Το Τραπεζικό Σύστημα της Γερμανίας αχίλλειος πτέρνα
μιας κατά τα άλλα πανίσχυρης οικονομίας; Αν πιστέψουμε τον Αμερικανό
πανεπιστημιακό Barry Eichengreen, η χώρα καταγράφει ένα χρόνια χαμηλό
ποσοστό επενδύσεων που δείχνει χαμηλό ποσοστό αύξησης της
παραγωγικότητας στο μέλλον, τα πανεπιστήμιά της βλέπουν τον βαθμό
αξιολόγησής τους να έχει πτωτική τάση, η εγκατάλειψη της πυρηνικής
ενέργειας θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα και τέλος έρχεται μια
δημογραφική κατάρρευση.Ετσι την ώρα που Χριστιανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες διαπραγματεύονται διορθωτικές κινήσεις της γραμμής Μέρκελ για τη χώρα και την Ευρωζώνη, μια πιο προσεκτική ματιά φωτίζει τη Γερμανία να έχει ανάγκη την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση εξίσου αν όχι περισσότερο από τους εταίρους της. Ετσι η πορεία της καγκελαρίου από την άνοιξη του 2010 μέχρι και σήμερα προβάλλει σαν ένας αγώνας δρόμου να προλάβει το Βερολίνο να διασφαλίσει την απόλυτη Πολιτική Κυριαρχία στην Ευρωζώνη, πριν η κρίση περάσει τα σύνορα της χώρας.
Με τη μέχρι τώρα πολιτική τους οι Μέρκελ - Σόιμπλε κέρδισαν χρόνο για τη χώρα τους, αλλά ταυτόχρονα προσέθεσαν μια ακόμη στα παραπάνω υποθήκη: την πολύ πιθανή απότομη κατάρρευση των εξαγωγών της Γερμανίας στην Ευρωζώνη, την ώρα που η επιβράδυνση της ανάπτυξης στην Ομάδα Χωρών BRICS διαλύει τις ψευδαισθήσεις ή καλύτερα τις φαντασιώσεις για ασφαλή και ανέξοδη απεξάρτηση του Βερολίνου από τον Νότο της Ευρωζώνης.
Δυστυχώς για τη Γερμανία και την Ευρωζώνη, τίποτε από τα παραπάνω δεν συζητήθηκε στη μακρά προεκλογική εκστρατεία αλλά ούτε και στις μετεκλογικές διαβουλεύσεις για τη συγκρότηση νέου Μεγάλου Συνασπισμού, μια άρνηση καταγραφής της πραγματικότητας, που απ' ό,τι φαίνεται θα συνεχιστεί και στην προεκλογική εκστρατεία των ευρωεκλογών.
Η Μέρκελ και σε λίγες εβδομάδες και η ηγεσία του SPD, σε διαφορετικό βαθμό βλέπουν την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης σαν μια απώλεια κυριαρχίας και ελευθερίας κινήσεων που πρέπει να μετατεθεί, τη στιγμή που αρχίζει να αποδομείται ο μύθος της υγιούς και ενάρετης χώρας εν μέσω προβληματικών, απαιτητικών και δύστροπων εταίρων.Ολα θυμίζουν το σαλόνι της πρώτης θέσης του Τιτανικού, όπου οι επιβάτες χόρευαν ανέμελοι μέχρι το τέλος...
