Στο φουλ δουλεύουν οι μηχανές του ρωσικού πετρελαϊκού κλάδου, προσπαθώντας να αναπληρώσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο μέρος από τα έσοδα που χάνονται λόγω της συνεχιζόμενης πτώσης στις τιμές του «μαύρου χρυσού».Για του λόγου το αληθές, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Ενέργειας, το 2014 η παραγωγή διαμορφώθηκε στο υψηλότερο επίπεδό της μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, φτάνοντας κατά μέσο όρο στα 10,58 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως -αριθμός μεγαλύτερος κατά 0,7% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, που διατηρεί τη Ρωσία στην πρώτη θέση της παγκόσμιας παραγωγής, ενώ βρίσκεται πολύ κοντά στο σοβιετικό ρεκόρ των 11,41 εκατ., που καταγράφηκε το 1988.
Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι ειδικοί, τα περιθώρια περαιτέρω αύξησης της παραγωγής είναι σχετικά περιορισμένα, ειδικά καθώς ο συνδυασμός των διεθνών κυρώσεων και της χαμηλής τιμής μειώνει σημαντικά τις νέες επενδύσεις που είναι απαραίτητες -τόσο για την εκμετάλλευση των ήδη υπαρχόντων κοιτασμάτων όσο και για την ανακάλυψη νέων και πιο περίπλοκων. Κι αυτό, με τη σειρά του, συνιστά μάλλον τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος φέτος θα υποβληθεί στο πιο δύσκολο κρας-τεστ της πολιτικής του σταδιοδρομίας -απέναντι στην κοινωνία, τους ολιγάρχες και τους διεθνείς εταίρους της Μόσχας.
Αλλωστε, είναι γνωστό ότι η εδραίωση του Πούτιν στην εξουσία και η παντοδυναμία του στο εσωτερικό ακολούθησαν παράλληλες πορείες με την τιμή του πετρελαίου στις αγορές: Το 2000, όταν παρέλαβε τα ηνία της διαλυμένης σχεδόν Ρωσίας από τον Μπορίς Γιέλτσιν, πουλιόταν γύρω στα 30 δολάρια το βαρέλι, το 2006 είχε υπερδιπλασιαστεί φτάνοντας στα 60 δολάρια, ενώ λίγο αργότερα ξεπέρασε και τα 100, γεμίζοντας τα ταμεία του Κρεμλίνου -με αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, ενώ το μέσο ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν στα 1.772 δολάρια το 2000, σήμερα να έχει εκτιναχθεί κοντά στα 15.000.
Τα δεδομένα, πλέον, έχουν αλλάξει και ήδη η τιμή του Brent κινείται κάτω από τα 60 δολάρια, έχοντας μειωθεί κατά το ήμισυ σχεδόν μέσα στο τελευταίο εξάμηνο. Οι αναλυτές εκτιμούν, μάλιστα, ότι εάν παραμείνει καθ' όλη τη διάρκεια του 2015 σε αυτά τα επίπεδα, τότε το ρωσικό ΑΕΠ θα υποχωρήσει κατά 3%-5%, ενώ παράλληλα οι πιέσεις προς το ρούβλι θα γίνουν ακόμη πιο έντονες, αναγκάζοντας την κεντρική τράπεζα να δαπανήσει ακόμη περισσότερα από τα πολύτιμα αποθέματά της.
[Θα επιβιώσει το... άλογο;]
Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι το «κεφάλαιο» που έχει στα χέρια του ο Πούτιν, συναλλαγματικό αλλά και πολιτικό, επαρκεί για να περάσει τη στενωπό του 2015. Όπως όμως δήλωσε ένας αναλυτής στο πρακτορείο Reuters, «το ερώτημα δεν είναι εάν ο Πούτιν θα καταφέρει να παραμείνει πάνω στο άλογο, αλλά εάν το άλογο θα επιβιώσει». Μόνο που για πολλούς Ευρωπαίους, ενδεχόμενος «θάνατος» του αλόγου ισοδυναμεί με πολύ κακά νέα...
ΗΜΕΡΗΣΙΑ