ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΡΤΖΟΥ*Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Σε δέκα μόνον μέρες, 17-28 Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αντέστρεψε πλήρως το πολιτικό πεδίο και, από αμυνόμενος, βρίσκεται επιτιθέμενος. Αντίστροφα οι αενάως επιτιθέμενοι αντίπαλοί του βρίσκονται αμυνόμενοι και βαριά εκτεθειμένοι. Η αιφνιδιαστική αυτή τροπή υπερβαίνει τις κινήσεις τακτικής και, υπό όρους, δυναμική στρατηγικής.
Η Αξιωματική
Αντιπολίτευση και ο αρχηγός της έχασε το πολιτικό στοίχημα. Αυτά
παθαίνουν όσοι σχεδιάζουν ερήμην της Ιστορίας. Κινητοποίησε τους
επαγγελματίες συνδικαλιστές του Δημοσίου, που μετεστέγασε ομαδικά από το
βαθύ ΠΑΣΟΚ, προετοίμασε το μεγάλο απεργιακό κύμα και εξαπέλυσε
πανστρατιά «να ανατρέψει την κυβέρνηση ο Λαός». Οι απεργίες ήσαν μαζικές
αλλά, παρά τα αλλεπάλληλα κύματα, πολύ σύντομες. Ο Λαός απλώς δεν θέλει
εκλογές. Λιγότερα από 2.500 άτομα -μετρημένα- έτρεξαν να ακούσουν τον
κ. Τσίπρα στην «πλατειά συγκέντρωση του αδούλωτου δημοκρατικού Λαού»
μπροστά στον Λευκό Πύργο -και αναγκαστικά μακρυά του!
Ο «καυτός
Σεπτέμβρης» έκαψε τελικά τους οργανωτές του. Η ευκαιρία χάθηκε, αλλά
προέκυψε νέα μετά την δολοφονία που διέπραξε η Χρυσή Αυγή. Αποδείχθηκε
πάλι λανθασμένη η αριστερή ανάλυση και η στρατηγική, επειδή πάλι στήθηκε
σε ιδεολογήματα ερήμην της Ιστορίας. Οι ιδεοληπτικοί αναλυτές θεωρούν ότι η Νέα Δημοκρατία είναι αμιγής Δεξιά, ότι η ΧΑ είναι απόκομμα της ΝΔ και ότι ο Πρωθυπουργός είναι ακροδεξιός προστάτης της ΧΑ. Απατήθηκαν ξανά οικτρά και όλα πάνε αδιάβαστα.
Πρόσφατη πολιτική
ανάλυση σ' αυτήν την στήλη εκτιμούσε ότι στα αριστερά της ΝΔ και στην
αποχή βρίσκεται η μεγάλη δεξαμενή των εν δυνάμει ψηφοφόρων που
τουλάχιστον μια φορά ψήφισαν ΝΔ.
Τα εκλογικά
αποτελέσματα των τελευταίων εξήντα χρόνων δείχνουν ότι στα δεξιά της
κεντροδεξιάς παράταξης βρίσκονταν πάντα ένα ακροδεξιό κόμμα με ποσοστά
5% έως 8%. Το 1975 η ΝΔ αναδείχθηκε κραταιά με 54% αλλά το 1977
περιορίσθηκε σε 42% και στα δεξιά της η ΕΠΕΝ απέσπασε 7,5% .
Επί 62 χρόνια
η παράταξη αυτή συγκρούεται με τα ισχυρότερα ερείσματα της Δεξιάς και
το αθηναϊκό κατεστημένο, επειδή υπεράνω όλων θέτει το Σύνταγμα, τους
δημοκρατικούς θεσμούς και τα συμφέροντα του Λαού. Αυτό έπραξε το 1951 ο
στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος, όταν τα Ανάκτορα και ο στρατιωτικός
βραχίονάς τους αρνήθηκαν το δικαίωμά του να κατέλθει στην πολιτική. Το
ίδιο έπραξε σε όλη την μακρά πολιτική πορεία του ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής.
Αυτήν την κληρονομιά της σύγκρουσης συνεχίζει ο σημερινός διάδοχός τους
αρχηγός της ΝΔ και αιφνιδιάζει όλους όσοι αγνοούν την Ιστορία.
