Του Κώστα Βενιζέλου
Συνήθως οι επισκέψεις Ελλήνων Πρωθυπουργών στην Κύπρο, αλλά κι άλλων αξιωματούχων, συνοδεύονται από πολλές εξαγγελίες, έντονη «συναισθηματική φόρτιση» και ενίοτε αναλώνονται σε μηνύματα μιας χρήσης. Κοντολογίς, δίνουν διαπιστευτήρια στις ευαισθησίες των Ελλήνων της Κύπρου, που έμαθαν διαχρονικά να ζουν και να αποκοιμώνται από νανουρίσματα του υπερφίαλου αθηναϊκού κράτους.Ο νέος Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, απέφυγε την πεπατημένη των προκατόχων του. Είπε αυτά που έπρεπε και μπορεί να υλοποιήσει. Δεν σήκωσε τον πήχη ψηλά, αλλά ταυτόχρονα δεν τον χαμήλωσε. Άλλωστε και στα άλλα πεδία της πολιτικής, έστω κι εάν είναι φρέσκος στην εξουσία, αυτά που έλεγε προεκλογικά προσπαθεί να τα εφαρμόσει. Και τούτο προς απογοήτευση όσων στην Ευρώπη ήλπιζαν πως θα έκανε με τις πρώτες πιέσεις κωλοτούμπα. Δεν το έπραξε ξεσηκώνοντας ένα ανέλπιστο, ομολογουμένως, κύμα υποστήριξης στα σχέδια του για την οικονομία και στη μάχη ενάντια στις τροϊκανές μεθοδεύσεις. Μέχρι και από τον Μπάρακ Ομπάμα βρήκε στήριξη και αλληλεγγύη, ότι αυτό μπορεί να σημαίνει πρακτικά.
Ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε τις ρητορικές εξάρσεις επιλέγοντας να είναι συγκεκριμένος. Και ως προς τα μηνύματα προς την Άγκυρα ( για τα ελλαδοτουρκικά και το Κυπριακό) αλλά και για τη σημασία που έχουν Ελλάδα και Κύπρος για την Ε.Ε. και την περιφερειακή σταθερότητα. Αναφέρθηκε, χωρίς να θέλει να το «πουλήσει» εσωτερικά αλλά για να το εισπράξουν οι τρίτοι, στη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδος και της Κύπρου. Και γεωστρατηγικά σε σχέση με τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και για τη σημασία που έχουν για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη. Κοντολογίς ανέδειξε το κόστος που θα έχουν, κυρίως οι πυθίες της ευρωζώνης, εάν οι δυο χώρες βρεθούν εκτός, αν και αυτό το σενάριο δεν φαίνεται να παίζει. Η Ελλάδα ήταν και είναι συστημική, παρόλο που πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό χάθηκε από το 2012. Η κινητοποίηση των πάντων, μετά την εκλογή Τσίπρα, επιβεβαιώνει ότι παραμένει συστημική χώρα για την Ένωση.
Η Κύπρος δεν είναι μόνο το πρώτο του ταξίδι εκτός Ελλάδος, που έγινε για συμβολικούς κι άλλους λόγους. Είναι η αρχή μιας περιοδείας του στην Ευρώπη, με στόχο να επεξηγήσει τις θέσεις του, παρουσιάσει τις προθέσεις του και να ζητήσει στήριξη για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την παρατεταμένη οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Η νέα κυβέρνηση ζητά τη διασύνδεση των υποχρεώσεων της Αθήνας με τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Αυτό που έπρεπε, δηλαδή, να αποτελούσε από την αρχή τη συνταγή για όσες χώρες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και έχουν υπαχθεί στο πρόγραμμα.Η επίσκεψη Τσίπρα στην Κύπρο αφήνει μια ελπιδοφόρα αίσθηση. Βρισκόμαστε σε αναμονή να παραχθεί και ανάλογο αποτέλεσμα.
