Εξαρτημένος τόσο από την κουρδική όσο και από
την εθνικιστική ψήφο ο Τούρκος πρωθυπουργός, έως τώρα βρίσκεται
αντιμέτωπος με τη δυσαρέσκεια όλων και την ένταση στις νοτιοανατολικές
επαρχίες.
Σημαίες του «Απο»
Σε πολλά σημεία οι διαδηλωτές είχαν ανακόψει το οδικό δίκτυο και έκαναν ελέγχους στα διερχόμενα αυτοκίνητα, ανεμίζοντας σημαίες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και του φυλακισμένου ηγέτη τους, Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαδηλώσεις παίζει η Νεολαία του ΡΚΚ, που ζητάει να παύσουν οι ανεγέρσεις νέων στρατιωτικών φυλακίων ελέγχου στην περιοχή.
Περίπου 1.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν και στην είσοδο του χωριού Καργκαπαζάρι, με συνθήματα κατά της ανέγερσης φράγματος στην περιοχή τους.Παρά την ένταση που επικρατεί στις δύο επαρχίες, εκπρόσωπος της κυβέρνησης δήλωσε την περασμένη εβδομάδα πως «η ειρηνευτική διαδικασία προχωράει» και ο Οτσαλάν έστειλε μήνυμα από τη φυλακή του Ιμραλι πως «η διαδικασία έχει φτάσει σε ένα νέο στάδιο».Οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία δημιουργούν νέα προβλήματα στον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς έχει ανάγκη την κουρδική ψήφο για να εκλεγεί πρόεδρος στις εκλογές του Αυγούστου. Ομως, άλλο τόσο ο Ερντογάν έχει ανάγκη και την υποστήριξη μερίδας των εθνικιστών και, προς το παρόν, καμία πλευρά δεν είναι ευχαριστημένη.
Οι Κούρδοι τον κατηγορούν ότι καθυστερεί τις υπέρ τους μεταρρυθμίσεις και οι εθνικιστές τον κατηγορούν για ενδοτισμό και ανεπίτρεπτες παραχωρήσεις προς τους «τρομοκράτες». Χθες, ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος «CHP», Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, αμφισβήτησε ότι υπάρχει πρόοδος στις συνομιλίες και ζήτησε να του εξηγήσει το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ΑΚΡ, «τι έχουν στο μυαλό τους για την επίλυση του προβλήματος». «Κανείς δεν γνωρίζει» υποστήριξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «περί τίνος πρόκειται. Μια διαδικασία που βασίζεται στην αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης δεν μπορεί να παράξει αποτέλεσμα».
«Απάγουν παιδιά»
Με τη δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ της Νιγηρίας παρομοίασε χθες το PKK ο ηγέτης του εθνικιστικού κόμματος MHP, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, καθώς, όπως κατήγγειλε, «το PKK έχει απαγάγει 75 ανήλικους Κούρδους» και τους έχει υποχρεώσει να ενταχθούν στο αντάρτικο. Είναι άγνωστο αν και πόσοι έχουν, εθελοντικά ή μη, πάρει τα βουνά, ωστόσο 15 μητέρες συνέχισαν την καθιστική διαμαρτυρία τους έξω από το κυβερνείο του Ντιγιάρμπακιρ, «απαιτώντας να επιστρέψουν πίσω τα παιδιά τους», ενώ ταυτόχρονα κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι έχει αποτύχει να βρει μέσα από τον διάλογο λύση στο κουρδικό ζήτημα. Στην περιοχή εντείνονται οι διαμάχες και μεταξύ των κουρδικών οργανώσεων, με το κυρίαρχο PKK να δέχεται κριτική τόσο από τους μετριοπαθείς και «κοσμικούς» Κούρδους όσο και από τους ισλαμιστές. Πάντως, σε γενικές γραμμές, η εκεχειρία την οποία έχουν συμφωνήσει η κυβέρνηση και οι Κούρδοι αντάρτες προς το παρόν κρατάει, αν και παραμένει εύθραυστη. Ο φόβος πολλών υπέρμαχων της εξεύρεσης πολιτικής λύσης είναι μια ενδεχόμενη προβοκάτσια από τους «σκληρούς» και των δύο στρατοπέδων.
