Του Χριστόδουλου Κ. Γιαλλουρίδη - Το φαινόμενο της ισλαμικής τρομοκρατίας εκδηλώνεται ταυτόχρονα παντού
- Η Δύση, η Ευρώπη, οι ΗΠΑ, μαζί με τη Ρωσία και την Κίνα πρέπει να συνέλθουν και να διαβουλευθούν την από κοινού αντιμετώπιση ενός απολύτως προβλέψιμου επερχόμενου φαινομένου παγκόσμιας τρομοκρατίας
- ΤΑ ΜΕΤΡΑ ασφαλείας εισόδου και εξόδου προς την ελεύθερη Κύπρο πρέπει να εντατικοποιηθούν, οι δε κυπριακή κυβέρνηση οφείλει να βρει τη χρηματοδότηση που είναι απαραίτητη για τη φύλαξη και των θαλασσών της
Τι προκαλεί αυτό το αιφνιδιαστικό φαινόμενο, ιδιαίτερα γι' αυτούς που δεν έχουν τη γνώση και την ικανότητα παρακολούθησης των διεθνών εξελίξεων, από τον σοβιετικό πόλεμο στο Αφγανιστάν, την πτώση του Σοβιετικού ιμπέριουμ και την εκδήλωση και εδραίωση της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης, της ένοπλης ρήξης με τον δυτικό πολιτισμό και οτιδήποτε άλλο δεν είναι ισλαμικό, από ριζοσπαστικές πρωτόγνωρες ως προς τα μέσα και τη διακηρυκτική πολιτική ρητορική.
Οι ομάδες αυτές, οι οποίες αναπτύσσονται ραγδαία σε όλη τη Μέση Ανατολή με παγκόσμια επιρροή, επιδιώκουν προδήλως να φέρουν τον κόσμο σε συνθήκες Μεσαίωνα, χρησιμοποιώντας προς τούτο μεγάλες τεχνολογικές εξελίξεις του 20ού αιώνα, που είναι καθαρά προϊόν του δυτικού υλικού πολιτισμού. Οι τελευταίες ημέρες προκαλούν μεγάλη ανησυχία, γιατί το φαινόμενο της ισλαμικής τρομοκρατίας εκδηλώνεται ταυτόχρονα παντού, αφού εδραιώθηκε στη Συρία και στο Ιράκ, έπληξε την Τυνησία, την Υεμένη, τη Λιβύη και βεβαίως υφίσταται ως διαρκής απειλή και στη Νιγηρία.
Ο 21ος αιώνας διαγράφεται ως η εποχή των συγκρούσεων και των τραγωδιών του ανθρώπινου γένους, που θα συνδέονται, θα αναφέρονται ή θα παραπέμπουν στην αντιθετική σχέση θρησκειών και πολιτισμών, όχι τόσο ως προς τις θρησκείες ως πολιτισμικό αγαθό με την ευρύτερη έννοια του όρου, αλλά ως κοσμοθεωριών, ως τρόπου ζωής, αντιλήψεων και τρόπων οργάνωσης της κοινωνίας, δόμησης των κρατών και λειτουργίας των πολιτικών συστημάτων.
Η πρόσφατη τραγωδία της Τυνησίας, όπου εσφάγη κυριολεκτικά μια μεγάλη ομάδα δυτικών επισκεπτών, που ως τουρίστες αποφάσισαν να γνωρίσουν αυτήν την πανέμορφη χώρα της Βορείου Αφρικής, έρχεται να συμπληρώσει το παζλ μιας ατέλειωτης, αναρίθμητης σειράς τραγωδιών, μικρών και μεγαλυτέρων, που αφορούν σε άτομα και σε ομάδες, σε λαούς και εθνότητες ή μειονότητες, οι οποίοι την τελευταία πενταετία είτε υφίστανται τη βαρβαρότητα της σφαγής των αδίστακτων ισλαμιστών του ISIS, είτε κατατρομοκρατούν τους λαούς και τα έθνη, ακόμα και τα κράτη, που ζουν στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η επίθεση των ισλαμοτρομοκρατών δεν είναι ούτε σπασμωδική και μεμονωμένη, ούτε και προβλέπεται να τελειώσει ή να ολοκληρώσει έναν κύκλο της στο εγγύς μέλλον. Είναι μια επίθεση που κλιμακώνεται ραγδαία και εντείνεται όλο και περισσότερο, και οδηγεί σταδιακά μια μεγάλη περιοχή του κόσμου, όπως είναι η Μέση Ανατολή, στον διαρκή φόβο και έναν εντεινόμενο τρόμο κοινωνιών και ομάδων λαού, αλλά και ατόμων για το τι επίκειται ως προς τα σχέδια και τους προγραμματισμούς των τζιχαντιστών της Συρίας και του Ιράκ.
