Με τη σειρά της η αστάθεια-αβεβαιότητα μαζί με τις δημόσιες παρεμβάσεις Ερντογάν που καθυστέρησαν την αύξηση των επιτοκίων εμπεδώνει την πεποίθηση ότι η Κεντρική Τράπεζα χειραγωγείται από πολιτικές σκοπιμότητες, και όλα τα παραπάνω εντείνουν τη φυγή κεφαλαίων, που ούτως ή άλλως πριμοδοτείται από τη σταδιακή μείωση της ποσοτικής χαλάρωσης από τη Fed.
Εκλογικές σκοπιμότητες υπηρετεί και η πολιτική Ερντογάν στο Κουρδικό με σοβαρές παρενέργειες: Μέσω της προώθησης του πετρελαίου της Αυτόνομης Κουρδικής Οντότητας του Βορείου Ιράκ προσπαθεί να διασφαλίσει τον απόλυτο έλεγχο των εξελίξεων στην ΝΑ Τουρκία με την προσδοκία υπερψήφισής του από τον εντός συνόρων κουρδικό πληθυσμό.
Ετσι προκαλεί την αντίδραση της Βαγδάτης, που παρακάμπτεται, αλλά και των ΗΠΑ και του Ιράν, που δεν θέλουν τη διάσπαση του Ιράκ και έχουν κάθε λόγο να πιέσουν με ενεργοποίηση της Κουρδικής Βορειοανατολικής Συρίας αλλά και με υπονόμευση του ηγέτη του Βορείου Ιράκ, Μπαρζανί.
Με άλλα λόγια, η όποια επιτυχία του Ερντογάν στις τοπικές εκλογές θα έχει υψηλότατο κόστος, καθώς θα στηρίζεται σε επιλογές που βαθαίνουν την κρίση σε όλα τα πολλά ανοικτά εσωτερικά και περιφερειακά προβλήματα της χώρας.
Δεν αποκλείεται δηλαδή μετά τις κάλπες αντί της προσδοκώμενης σταθεροποίησης η φθορά και η αμφισβήτηση Ερντογάν να επιταχυνθούν με γεωμετρική πρόοδο.
kapopoulos@pegasus.gr
