Ένα κράτος προβοκάτορας

ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ συμπέρασμα από τον φαινομενικά εκλογικό θρίαμβο του πρωθυπουργού Ερντογάν στις δημοτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής είναι ότι από τώρα μέχρι και τις προεδρικές, η Τουρκία θα λειτουργεί σε συνθήκες ακραίας εσωτερικής πόλωσης και υψηλής πολιτικής ρευστότητας. Όμως αυτό που έχει ύψιστη σημασία για όλους τους γείτονές της και ειδικά για εμάς, είναι η τρομακτική αποκάλυψη που έγινε στη διάρκεια της έντονης προεκλογικής πόλωσης, ότι η κυβέρνηση Ερντογάν σχεδίαζε, ελαφρά τη καρδία και με ερασιτεχνισμό που άγγιζε το γελοίο, να προκαλέσει πόλεμο με τη Συρία μέσω δικών της προβοκατόρικων ενεργειών τις οποίες η τουρκική προπαγάνδα θα παρουσίαζε ως «επιδρομικές» ενέργειες της Συρίας. Έτσι ένας διακρατικός  πόλεμος θα προστίθετο στο μακελειό στη Συρία. Αλλά γιατί; Η απάντηση είναι για λόγους τουρκικής σοβινιστικής εσωτερικής κατανάλωσης και για τη νομή της εξουσίας. Για να εισπράξουν μικροκομματικά εσωτερικά οφέλη το πολεμοχαρές δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου και, μαζί, το υπόλοιπο ισλαμικό κυβερνητικό σινάφι.

Συνοπτικά, τα γεγονότα γύρω από την κρατική τουρκική επιδρομική προβοκάτσια έχουν ως εξής. Στις 26 Μαρτίου αναρτήθηκε στο διαδίκτυο μια απόρρητη συζήτηση που έγινε στο Υπουργείο Εξωτερικών στις 14 Μαρτίου, με παρόντες τον Μέγα Μάγιστρο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής Α. Νταβούτογλου, τον υφυπουργό Εξωτερικών Φ. Σινιρλίογλου, τον αρχηγό της μυστικής υπηρεσίας (ΜΙΤ) της Τουρκίας Χ. Φιντάν και τον υπαρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων Γ. Γκουρέλ. Επίκεντρο της συζήτησης ήταν πώς να δημιουργηθεί αφορμή η οποία να δικαιολογεί ως «αυτοάμυνα» μια τουρκική επίθεση κατά της Συρίας.

Και στη σύσκεψη αυτή ο Νταβούτογλου δήλωσε ότι ο Ερντογάν του είπε ότι αφορμή μπορεί να είναι μια επίθεση σε έναν τάφο μέσα στη Συρία ο οποίος, με βάση μια συνθήκη του 1921, αποτελεί τουρκικό κυρίαρχο έδαφος και φρουρείται από Τούρκους στρατιώτες. Εκεί υποτίθεται ότι βρίσκεται θαμμένος ο Σουλεϊμάν Σάχης, παππούς του Σουλτάνου Οσμάν, ιδρυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Στο σημείο αυτό παρενέβη ο αργηγός της ΜΙΤ Φιντάν, λέγοντας ότι αυτό μπορεί άνετα να διευθετηθεί.

Ο Τούρκος αρχιπράκτορας καταγράφεται να λέει: «Θα στείλω 4 άνδρες μέσα στη Συρία, εάν αυτό είναι που χρειάζεται. Θα κατασκευάσω την αφορμή για πόλεμο διατάζοντας μία πυραυλική επίθεση κατά της Τουρκίας. Μπορεί επίσης να οργανώσουμε μια επίθεση εναντίον του τάφου του Σουλειμάν Σάχη».  Η συζήτηση-συνωμοσία, συνεχίσθηκε αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για τον ρόλο της Τουρκίας ως πολεμικού τροφοδότη αλλά και δράστη υπέρ των εξτρεμιστικών ισλαμιστικών αντικαθεστωτικών της Συρίας τα τελευταία τρία χρόνια. Την αυθεντικότητα της συνωμοτικής συζήτησης και της μαγνητοφώνησης που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο, παραδέχθηκαν ο Πρόεδρος Γκιουλ, ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου, χαρακτηρίζοντάς την όλοι ως «εσχάτη προδοσία». Μάλιστα ο Νταβούτογλου είχε και το χαρακτηριστικό θράσος να τη χαρακτηρίσει κήρυξη «πολέμου» κατά της Τουρκίας!

