Ο Γιούνκερ σε όλη τη διάρκεια της θητείας του ως επικεφαλής του Eurogroup ήρθε συχνά σε αντιπαράθεση με το Βερολίνο πολύ περισσότερο από ό,τι οι ανύπαρκτοι Μπαρόζο και Βαν Ρομπάι και υποστήριξε απόψεις πολύ κοντά σε αυτές του Ντράγκι. Τα παραπάνω τα γνώριζε πολύ καλά η Μέρκελ όταν συναίνεσε στην υποψηφιότητά του για πρόεδρος της Επιτροπής από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.Η καγκελάριος τις τελευταίες εβδομάδες έκανε έναν αριστοτεχνικό ελιγμό, αποτέλεσμα του οποίου είναι να παρουσιάζεται ο Γιούνκερ ως δική της επιλογή, όπως άλλωστε το 2011 ο Ντράγκι είχε παρουσιαστεί ως Γερμανός στη σκέψη με ιταλική υπηκοότητα...
Είναι άλλο πράγμα να στηριχτούν ο Ντράγκι και η Μέρκελ στον πρωθυπουργό της Ιταλίας ως προεδρεύοντα της ΕΕ και άλλο την πολιτική στήριξη στον κεντρικό τραπεζίτη όταν θα έλθει η κρίσιμη ώρα των αντισυμβατικών μέτρων να τη δώσει ο Γιούνκερ, πρώην πρωθυπουργός μιας γερμανόφωνης χώρας που χάρη στη στήριξη της καγκελαρίου θα είναι επικεφαλής της Επιτροπής.
Ο Ρέντσι μπορεί να είναι τυχερός επί ιταλικής προεδρίας, δηλαδή ο Γιούνκερ να διευκολύνει τη Μέρκελ να αφήσει τον Ντράγκι να προχωρήσει. Η καγκελάριος σε κάθε περίπτωση δεν επέλεξε τον Γιούνκερ από απροσεξία ή εκ παραδρομής...
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=31706&subid=2&pubid=64027485
