποίας αποτελεί προτεραιότητα για την Ουάσιγκτον.
Ο κίνδυνος του σπιράλ αποπληθωρισμού με παρατεταμένη ύφεση και μαζική ανεργία, κοινωνική ένταση και πολιτική αποσταθεροποίηση δεν πρόκειται να απομακρυνθεί εύκολα από την Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την παγκόσμια οικονομία. Ευρωζώνη και ΗΠΑ πρέπει να γίνουν οι ίδιες η ατμομηχανή της ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας.
Η Ουάσιγκτον καταγράφει αυτήν τη στιγμή ως το μεγαλύτερο πρόβλημα τη βραδύτητα της προσαρμογής προς αναπτυξιακή κατεύθυνση του Βερολίνου και των εταίρων του. Αυτό είναι το φόντο της διαπραγμάτευσης της Αθήνας με τους εταίρους της στην Ευρωζώνη, με τη Γηραιά Ηπειρο να πιέζεται από την παγκόσμια οικονομική συγκυρία να κάνει αποφασιστική στροφή προς την ανάπτυξη.
kapopoulos@pegasus.gr
