Οποιο
και αν είναι σήμερα το αποτέλεσμα της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες,
ένα είναι βέβαιο: ότι επιταχύνεται δραματικά η δυναμική εξόδου της
Βρετανίας ή της Αγγλίας (αν τον Σεπτέμβριο η Σκοτία αποσχισθεί από το
Ηνωμένο Βασίλειο) από την ΕΕ.
Αποχώρηση του Λονδίνου από την ΕΕ θα είναι μια ιστορική ανατροπή, ένα σοκ για τις ισορροπίες της Γηραιάς Ηπείρου, ίσως το δεύτερο πιο σημαντικό μετά την ασύντακτη διάλυση της ΕΣΣΔ στις αρχές Δεκεμβρίου του 1991.
Από τον 16ο αιώνα και μετά η Αγγλία -και στη συνέχεια η Βρετανία και το Ηνωμένο Βασίλειο- ήταν ο ρυθμιστικός παράγων στις ευρωπαϊκές ισορροπίες. Το Λονδίνο ματαίωσε την εγκαθίδρυση ηγεμονίας της Ισπανίας, της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας, της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ στην Ηπειρωτική Ευρώπη, γιατί πολύ σωστά είχε διαγνώσει ότι η ενοποίηση της Ευρώπης υπό μια μεγάλη δύναμη σήμαινε περιθωριοποίηση της Βρετανίας.
Σήμερα εξαιτίας της πολιτικής ομηρείας του Κάμερον στους ευρωσκεπτικιστές του Φάρατζ και του UKIP, η Βρετανία μοιάζει με πλοίο που αυτοβυθίζεται, θυμίζει το σκηνικό μέσα στο οποίο η Ομάδα Γέλτσιν διέλυσε την ΕΣΣΔ για μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Με τη Βρετανία εκτός ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τη Ρωσία του Πούτιν ηττημένη στη μάχη για το μέλλον της Ουκρανίας, εκ των πραγμάτων στερεώνεται η παντοδυναμία του Βερολίνου: Δεν θα οφείλεται πλέον στις αυξημένες αντοχές της έναντι των εταίρων της στην κρίση αλλά και στην απουσία των δύο Μεγάλων Δυνάμεων που ιστορικά η μία στο Δυτικό Ακρο, η Βρετανία και η άλλη στο Ανατολικό, η Ρωσία εξισορροπούσαν την προνομιακή γεωγραφική θέση της Γερμανίας στην καρδιά της Ευρώπης.
Ομως η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ είναι σήμα κινδύνου για όλους, περιλαμβανομένης και της Γερμανίας: Αν πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα και υπάρξει πλειοψηφία κατά της ΕΕ, θα είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που θα σπάσει το ταμπού του μη αντιστρέψιμου χαρακτήρα της ενοποίησης και μάλιστα με πρώτο παράδειγμα μια Μεγάλη Δύναμη.
Το σκηνικό γίνεται πιο δραματικό, αν αναλογιστούμε ότι η διαμάχη της Γερμανίας με τον Νότο συν τη Γαλλία έδινε εξ ορισμού ρυθμιστικό, παρεμβατικό ρόλο στην καρδιά της Ευρώπης, όπως θα έλεγε και ο Μπλερ, στη Βρετανία.
kapopoulos@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64028529
Αποχώρηση του Λονδίνου από την ΕΕ θα είναι μια ιστορική ανατροπή, ένα σοκ για τις ισορροπίες της Γηραιάς Ηπείρου, ίσως το δεύτερο πιο σημαντικό μετά την ασύντακτη διάλυση της ΕΣΣΔ στις αρχές Δεκεμβρίου του 1991.
Από τον 16ο αιώνα και μετά η Αγγλία -και στη συνέχεια η Βρετανία και το Ηνωμένο Βασίλειο- ήταν ο ρυθμιστικός παράγων στις ευρωπαϊκές ισορροπίες. Το Λονδίνο ματαίωσε την εγκαθίδρυση ηγεμονίας της Ισπανίας, της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας, της Γερμανίας και της ΕΣΣΔ στην Ηπειρωτική Ευρώπη, γιατί πολύ σωστά είχε διαγνώσει ότι η ενοποίηση της Ευρώπης υπό μια μεγάλη δύναμη σήμαινε περιθωριοποίηση της Βρετανίας.
Σήμερα εξαιτίας της πολιτικής ομηρείας του Κάμερον στους ευρωσκεπτικιστές του Φάρατζ και του UKIP, η Βρετανία μοιάζει με πλοίο που αυτοβυθίζεται, θυμίζει το σκηνικό μέσα στο οποίο η Ομάδα Γέλτσιν διέλυσε την ΕΣΣΔ για μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Με τη Βρετανία εκτός ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τη Ρωσία του Πούτιν ηττημένη στη μάχη για το μέλλον της Ουκρανίας, εκ των πραγμάτων στερεώνεται η παντοδυναμία του Βερολίνου: Δεν θα οφείλεται πλέον στις αυξημένες αντοχές της έναντι των εταίρων της στην κρίση αλλά και στην απουσία των δύο Μεγάλων Δυνάμεων που ιστορικά η μία στο Δυτικό Ακρο, η Βρετανία και η άλλη στο Ανατολικό, η Ρωσία εξισορροπούσαν την προνομιακή γεωγραφική θέση της Γερμανίας στην καρδιά της Ευρώπης.
Ομως η αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ είναι σήμα κινδύνου για όλους, περιλαμβανομένης και της Γερμανίας: Αν πραγματοποιηθεί το δημοψήφισμα και υπάρξει πλειοψηφία κατά της ΕΕ, θα είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης που θα σπάσει το ταμπού του μη αντιστρέψιμου χαρακτήρα της ενοποίησης και μάλιστα με πρώτο παράδειγμα μια Μεγάλη Δύναμη.
Το σκηνικό γίνεται πιο δραματικό, αν αναλογιστούμε ότι η διαμάχη της Γερμανίας με τον Νότο συν τη Γαλλία έδινε εξ ορισμού ρυθμιστικό, παρεμβατικό ρόλο στην καρδιά της Ευρώπης, όπως θα έλεγε και ο Μπλερ, στη Βρετανία.
kapopoulos@pegasus.gr
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64028529