Αυτήν τη στιγμή το κράτος των τζιχαντιστών κατέχει ένα σημαντικό μέρος τη Συρίας και του Ιράκ, έκταση που είναι ισόποση με το Ηνωμένο Βασίλειο στο σύνολό του ως εδαφική επικράτεια. Εάν καταφέρουν να πλήξουν περιοχές όπως η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα, να αποσταθεροποιήσουν την Ιορδανία ή και την Αίγυπτο, τότε η παγκόσμια κοινότητα θα ζει και θα βιώνει καθημερινώς τον φόβο και τον τρόμο μιας επερχόμενης τζιχαντιστικής επίθεσης, η οποία δεν είναι ανάγκη να είναι άμεσα στρατιωτική, θα είναι σε πρώτο στάδιο ενεργειακή, δηλαδή θα οδηγήσει την ανθρωπότητα σε οικονομική ασφυξία και σε αδυναμία παραγωγής πλούτου, πλήττοντας τον δυτικό πολιτισμό, τον τρόπο ζωής του δυτικού ανθρώπου, που είναι ο homo universalis, πράγμα που αποτελεί τον στρατηγικό στόχο των τζιχαντιστών, δηλαδή να διαλύσουν τον δυτικό πολιτισμό.
Η Δύση, η Ευρώπη, οι ΗΠΑ, μαζί με τη Ρωσία και την Κίνα πρέπει να συνέλθουν και να διαβουλευθούν την από κοινού αντιμετώπιση ενός απολύτως προβλέψιμου επερχόμενου φαινομένου παγκόσμιας τρομοκρατίας. Εάν δεν εκπονήσουν σχέδιο τής από κοινού αντιμετώπισης ενός φαινομένου, του οποίου τη γένεση και την ενδυνάμωση δυτικοί έγκυροι και έγκριτοι αναλυτές αποδίδουν, και δικαίως, στον λανθασμένο και απολύτως άσκοπο πόλεμο που διεξάγουν εναντίον του Άσαντ, εξοπλίζοντας προς τον σκοπό αυτόν και χρηματοδοτώντας τους τζιχαντιστές της τρομοκρατίας, της Αλ Νούσρα και άλλων παρεμφερών οργανώσεων, η ανθρωπότητα θα κινδυνεύει με μια εξαιρετικά απειλητική για τον δυτικό πολιτισμό κλιμάκωση του φαινομένου.
Όλη αυτή λοιπόν τη λανθασμένη πολιτική πρέπει να την αφήσουν πίσω και να σχεδιάσουν την εξόντωση, δηλαδή τον πόλεμο καταστροφής και εξάλειψης αυτού του εξαιρετικά επικίνδυνου φαινομένου για τον κόσμο, που ανδρώθηκε και γιγαντώνεται τούτες τις ώρες στη Μέση Ανατολή.
Το φαινόμενο δεν μπορεί να εξαλειφθεί με τη στρατηγική μόνο των ΗΠΑ ή με βομβαρδισμούς από αέρος, αλλά πρέπει να υπάρξει σχέδιο που να αναφέρεται και στα γενεσιουργά αίτια του φαινομένου, όπως για παράδειγμα πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα της ελκυστικότητας που ασκεί σε διάφορους νεολαίους της Δύσης αυτή η βαρβαρότης.
Φυσικά, αυτή η συνεργασία σε παγκόσμιο επίπεδο θα βοηθήσει στην αναζήτηση και προώθηση λύσεων από κοινού για τα προβλήματα του κόσμου, όπως είναι της πείνας και της εξαθλίωσης, της καταστροφής του περιβάλλοντος και όλων εκείνων των θεμάτων που συνθέτουν αυτό που αποκάλεσε ο μεγάλος θεωρητικός της ειρήνης Johan Galtung, δομική βία. Η πρόκληση των τζιχαντιστών είναι ευκαιρία για την οικοδόμηση μιας μακράς πνοής διεθνούς συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας και ειρηνικής επίλυσης των προβλημάτων.
Σε ό,τι αφορά την Κύπρο, θα πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη μέριμνα και περίσκεψη, και σχεδιασμός αντιμετώπισης φαινομένων απειλής πέραν της υφιστάμενης συμβατικής απειλής, γιατί ακριβώς η Κύπρος είναι σε μια θέση γεωγραφική που αποτελεί ελκυστικό χώρο, για κάθε παράγοντα που θέλει να διαδραματίσει ρόλο στη διεθνή πολιτική, έχει ανοικτά σύνορα προς κάθε κατεύθυνση και είναι εύκολα προσβάσιμη από παντού, είναι δηλαδή απολύτως ευάλωτη.
Ένα ακόμα και περιορισμένης έκτασης επεισόδιο στην ελεύθερη Κύπρο θα προκαλούσε εξαιρετικά επικίνδυνες και απολύτως ανεπιθύμητες αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα του πολιτικού συστήματος, κυρίως όμως στην οικονομία. Τα μέτρα ασφάλειας εισόδου και εξόδου προς την ελεύθερη Κύπρο πρέπει να εντατικοποιηθούν, οι δε κυπριακή κυβέρνηση οφείλει να βρει τη χρηματοδότηση που είναι απαραίτητη για τη φύλαξη και των θαλασσών της. Για να μπορούμε να κτίζουμε το μέλλον, πρέπει να σχεδιάζουμε από τώρα σε δύο τομείς, την ασφάλεια και την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗΣ
Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής
Κοσμήτορας Σχολής Διεθνών Σπουδών,
Επικοινωνίας και Πολιτισμού Παντείου Πανεπιστημίου
