Από χθες, με την πρώτη συνάντηση
της ελληνικής αντιπροσωπείας με το ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, άρχισε να
ξεδιπλώνεται το κουβάρι της επιχειρούμενης απεμπλοκής της χώρας από το
Μνημόνιο και τις καταστροφικές για τους πολίτες συνέπειές του.
Ομως με τη λήξη του ευρωπαϊκού Μνημονίου στο τέλος του χρόνου και την αναστολή του υπολοίπου της βοήθειας από το ΔΝΤ, η Αθήνα θα έχει πλέον να κάνει μόνον με τους εταίρους και τους μηχανισμούς που θεσπίστηκαν μόλις τα τελευταία χρόνια για τις «άρρωστες οικονομίες» της Ευρωζώνης.Υπό την προϋπόθεση ότι θα ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση της τρόικας, αλλά και τα stress tests των τραπεζών, και θα εγκριθεί ο προϋπολογισμός του 2015 και όλα αυτά θα έχουν το πράσινο φως του Eurogroup, η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι θα μπορέσει να πάρει «την άδεια» να αναζητήσει την τύχη της στις διεθνείς αγορές για τα ποσά που θα χρειαστεί για να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό του 2015-2016.
Θα ήταν υπερβολικά αφελές να πιστέψει κανείς ότι η «έξοδος» αυτή δεν θα συνοδευτεί από συνεχή εποπτεία και συνεχή έλεγχο των δανειστών, που επιμένουν να πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Η διαφορά είναι ότι αυτό το νέο «πλαίσιο εποπτείας» από τους Ευρωπαίους εταίρους-δανειστές δεν θα συνοδεύεται από ασφυκτικούς εφαρμοστικούς νόμους με τη μορφή πολυνομοσχεδίων-τσουνάμι, που κατέστρεψαν τον οικονομικό και κοινωνικό ιστό της χώρας.
Η Ελλάδα στη «μεταμνημονιακή» εποχή της θα έχει να κάνει με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, που θα παρέχει την απαραίτητη βοήθεια, ώστε η χώρα να μη βυθιστεί στα βαθιά νερά των αγορών, αλλά με όρους που ακόμη δεν είναι γνωστοί ή εν πάση περιπτώσει δεν έχουν μπει σε διαπραγμάτευση.
Τα «σκοτεινά σημεία είναι δύο:
α) Τι ακριβώς γίνεται με την εξυπηρέτηση ή όχι του χρέους. Ξαφνικά, από την πλευρά της κυβέρνησης και των εταίρων (όχι όμως και από το ΔΝΤ) έχει πάψει οποιαδήποτε αναφορά στο χρέος και το βασανιστικό πρόβλημα της εξυπηρέτησής του ή όχι. Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ, αναποδογυρίζοντας την εικόνα, προτάσσει το θέμα «τού μη βιώσιμου χρέους», τρέφοντας απατηλές προσδοκίες ότι τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., λόγω «αλληλεγγύης», θα δεχθούν να χάσουν τα χρήματα που δάνεισαν...
β) Τι ακριβώς είναι το «Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης» που βγήκε στον αφρό μέσα στη Βουλή και το οποίο αναγκαστικώς θα συνδεθεί με τους μηχανισμούς ευρωπαϊκής βοήθειας μετά το Μνημόνιο.
Ενα Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης, όμως, προϋποθέτει φυσιολογικά τη συνεισφορά, με εσωτερική διαπραγμάτευση, όλων των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου. Η κυβέρνηση δεν καλεί επισήμως τα άλλα κόμματα σε συνεργασία και αυτά, με πρώτη την αξιωματική αντιπολίτευση, αρνούνται κατηγορηματικώς.Ετσι ο σύγχρονος μίτος της Αριάδνης τραβιέται και από τις δύο άκρες του και όσο αντέξει...
ENET.GR