Οταν στις 17 Ιανουαρίου 2011 ο Δήμος Θεσσαλονίκης απεκάλυπτε τον ανδριάντα του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή στη Νέα Παραλία, ο συντάκτης αυτής της στήλης εξεφώνησε τον πανηγυρικό και είπε:
«Στους χαλεπούς
καιρούς μας το ενωτικό εθνικό προσκλητήριό του είναι αυταπόδεικτα
εθνικο-απελευθερωτικό και επιτακτικό. Το υψηλό του ανάστημα, ηθικό και
συνάμα πολιτικό, είναι σήμαντρο στο καμπαναριό. Μας σημαίνει ότι δεν
νοείται πολιτική δίχως αρετή. Δώσε, Χριστέ μου, να σημάνει και πάλι τον
΄Ορθρον του ΄Εθνους.
Η ενότητα των Ελλήνων παρέμεινε σ’ όλη του τη ζωή η
εναγώνια έγνοια και η φροντίδα του. Εγνοια του άγρυπνη και ανύστακτη η
ενότητα. Φροντίδα του καθημερινή και με τις πράξεις του αυτοθυσιαστική η
ενότητα. Για να μας την διασφαλίσει, επέλεξε και εβίωσε εθελούσια και
σιωπηλά, κατάσαρκα και κατάβαθα βαρύ το τίμημα της ενότητας.
Στους χαλεπούς καιρούς μας το ενωτικό εθνικό προσκλητήριό του είναι αυταπόδεικτα εθνικο-απελευθερωτικό και επιτακτικό».
Στην εξέδρα των ομιλητών βρίσκονταν τότε και ο Αντώνης Σαμαράς. Ακουγε σκεφτικός. Τώρα πράξεις του δείχνουν πως αγωνίζεται
με αποφασιστικότητα, πυγμή και αυτοθυσία εκείνο το μήνυμα. Σε
παλαιότερη ανάλυση η στήλη είχε εκτιμήσει ότι το μοναδικό πολιτικό
κεφάλαιο της Ελλάδος ονομάζεται Αντώνης Σαμαράς. Μακάρι να υπήρχαν και
άλλοι. Δεν φαίνονται, όμως, πουθενά.
Το μεγαλύτερο
και παραγωγικότερο πολιτικό κεφάλαιο της Ελλάδος, τουλάχιστον μετά τον
Εμφύλιο, υπήρξε αναμφισβήτητα ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής.
Συμπληρώνονται σήμερα 58 χρόνια αφ' ότου ανέλαβε Πρωθυπουργός. Και η Ιστορία γύρισε σελίδα. Τώρα η Ιστορία καλεί τον διάδοχό του στην ηγεσία της ΝΔ να γυρίσει ξανά σελίδα.
Ο Μακεδών
Αναμορφωτής μιλούσε λίγο, μόνον όταν έπρεπε και ο λόγος του ήταν μεστός
καρπός. Κάρπισε μέσα στην ψυχή του ελληνικού Λαού και άνθισε η Πατρίδα.
Αντίθετα προς όσα λέγονται και προς όσα φαίνονται, η ψυχή των Ελλήνων
παραμένει ακόμη και σήμερα εύφορη. Αρκεί ο ηγέτης να την καλλιεργήσει.
Να εμπνεύσει, να οδηγήσει, να σπείρει τον σπόρο. Είπε ο Χριστός:
«Ιδού
εξήλθεν ο σπείρων του σπείραι. Και ό μεν έπεσε παρά τη οδώ, ήλθε τα
πετεινά του ουρανού και κατέφαγεν αυτό. Και άλλο έπεσεν εις την γην την
καλήν και εδίδου καρπόν αναβαίνοντα και αυξάνοντα».
Εσήμανε, λοιπόν, ο καιρός της καλής σποράς. Την διψάει ο Λαός. Τι σύμπτωση! Τον Οκτώβριο 1995 η Ιστορία άνοιξε ένα μεγάλο κεφάλαιο και τον Οκτώβριο 2013 ανοίγει νέο. Καλώς μας ήλθε ο Σποριάς.
*προέδρου της ΕταιρείαςΜακεδονικών Σπουδών,
δημοσιογράφου και συγγραφέα
