Eίναι
το πρώτο σημείωμα που παραπέμπει στο Ποντος Νιουζ και όχι στην εφημερίδα
Δημοκρατία ως έχουμε συνηθίσει. Ελπίζω αυτό να μην αποτελεί την αιτία απουσίας
σχολιαστών στην ανωτερω παράθεση
Ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δεν είναι τυχαίο πολιτικό
πρόσωπο. Πλήθος δημοσιευμάτων τον φέρουν ως σοβαρό υποψήφιο στην κούρσα διαδοχής
του Προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Διαθέτει επίσης ισχυρά ερείσματα εντός της Ελληνοκυπριακής
ομογένειας και η αναγνώριση της στήριξης αυτής από μέρους του έχει εμφατικά
καταγραφεί στην διαχρονική του στάση απέναντι
στο Κυπριακό ζήτημα, ως ζήτημα εισβολής
και κατοχής. Η στροφή του σε λύσης τύπου δικοινοτικής και διζωνικής
ομοσπονδίας έρχεται ως αποτέλεσμα της μετατόπισης της Ελληνο-Κυπριακής πολιτικής
ηγεσίας προς την κατευθυνση αυτή. Διαθέτει παράλληλα την ευστροφία και την εξυπνάδα να λέγει τα πράγματα
με το όνομα τους επιχειρηματολογώντας με τρόπο που καθιστά αδύνατη την ανασκευή
των όσων εκφέρει. Θύμα της ικανότητας του αυτή η ανατολίτικη κουτοπονηριά που διακρίνει
την τουρκική διπλωματία η οποία και πλέον έχει εμποτιστεί σε απόλυτο βαθμό από την
ιδεολογία του παντουρκισμού και πανισλαμισμού και έχει παγιδευτεί στις αγκυλώσεις
που αυτή παράγει..
Η Αμερικανική διπλωματία δεν έχει βρεί ακόμα τον κατάλληλο
και σοβαρό σύμμαχο στην περιοχή που θα της επιτρέψει να επιτύχει τους σχεδιασμούς
της. Οι Κούρδοι αδυνατούν να ξεπεράσουν τα όσα τους χωρίζουν κάτι που τους εφερε
στα όρια της απόλυτης ήττας (τα κουρδικά καντόνια της Συρίας είναι στα πρόθυρα της
διάλυσης, και η Κουρδική Περιφερειακή Διοίκηση στα όρια της κατάρρευσης) ενώ συγκεντρώνουν σε βάρος τους τόσο την έχθρα
των Αράβων που αδυνατούν να φανταστούν την ίδρυση Κουρδικού Ανεξάρτητου μορφώματος
όσο και την δυσπιστία των Ιρακινών και των Αλαουιτών. Παράλληλα
η Μαρξιστική Λενινιστική Ιδεολογία των
Κούρδων της Συρίας , τα όσα κουβαλούν επίσης ως πολιτιστική και πολιτισμική
παρακαταθήκη , οι συνθήκες πολέμου που
επικρατούν δεν επιτρέπουν την διαμορφωση συνθηκών πλουραλιστικής δημοκρατίας σε
κανένα κουρδικό μόρφωμα.
Το ΙΚΙΛ χρησιμοποιείται ως εμβρυουλκός από την Τουρκία για
την επίλυση του Κουρδικού ζητήματος σύμφωνα με την στρατηγική της , για την επέκταση της
στην Μέση Ανατολή και για την ασκηση ηγεμονίας στο Σουνιτικό τόξο. Όταν θα τα επιτύχει θα
στραφεί και κατά του ΙΚΙΛ, άλλωστε το βασικό δόγμα της
τουρκικής πολιτικής σκέψης είναι πως ο Τούρκος δεν έχει φίλο παρα μόνο τον Τούρκο,
η παραγνώριση του παράγει πλάνη φρικτή.
Το Κουρδικό ζήτημα με απαρχή την παράδοση Οτζαλάν στις τουρκικές
δυνάμεις ασφαλείας αποτελεί πεδίο δράσης αποκλειστικά της αμερικανικής και
ισραηλινής διπλωματίας εδώ και δεκαετίες. Οι Κούρδοι το έχουν αντιληφθεί και
δεν πλήττουν τα αμερικανικά και ισραηλινά συμφέροντα.. Οσοι διαμορφώνουν την
Ελληνική πολιτική σκέψη με καθυστέρηση και βασανιστικά αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα αυτή.