Με δακρυγόνα και αντλίες νερού αντιμετώπισαν για δέκατη τρίτη νύχτα
οι στρατοχωροφύλακες νεαρούς Κούρδους διαδηλωτές στις επαρχίες
Ντιγιάρμπακιρ και Σιρνάκ της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Χιλιάδες άτομα
έριξαν πέτρες και βόμβες μολότοφ κατά αστυνομικών οχημάτων, ενώ στις
επιχειρήσεις καταστολής συμμετείχαν πολυάριθμες δυνάμεις του στρατού που
μεταφέρθηκαν στην περιοχή με πολεμικά ελικόπτερα.
Σημαίες του «Απο»
Σε πολλά σημεία οι διαδηλωτές είχαν ανακόψει το οδικό δίκτυο και έκαναν ελέγχους στα διερχόμενα αυτοκίνητα, ανεμίζοντας σημαίες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και του φυλακισμένου ηγέτη τους, Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις διαδηλώσεις παίζει η Νεολαία του ΡΚΚ, που ζητάει να παύσουν οι ανεγέρσεις νέων στρατιωτικών φυλακίων ελέγχου στην περιοχή.
Περίπου 1.000 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν και στην είσοδο του χωριού Καργκαπαζάρι, με συνθήματα κατά της ανέγερσης φράγματος στην περιοχή τους.Παρά την ένταση που επικρατεί στις δύο επαρχίες, εκπρόσωπος της κυβέρνησης δήλωσε την περασμένη εβδομάδα πως «η ειρηνευτική διαδικασία προχωράει» και ο Οτσαλάν έστειλε μήνυμα από τη φυλακή του Ιμραλι πως «η διαδικασία έχει φτάσει σε ένα νέο στάδιο».Οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις στη νοτιοανατολική Τουρκία δημιουργούν νέα προβλήματα στον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς έχει ανάγκη την κουρδική ψήφο για να εκλεγεί πρόεδρος στις εκλογές του Αυγούστου. Ομως, άλλο τόσο ο Ερντογάν έχει ανάγκη και την υποστήριξη μερίδας των εθνικιστών και, προς το παρόν, καμία πλευρά δεν είναι ευχαριστημένη.
Οι Κούρδοι τον κατηγορούν ότι καθυστερεί τις υπέρ τους μεταρρυθμίσεις και οι εθνικιστές τον κατηγορούν για ενδοτισμό και ανεπίτρεπτες παραχωρήσεις προς τους «τρομοκράτες». Χθες, ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος «CHP», Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, αμφισβήτησε ότι υπάρχει πρόοδος στις συνομιλίες και ζήτησε να του εξηγήσει το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ΑΚΡ, «τι έχουν στο μυαλό τους για την επίλυση του προβλήματος». «Κανείς δεν γνωρίζει» υποστήριξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «περί τίνος πρόκειται. Μια διαδικασία που βασίζεται στην αμοιβαία έλλειψη εμπιστοσύνης δεν μπορεί να παράξει αποτέλεσμα».
«Απάγουν παιδιά»
Με τη δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ της Νιγηρίας παρομοίασε χθες το PKK ο ηγέτης του εθνικιστικού κόμματος MHP, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, καθώς, όπως κατήγγειλε, «το PKK έχει απαγάγει 75 ανήλικους Κούρδους» και τους έχει υποχρεώσει να ενταχθούν στο αντάρτικο. Είναι άγνωστο αν και πόσοι έχουν, εθελοντικά ή μη, πάρει τα βουνά, ωστόσο 15 μητέρες συνέχισαν την καθιστική διαμαρτυρία τους έξω από το κυβερνείο του Ντιγιάρμπακιρ, «απαιτώντας να επιστρέψουν πίσω τα παιδιά τους», ενώ ταυτόχρονα κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι έχει αποτύχει να βρει μέσα από τον διάλογο λύση στο κουρδικό ζήτημα. Στην περιοχή εντείνονται οι διαμάχες και μεταξύ των κουρδικών οργανώσεων, με το κυρίαρχο PKK να δέχεται κριτική τόσο από τους μετριοπαθείς και «κοσμικούς» Κούρδους όσο και από τους ισλαμιστές. Πάντως, σε γενικές γραμμές, η εκεχειρία την οποία έχουν συμφωνήσει η κυβέρνηση και οι Κούρδοι αντάρτες προς το παρόν κρατάει, αν και παραμένει εύθραυστη. Ο φόβος πολλών υπέρμαχων της εξεύρεσης πολιτικής λύσης είναι μια ενδεχόμενη προβοκάτσια από τους «σκληρούς» και των δύο στρατοπέδων.