Οι Ελληνικές Τράπεζες Αποχωρούν Πλέον από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη του Γιάννη Παπαδογιάννη

Στην επώδυνη διαδικασία αποχώρησης από την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης βρίσκονται οι εγχώριες τράπεζες, «χάνοντας» το μεγαλύτερο μέρος από τις κτήσεις που απέκτησαν τη χρυσή δεκαετία του 2000. Χθες η Eurobank ανακοίνωσε την πώληση της θυγατρικής της στην Ουκρανία, PJSC Universal Bank, στον ουκρανικό όμιλο Delta Bank, έναντι 95 εκατ. ευρώ. Η κίνηση αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του σχεδίου αναδιάρθρωσης που έχει συμφωνήσει η Eurobank με τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν. Είχε προηγηθεί η αποχώρηση της Eurobank από τις αγορές της Πολωνίας και της Τουρκίας. Σημειώνεται ότι από την πώληση της ουκρανικής τράπεζας ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας επηρεάζεται οριακά αρνητικά, κατά 5 μονάδες βάσης.
Ανάλογες κινήσεις έχουν συμφωνήσει και οι άλλες συστημικές τράπεζες με την Κομισιόν. Η Εθνική Τράπεζα συμφώνησε να διατηρήσει το 60% της Finansbank αλλά να περιορίσει δραστικά την παρουσία της στις χώρες των Βαλκανίων. Η Alpha Bank (που επίσης αποχώρησε από την αγορά της Ουκρανίας) συμφώνησε να δώσει έμφαση στις αγορές της Ρουμανίας και Κύπρου και να περιορίσει τις υπόλοιπες θέσεις της. Σημειώνεται ότι οι δραστηριότητες εξωτερικού αποτελούν το 15% του ομίλου Alpha Bank, ενώ οι αγορές της Ρουμανίας και της Κύπρου αποτελούν το 80% των διεθνών δραστηριοτήτων. Τέλος, η Τράπεζα Πειραιώς έχει συμφωνήσει να διατηρήσει την παρουσία της στην Κύπρο και να μειώσει το ενεργητικό της στις υπόλοιπες χώρες όπου δραστηριοποιείται. Σύμφωνα με στελέχη τραπεζών, η συμφωνία με την Κομισιόν προβλέπει οι πωλήσεις θυγατρικών να πραγματοποιηθούν το 2015 υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα επηρεάζεται αρνητικά ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας. Ωστόσο το 2016 θα πρέπει να προχωρήσουν σε πωλήσεις θυγατρικών ακόμα και αν οι πωλήσεις επηρεάζουν αρνητικά την κεφαλαιακή επάρκεια. Ορισμένα στελέχη τραπεζών εκφράζουν την αισιοδοξία τους ότι τελικά οι εγχώριες τράπεζες θα διασώσουν το μεγαλύτερο μέρος των θυγατρικών τους, καθώς μέχρι το τέλος του 2016 οι συνθήκες μπορεί να έχουν βελτιωθεί ριζικά, κάτι που ενδεχομένως να τους επιτρέψει την επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας με την Κομισιόν.

Σε κάθε περίπτωση, η δυναμική επέκταση των ελληνικών τραπεζών στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 και κορυφώθηκε τη δεκαετία του 2000, αποδείχθηκε κατά πολύ χαμηλότερη των προσδοκιών. Οι χώρες της βαλκανικής χερσονήσου δεν αναπτύχθηκαν οικονομικά, όπως αναμένονταν, ενώ οι ελληνικές τράπεζες βιάστηκαν να δημιουργήσουν δίκτυα λιανικής ελπίζοντας ότι η ελληνική περίπτωση (αλματώδης ανάπτυξη των τραπεζών μετά την απελευθέρωση της αγοράς) θα επαναλαμβανόταν στο πολλαπλάσιο. Οι τράπεζες προχώρησαν σε πολλές εξαγορές, υπό την ευφορία των καλών ημερών της εποχής, δίχως να προσέξουν ιδιαίτερα το ζήτημα των αποτιμήσεων αλλά και την ταχύτητα της επέκτασής τους σε πολλές αγορές. Εκ των υστέρων η επέκταση των εγχώριων τραπεζών στα Βαλκάνια, αλλά και σε άλλες χώρες (από την Ουκρανία μέχρι την Αίγυπτο), αποδείχθηκε εξαιρετικά δαπανηρή και απέδωσε ελάχιστα.

(από την εφημερίδα "Καθημερινή")

ENERGIA.GR