Έχουμε εδώ ένα νατοϊκό κράτος, την Τουρκία, να συνωμοτεί στο υψηλότερο σχεδόν κρατικό επίπεδο πώς να επιτεθεί, με δική της κατασκευασμένη προβοκάτσια κατά μιας άλλης χώρας, της Συρίας, την οποία το ΝΑΤΟ εχθρεύεται και που θέλει να ανατρέψει την κυβέρνησή της. Με το ξέσπασμα ενός πολέμου μεταξύ Τουρκίας και Συρίας και με τη Συρία βέβαια να στιγματίζεται ως «επιδρομέας», η Νατοϊκή Τουρκία θα επικαλείτο τη ρήτρα αλληλεγγύης του ΝΑΤΟ (άρθρο 5), απαιτώντας υποστήριξη. Κάτι τέτοιο το είχε ήδη πράξει, σε μικρότερη κλίμακα, όταν καταρρίφθηκε τουρκικό αεροπλάνο από τη Συρία στην αρχή της κρίσης, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν νατοϊκές αντιαεροπορικές συστοιχίες στα τουρκο-συριακά σύνορα. Με την αναπόφευκτη εμπλοκή του ΝΑΤΟ μετά από μια συριακή «επίθεση», (τραβάτε με κι ας κλαίω), οι σύμμαχοι της Συρίας, Ρωσία και Ιράν, δεν θα παρέμεναν θεατές. Και έτσι θα οδηγούμεθα σε έναν  Αρμαγεδώνα στη γειτονιά μας, επειδή έτσι αποφάσισαν οι πολεμοχαρείς ισλαμιστές της Τουρκίας για εσωτερική και μόνο κατανάλωση! Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, τις τελευταίες μέρες χιλιάδες εξτρεμιστές ισλαμιστές πέρασαν τα σύνορα της Τουρκίας και υπό την κάλυψη τουρκικού πυροβολικού κατέλαβαν τη μόνη αρμενική πόλη στη Συρία, την παραλιακή Κεσσάπ, και τη μόνη οργανωμένη αρμενική κοινότητα που επιβίωσε της γενοκτονίας του 1915!

Αυτό που εμείς οφείλουμε  να κατανοήσουμε είναι ότι η βία και η πολεμοκαπηλία δεν είναι  περιστασιακά φαινόμενα και δεν αποτελούν  προνόμιο των ισλαμιστών. Είναι και αυτών που διαδέχθηκαν-των Κεμαλιστών. Είναι εγγενή στο τουρκικό κράτος και αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά του.

Λίγα χρόνια πριν, το 2010, πληροφορηθήκαμε για το Σχέδιο Βαριοπούλα, τουρκιστί VALYOZ, που οι Κεμαλιστές εκπόνησαν για να ανατρέψουν τον Ερντογάν. Το σχέδιο, σε μορφή «άσκησης επί χάρτου», προέβλεπε βομβιστικές επιθέσεις σε ιστορικά τζαμιά αλλά και μια προβοκάτσια εφάμιλλη αυτή της Συρίας. Οι Τούρκοι θα κατέρριπταν δικό τους πολεμικό αεροπλάνο αποδίδοντας την ευθύνη στην Ελλάδα και, σε αντίποινα, θα καταλάμβαναν ελληνικό έδαφος στον Εύρο. Με μια ελληνοτουρκική κρίση, ακόμη και πόλεμο σε εξέλιξη, θα ανατρεπόταν και η κυβέρνηση του ισλαμιστή Ερντογάν. Είναι με κατηγορητήριο το σχέδιο Βαριοπούλα για την ανατροπή του, και όχι βέβαια τη βούληση για διεθνή προβοκάτσια κατά μιας συμμάχου της Τουρκίας Νατοϊκής χώρας, που ο Ερντογάν ευνούχισε τους κεμαλιστές, φυλακίζοντας σχεδόν ολόκληρη τη στρατιωτική τους ηγεσία.

Στις παραπάνω δύο διεθνούς εμβέλειας πρόσφατες προβοκάτσιες θα πρέπει να προστεθεί και μια τρίτη, εσωτερική μεν, αλλά με διεθνείς διαστάσεις και εξίσου δηλωτική της κρατικής βίας. Η αναφορά είναι στη στυγνή δολοφονία των τριών Κουρδισσών ακτιβιστριών στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 2013. Έχει εξακριβωθεί από τη γαλλική αστυνομία ότι το φονικό ήταν έργο της ΜΙΤ του Φιντάν και αποσκοπούσε στον διχασμό  και αποδυνάμωση του PKK στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι οι μυστικές υπηρεσίες Γαλλίας και Γερμανίας σταμάτησαν να συνεργάζονται με τη ΜΙΤ σε κουρδικά ζητήματα, μη τυχόν και κατηγορηθούν ως συνένοχες σε μελλοντικές δολοφονίες Κούρδων από το τουρκικό κράτος. Αυτό, σε αντίθεση με τις αντίστοιχες ελληνικές που έχουν αγαστή συνεργασία με τη ΜΙΤ του περιβόητου Φιντάν στο κουρδικό και όχι μόνο. Και αυτό μόνο τυχαίο δεν είναι.


