Οι Ευρωπαίοι εταίροι-δανειστές
φοβούνται. Φοβούνται μια Ελλάδα εκτός Μνημονίου και εκτός αυστηρής
εποπτείας, γιατί δείχνουν περίπου σίγουροι ότι η Αθήνα, μόλις αισθανθεί
«ελεύθερη», θα στρίψει αλά γαλλικά, θα πετάξει στο σκουπιδοτενεκέ τις
μεταρρυθμίσεις και θα βρει τρόπους να ξαναδανειστεί, με το χρέος της να
τρέχει με ταχύτητα διαστημική.
Καθώς το ευρωπαϊκό τμήμα του
Μνημονίου βαδίζει στο τέλος του και απομένει μόνο του το ΔΝΤ μέχρι το
2016, καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά (στριμωγμένη από την αντιπολίτευση του
ΣΥΡΙΖΑ) υπόσχεται την «απελευθέρωση» από το Μνημόνιο, οι Ευρωπαίοι
εταίροι δείχνουν ότι:* δεν εμπιστεύονται κυβέρνηση και πολιτικά κόμματα που θα κυβερνούν τη χώρα εκτός Μνημονίου-αυστηρής εποπτείας,
* δεν θέλουν να σκεφθούν σοβαρά την περίπτωση να ξαναδανείσουν κρατικά χρήματά τους στην Αθήνα,
* δεν θέλουν να σκεφθούν μείωση του χρέους επί ζημία των κρατικών προϋπολογισμών των δανειστριών χωρών.
Τι μένει έπειτα από όλα αυτά τα ΔΕΝ;
Μα ένας αυστηρός έλεγχος και εποπτεία διαρκείας από τους δανειστές στην Αθήνα, μέσω, πλέον, των ευρωπαϊκών οργάνων και θεσμών, δηλαδή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού (EFSF), αλλά και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Πρώτος τον λίθο έριξε ο επικεφαλής του EFSF Κλάους Ρέγκλινγκ, την παραμονή ακριβώς της έλευσης της τρόικας στην Αθήνα. Ο κ. Ρέγκλινγκ δήλωσε ότι το μόνο που μένει είναι η Ελλάδα να εξακολουθήσει τη μεταρρυθμιστική προσπάθειά της, χωρίς υπαναχώρηση, και έριξε τη βόμβα του ότι η χώρα δεν χρειάζεται κούρεμα του χρέους της, γιατί οι διευκολύνσεις που ήδη έχει είναι υπεραρκετές και ως εκ τούτου είναι βιώσιμο.
Ο δεύτερος λίθος ήρθε προχθές από τον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, που είπε ορθά-κοφτά: Οχι μεταρρυθμίσεις - όχι χρήμα, εξηγώντας ότι η ΕΚΤ δεν θα αγοράζει ελληνικά ομόλογα, αν η χώρα δεν βρίσκεται μέσα σ' ένα πρόγραμμα διάσωσης της Ε.Ε.
Ο Ιταλός κ. Ντράγκι -που ήδη βρίσκεται στο στόχαστρο του Βερολίνου και των γερμανικών ΜΜΕ για τις «προωθημένες» θέσεις του- δεν έσπευσε να αποσαφηνίσει σε τι είδους δεσμευτικό πρόγραμμα αναφέρεται, π.χ. νέο Μνημόνιο ή ισχυρή και δεσμευτική εποπτεία κ.λπ. Αλλωστε δεν είναι η δουλειά του αυτή, γιατί δεν είναι πολιτικός, αλλά τραπεζίτης.Το ίδιο ένθερμος υποστηρικτής της ολοκλήρωσης των μεταρρυθμίσεων είναι και ο πρόεδρος Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ που βρέθηκε χθες στην Αθήνα.
Ολα τα παραπάνω όμως δεν αποκλίνουν ούτε γράμμα από τη γενική θέση του Βερολίνου, ότι η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να εξακολουθήσει και να ολοκληρώσει το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεών της για να σταθεί και πάλι στα πόδια της (τουτέστιν, να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των εταίρων).
Ουδείς βεβαίως αναφέρεται ακόμα στη μορφή, το περιεχόμενο και τη διάρκεια που θα έχει αυτό το πιθανό νέο πλαίσιο εποπτείας.
Σίγουρα όμως θα είναι ο νέος χρησμός για τη χώρα και τους εταίρους. Δεν θα είναι Μνημόνιο και σύμβαση (για να ικανοποιηθεί, ίσως, η Αθήνα), αλλά θα είναι ισχυρή ευρωπαϊκή εποπτεία και ευρωπαϊκός έλεγχος, μέσα στην «οικογένεια», με το ΔΝΤ να κοιτά από μακριά.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