Συνήθως οι επισκέψεις Ελλήνων Πρωθυπουργών στην Κύπρο, αλλά κι άλλων αξιωματούχων, συνοδεύονται από πολλές εξαγγελίες, έντονη «συναισθηματική φόρτιση» και ενίοτε αναλώνονται σε μηνύματα μιας χρήσης. Κοντολογίς, δίνουν διαπιστευτήρια στις ευαισθησίες των Ελλήνων της Κύπρου, που έμαθαν διαχρονικά να ζουν και να αποκοιμώνται από νανουρίσματα του υπερφίαλου αθηναϊκού κράτους.Ο νέος Έλληνας Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, απέφυγε την πεπατημένη των προκατόχων του. Είπε αυτά που έπρεπε και μπορεί να υλοποιήσει. Δεν σήκωσε τον πήχη ψηλά, αλλά ταυτόχρονα δεν τον χαμήλωσε. Άλλωστε και στα άλλα πεδία της πολιτικής, έστω κι εάν είναι φρέσκος στην εξουσία, αυτά που έλεγε προεκλογικά προσπαθεί να τα εφαρμόσει. Και τούτο προς απογοήτευση όσων στην Ευρώπη ήλπιζαν πως θα έκανε με τις πρώτες πιέσεις κωλοτούμπα. Δεν το έπραξε ξεσηκώνοντας ένα ανέλπιστο, ομολογουμένως, κύμα υποστήριξης στα σχέδια του για την οικονομία και στη μάχη ενάντια στις τροϊκανές μεθοδεύσεις. Μέχρι και από τον Μπάρακ Ομπάμα βρήκε στήριξη και αλληλεγγύη, ότι αυτό μπορεί να σημαίνει πρακτικά.
Ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε τις ρητορικές εξάρσεις επιλέγοντας να είναι συγκεκριμένος. Και ως προς τα μηνύματα προς την Άγκυρα ( για τα ελλαδοτουρκικά και το Κυπριακό) αλλά και για τη σημασία που έχουν Ελλάδα και Κύπρος για την Ε.Ε. και την περιφερειακή σταθερότητα. Αναφέρθηκε, χωρίς να θέλει να το «πουλήσει» εσωτερικά αλλά για να το εισπράξουν οι τρίτοι, στη γεωπολιτική σημασία της Ελλάδος και της Κύπρου. Και γεωστρατηγικά σε σχέση με τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και για τη σημασία που έχουν για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη. Κοντολογίς ανέδειξε το κόστος που θα έχουν, κυρίως οι πυθίες της ευρωζώνης, εάν οι δυο χώρες βρεθούν εκτός, αν και αυτό το σενάριο δεν φαίνεται να παίζει. Η Ελλάδα ήταν και είναι συστημική, παρόλο που πολλοί υποστηρίζουν ότι αυτό χάθηκε από το 2012. Η κινητοποίηση των πάντων, μετά την εκλογή Τσίπρα, επιβεβαιώνει ότι παραμένει συστημική χώρα για την Ένωση.
Η Κύπρος δεν είναι μόνο το πρώτο του ταξίδι εκτός Ελλάδος, που έγινε για συμβολικούς κι άλλους λόγους. Είναι η αρχή μιας περιοδείας του στην Ευρώπη, με στόχο να επεξηγήσει τις θέσεις του, παρουσιάσει τις προθέσεις του και να ζητήσει στήριξη για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την παρατεταμένη οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Η νέα κυβέρνηση ζητά τη διασύνδεση των υποχρεώσεων της Αθήνας με τον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Αυτό που έπρεπε, δηλαδή, να αποτελούσε από την αρχή τη συνταγή για όσες χώρες αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα και έχουν υπαχθεί στο πρόγραμμα.Η επίσκεψη Τσίπρα στην Κύπρο αφήνει μια ελπιδοφόρα αίσθηση. Βρισκόμαστε σε αναμονή να παραχθεί και ανάλογο αποτέλεσμα.