Πειραματόζωα με πολλαπλή στόχευση
ΔΥΣΤΥΧΩΣ επί «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ και των παραφυάδων του στην Κύπρο, γίναμε μάρτυρες μιας συστηματικής προσπάθειας ελληνοποίησης της τουρκικής προπαγάνδας για τα ελληνοτουρκικά και το κυπριακό. Την ονόμασαν «εναλλακτική ή διαφορετική αφήγηση». Η προσπάθεια αυτή (που στην περίπτωση της Κύπρου πάει πολύ πιο πίσω και αρχίζει λίγα χρόνια μετά την εισβολή, με Κύπριους φοιτητές στις ΗΠΑ ως «πειραματόζωα» υπό την καθοδήγηση καθηγητών όπως, αλλά όχι μόνο, των Herbert Kelman, Leonard Doob, Joseph Montville) είχε πολλαπλή στόχευση. Αλλά αποσκοπούσε, κυρίως, στον εξαγνισμό της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής ώστε να τελεσφορήσουν «ανιδιοτελείς», τάχατες, προσπάθειες εμπέδωσης της ειρήνης στην περιοχή. Και ανομολόγητος στόχος της όλης προσπάθειας ήταν και είναι να αναπτυχθεί και ένα αίσθημα ενοχής στον λαό ότι δεν υπήρξε θύμα μιας επεκτατικής και προβοκατόρικης τουρκικής κρατικής πολιτικής αλλά, αντίθετα υπήρξε ο θύτης και που πρέπει, συνεπώς, να πληρώσει για τα «γενοκτονικά», μάλιστα, εγκλήματά του κατά της «φιλοειρηνικής» και παντελώς «ανυπεράσπιστης» τουρκικής μειονότητας στην Κύπρο.
 
Στην περίπτωση ειδικά της Κύπρου, οι Κύπριοι κατηγορούνται ότι αυτοί έφταιγαν για το κρατικά οργανωμένο πογκρόμ της Πόλης του 1955, διότι με τον αντιαποικιακό τους αγώνα «εξαγρίωσαν» τους Τούρκους οι οποίοι βομβάρδισαν οι ίδιοι το σπίτι που υποτίθεται γεννήθηκε ο σύγχρονος εθνοπατέρας τους Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, αποδίδοντας τη βεβήλωση σε Ελληνες και με αφορμή επιδόθηκαν στο πογκρόμ. Σας θυμίζει αυτό τη Συρία του 2014 όπου ήθελαν να βομβαρδίσουν τον τάφο ενός άλλου εθνοπατέρα τους; Όπως και το 1958, που κατά παραδοχή και εντολή του Ντενκτάς βομβαρδίστηκε το τουρκικό προξενείο της Λευκωσίας και, αφιονισμένοι οι ομόθρησκοι του, κατέκαψαν τη Λευκωσία; Όταν κατά παραδοχή τους βομβάρδισαν τζαμιά αποδίδοντας τους βομβαρδισμούς σε Έλληνες; Όταν κατά παραδοχή Τούρκων αξιωματικών εισήγαγαν από την Τουρκία, αφού υπεγράφη η Ζυρίχη, όπλα για να εξοπλίσουν δέκα χιλιάδες άνδρες; Για να τα κάνουν τι; Δεν υπάρχει, κατά τον ιστορικό Πολύβιο (200-118π.χ.), μεγαλύτερο αγαθό από την ειρήνη, εφόσον μας εγγυάται την τιμή μας και τα νόμιμα δικαιώματα μας. Αυτό, που στην Κύπρο πρέπει να γίνει συνείδηση είναι ότι μια τέτοια ειρήνη δεν μπορεί να οικοδομηθεί με «εγγυητές» τους ισλαμοπασάδες της Άγκυρας, όπως καθημερινά υπενθυμίζει απαιτώντας, ο σημερινός εγκάθετός τους στη Λευκωσία.
Μάριος Ευρυβιάδης