Η Θεολογική Σχολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου μπήκε και βγήκε πολλές φορές
Το θέμα της επαναλειτουργίας της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης δεν
περιελήφθη τελικά στο πολυαναμενόμενο «πακέτο εκδημοκρατισμού» που
παρουσίασε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.Η Θεολογική Σχολή φαίνεται ότι μπήκε και βγήκε πολλές φορές από το
πακέτο ως την τελευταία στιγμή, σύμφωνα με τις πληροφορίες που
κυκλοφορούσαν στα δημοσιογραφικά γραφεία της τουρκικής πρωτεύουσας,
χωρίς τελικά να ικανοποιηθεί το βασικότερο αίτημα εδώ και 43 χρόνια του
Οικουμενικού Πατριαρχείου. Την ίδια τύχη είχαν και τα άλλα μέτρα που
ζητούσε η ελληνική κοινότητα, προκειμένου να «θεραπευτούν» οι συνέπειες
των καταπιεστικών μέτρων κατά των μειονοτήτων που ασκήθηκαν επί
δεκαετίες.Ο Τούρκος πρωθυπουργός δημοσιοποίησε σήμερα, Δευτέρα, το νέο «Πακέτο Εκδημοκρατισμού» της Τουρκίας, παρουσία όλων των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα φρόντισε να δημιουργήσει ένα κλίμα αναμονής και ευφορίας, διαφημίζοντας τα νέα μέτρα ως σταθμό στην αναμόρφωση της σύγχρονης Τουρκίας. Παρουσιάζοντας τα μέτρα ο Τούρκος πρωθυπουργός χαρακτήρισε το Πακέτο ως «ιστορικό στάδιο στην εξέλιξη της δημοκρατίας στην Τουρκία», το οποίο όμως «δεν είναι το πρώτο και δεν θα είναι το τελευταίο».
Εκτός από το θέμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης στην δέσμη μεταρρυθμίσεων δεν βρήκε θέση ούτε η νομιμοποίηση των χώρων λατρείας των αλεβητών.
Οι μεταρρυθμίσεις που περιέχονται στο Πακέτο χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: αυτές για τις οποίες θα χρειαστεί νομοθετική ρύθμιση και τις υπόλοιπες, οι οποίες μπορούν να υλοποιηθούν με απλές διοικητικές πράξεις
Στην πρώτη κατηγορία –με νομοθετική ρύθμιση– συμπεριλαμβάνονται οι εξής:
- Τροποποίηση του εκλογικού νόμου για να αλλάξει το όριο του 10% για την είσοδο ενός κόμματος στην Εθνοσυνέλευση.
- Διεύρυνση της κρατικής επιχορήγησης στα πολιτικά κόμματα. Προτείνεται η οικονομική ενίσχυση να επεκταθεί στα κόμματα που συγκεντρώνουν το 3% των ψήφων στις εκλογές (από το 7% που ισχύει σήμερα).
- Άρση των περιορισμών στη λειτουργία των κομμάτων και κατάργηση των απαγορευτικών διατάξεων για εγγραφή μελών (προτείνεται να μπορούν να είναι μέλη κομμάτων όλοι όσοι έχουν δικαίωμα ψήφου).
- Δυνατότητα χρησιμοποίησης διαφορετικών γλωσσών και διαλέκτων από τα κόμματα στις πολιτικές εκστρατείες καθώς και στο προπαγανδιστικό τους υλικό.
- Αύξηση των ποινών για τα εγκλήματα μίσους και δημιουργία Συμβουλίου κατά των Διακρίσεων.
- Άρση της απαγόρευσης χρήσης των γραμμάτων Q, X και W που περιλαμβάνονται στο κουρδικό αλφάβητο.
- Αρση των περιορισμών στο Νόμο περί Δημόσιων Συναθροίσεων.
- Ανοιγει ο δρόμο για εκπαίδευση σε μειονοτικές γλώσσες με την τροποποίηση του Νόμου περί Ιδιωτικών Σχολείων. Δίνεται δυνατότητα παροχής εκπαίδευσης σε διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους στα ιδιωτικά σχολεία. Τις γλώσσες και διαλέκτους θα ορίσει το Υπουργικό Συμβούλιο.
- Αλλαγή τοπωνυμίων. Δίνεται η δυνατότητα επαναφοράς των παλαιών ονομάτων χωριών που έχουν αλλάξει [προς το τουρκικότερο].
- Προστασία των προσωπικών δεδομένων με νόμο.
Στην δεύτερη κατηγορία –με διοικητική απόφαση– συμπεριλαμβάνονται οι εξής μεταρρυθμίσεις:
- Άρση της απαγόρευσης της μαντίλας για τους δημοσίους υπαλλήλους –με τροποποίηση του Νόμου Περί Περιβολής στο Δημόσιο.
- Κατάργηση του μαθητικού «Όρκου» που απαγγέλλεται κάθε πρωί, από το 1933, στα δημοτικά σχολεία με τον οποίο οι μαθητές λένε «Είμαι Τούρκος…» και δηλώνουν πίστη στην πατρίδα.
- Επιστροφή όλης της ακίνητης περιουσίας της στην συροϊακωβίτική Μονή Μορ Γκαμπριέλ στην πόλη Μάρντιν.
- Ίδρυση πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Γλώσσας και Πολιτισμού των Ρομά.
«Δεν αποκαθίστανται οι αδικίες»
Σε ανακοίωσή της η Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών (ΟΙΟΜΚΩ), επισημαίνει ότι «τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν δεν εξυπηρετούν το μείζον ζήτημα της επανόρθωσης των αδικιών που έχουν διαπραχθεί από τις κυβερνήσεις του παρελθόντος της Τουρκίας. Η διαπίστωση αυτή δεν αφορά μόνο την Ελληνορθόδοξη Μειονότητα, που υπάγεται στην Συνθήκη της Λωζάννης, αλλά και όλους τους πολίτες της Τουρκίας που έχουν υποστεί τις συνέπειες αντιδημοκρατικών συμπεριφορών στο παρελθόν».Σημειώνει δε ότι στο προοίμιο των δηλώσεων γίνεται η σωστή διάγνωση των αιτίων της αντιδημοκρατικής πορείας της χώρας, δεν υπάρχουν μέτρα που θεραπεύουν τις συνέπειες των καταπιεστικών μέτρων κατά των μειονοτήτων που ασκήθηκαν με τον σχεδιασμό της «Ειδικής Επιτροπής Μειονοτήτων», αναφέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα «τη συνεχιζόμενη αδικίας εδώ και 43 χρόνια, που είναι η απαγόρευση της λειτουργίας της Ιεράς Θεολογικής Σχολής της Χάλκης»
