Ετσι το Παρίσι δεν υλοποίησε μια, πιο εντυπωσιακή από την επέμβαση Σαρκοζί στη Λιβύη, επίδειξη πυγμής ως προνομιακός σύμμαχος των ΗΠΑ και τώρα πρέπει να αρκεσθεί σε μια επικοινωνιακή προσπάθεια αποκατάστασης του κύρους του.
Τα γεγονότα των τελευταίων μηνών περιορίζουν δραματικά την προσπάθεια της Γαλλίας να αξιοποιήσει τη στρατιωτική της ισχύ για να εκπροσωπεί πολιτικοστρατιωτικά μια Ε.Ε. - Ευρωζώνη, όπου το Βερολίνο έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την οικονομία.Πρώτη αρνητική εξέλιξη είναι ότι το Παρίσι δεν έχει πλέον δίπλα του το Λονδίνο, που και αυτό έχει πυρηνικά όπλα και μόνιμη έδρα στο Συμβούλίο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Η κυβέρνηση του απερίγραπτου Κάμερον έχει εγκλωβίσει τη χώρα σε δυναμική αποχώρησης από την Ε.Ε., αν -εν τω μεταξύ- δεν μεσολαβήσει η απόσχιση της Σκοτίας τον προσεχή Σεπτέμβριο. Παρά την πρόσφατη συνάντηση Κάμερον ? Ολάντ, η διμερής στενή αμυντική συνεργασία που υπέγραψαν στο Σεν Μαλό τον Νοέμβριο του 1998 οι Σιράκ - Ζοσπέν με τον Μπλερ έχει χάσει σήμερα κάθε ουσιαστικό αντίκρισμα.
Δεύτερη αρνητική εξέλιξη είναι η εξαγγελθείσα πλήρης εμπλοκή της Γερμανίας σε στρατιωτικές επιχειρήσεις και παρεμβάσεις, που μπορεί να στηρίζει μεν τις γαλλικές δυνάμεις σε μελλοντικές υπερπόντιες εμπλοκές, αλλά στην πράξη στερεί από το Παρίσι τη δυνατότητα να εκπροσωπεί de facto μια απούσα Ε.Ε.Τρίτη αρνητική εξέλιξη, η προοπτική μιας πλήρους εξομάλυνσης των σχέσεων ΗΠΑ-Γερμανίας, στον βαθμό που ο Ντράγκι θα αφεθεί ελεύθερος να εναρμονίσει την ΕΚΤ με τις επιλογές της Fed. Τότε θα μιλάμε για πλήρη επιστροφή στον Ηγεμονικό Συνεταιρισμό (Patnership in Leadership) που πρότειναν οι Μπους πατήρ και ο Κλίντον, στους Κολ και Σρέντερ, αντίστοιχα.
Τα παραπάνω δεν εκπλήσσουν, καθώς δεν αποτελούν στροφή, αλλά επιβεβαιώνουν τη συνέχεια: Σταθερή μεταπολεμική προτίμηση των ΗΠΑ για στενή συνεργασία στην Ευρώπη ήταν η Δυτική και στη συνέχεια η Ενιαία Γερμανία.
Οταν ο Ντε Γκολ το 1962 πρότεινε τριμερές διευθυντήριο ΗΠΑ - Γαλλίας - Βρετανίας στο ΝΑΤΟ, συνάντησε την άρνηση της Ουάσιγκτον.Οταν ο Σιράκ διερεύνησε το 1995-96 την επιστροφή της Γαλλίας στο Στρατιωτικό Σκέλος του ΝΑΤΟ, με όρο την ανάθεση σε Γάλλο αξιωματικό του στρατηγείου AFSOUTH στη Νάπολη συνάντησε νέο όχι της κυβέρνησης Κλίντον. Τελικά η Γαλλία επανήλθε άνευ όρων με απόφαση του Σαρκοζί στις αρχές του 2009.
Οταν τον Νοέμβριο του 1956 Γαλλία και Βρετανία εισέβαλαν στο Σουέζ σε μια ύστατη προσπάθεια να διατηρήσουν τον ρόλο τους ως Μεγάλων Δυνάμεων, οι ΗΠΑ τους γύρισαν την πλάτη και τις άφησαν έκθετες στα τελεσίγραφα της Μόσχας.Στη συνέχεια το Λονδίνο επέλεξε την πλήρη υποταγή στις ΗΠΑ και το Παρίσι την πλήρη χειραφέτηση: Καμιά από τις δύο επιλογές δεν έπεισε τις ΗΠΑ να παύσουν να θεωρούν ως προνομιακό εταίρο και συνομιλητή τη Βόννη και στη συνέχεια το Βερολίνο.
Επούλωση πληγών
Επί της ουσίας πρόκειται για συνάντηση επούλωσης της πληγής που άνοιξε η σύγκρουση ΗΠΑ - Γαλλίας για τη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο, με τον Ομπάμα να επιλέγει τον διά-λογο με τη βοήθεια της Μόσχας και τον Ολάντ να μένει μόνος και εκτεθειμένος σε μια γραμμή στρατιωτικής επέμβασης.
kapopoulos@pegasus.gr-Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
