Με αργοπορία αρχίζουν η Κυβέρνηση και η Ν.Δ. να αντιλαμβάνονται το αυτονόητο. Πως το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χ.Α., ο σύγχρονος εκφραστής του νεοφασιστικού κινήματος της Ελλάδας θεωρεί το δημοκρατικό πολίτευμα ως το πλέον ακατάλληλο για την διαχείριση του Ελληνικού κράτους. Η Έννοια του Κράτους για κάθε φασιστικό μόρφωμα ήταν και είναι ανωτέρα και του Έθνους. Απέναντι στην Χ.Α. η Ν.Δ. ακολούθησε την πρακτική του διαχωρισμού της ακροδεξιάς με τον εθνικοσοσιαλισμό, ελπίζοντας ότι το δεύτερο συνθετικό θα απωθήσει τους απογοητευμένους νεοδημοκράτες που θέλουν να τιμωρήσουν τη Ν.Δ. ψηφίζοντας Χ.Α.
Φυσικά για μια ακόμη φορά όσοι συνέλαβαν αυτό το επικοινωνιακό παίγνιο αγνόησαν το βασικό στοιχείο που φέρει την Χ.Α. να έχει συγκεκριμένη χωροταξική δομή στην εκλογική της δύναμη, να έχει συγκεκριμένα ερείσματα στον κρατικό μηχανισμό και να διαθέτει το 50% της εκλογικής της δύναμης σύμφωνο με την ιδεολογία της. Οι δε διαχωριστική γραμμή ακροδεξιάς-νεοναζιστών μόνο στην σκέψη αυτού που την κατέγραψε υπάρχει. Επί της ουσίας Χ.Α.- Ακροδεξιά- Σκληροπυρηνική Δεξιά είναι συγκοινωνούντα Δοχεία για δεκαετίες στον Ελλαδικό χώρο, η σχέση τους δηλαδή διακρίνεται από βαθιά ιστορική συνέπεια και συνέχεια. Άλλωστε ο πολιτικός λόγος που εκφράστηκε και απο τα τρία αυτά σχήματα φορές που απέκλεινε σε ελάχιστα σημεία κατά συνέπεια δικαίως η Ν.Δ. τροφοδοτεί με το 44% της εκλογικής της δύναμης την Χ.Α.
Το σύνδρομο της Ενοχής
Tο Κοινωνικό υπόβαθρο του τραμπουκισμού και της Βίας της Χ.Α. αποτελείται απο την λογική πως σε εξωθεσμικό επίπεδο και με παράλληλες δομές δύνανται να απαντηθούν προβλήματα όπως η ανομία, η διαφθορά, η αδιαφάνεια, η έλλειψη ασφάλειας, οι χαμηλού επιπέδου κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους πρός τους Ελληνες πολίτες, Απέναντι στα όσα έχει προκαλέσει η πολυεπίπεδη κρίση της χώρας μας και που βιώνει η Ελληνική κοινωνία με τρόπο κυνικό η Χ.Α. αντιπαρατάσσει την πολιτική ανυπακοή μέ την χρήση ένοπλης αντίστασης. Γεννάται λοιπόν αυτόματα ο συνειρμός πως η κοινωνική περιθωριοποίηση, η επαύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων πρώτιστα και κατά δεύτερο λόγο τα εμφυλιακά και μετεμφυλιακά σύνδρομα της Ελληνικής Κοινωνίας ως πολιτική πρόταση τροφοδοτούν τα πολιτικά άκρα. Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ με τον εν γένει πολιτικό τους βίο έδωσαν στην αδυναμία αυτή του καχεκτικού δημοκρατικού μας συστήματος καθολικό χαρακτήρα Την ίδια ώρα όμως και τα δύο πολιτικά άκρα με την στάση τους έχουν προκαλέσει διαχρονικά πλείστα τα δεινά τόσο στην Ελληνική Κοινωνία όσο και στο Δημοκρατικό πολίτευμα
Το σύνδρομο της Αφέλειας
- Η Πολιτική θέση του ΣΥΡΙΖΑ εξίσου επικίνδυνη. Η Ενδυνάμωση της Χ.Α. προκαλεί την διάσπαση της Ν.Δ και περιορίζει τον χώρο ανάπτυξης της όποιας πολιτικής της ηγεμονίας επί της Ελληνικής Κοινωνίας. Η Ενδυνάμωση της Χ.Α. επιτυγχάνονταν με έναν πολιτικό λόγο τον οποίο εκφέρει και ο οποίος και βρίθει απο διχαστικά διλλήματα αλλά και προκαλεί τεχνητές εντάσεις και οξύτητες. Παράλληλα η απροκάλυπτη πολιτική προστασία που προσφέρει με την κάθε ευκαιρία σε μια ακροαριστερά η οποία δρά και αυτή σε επίπεδο πανομοιότυπο με την Χ.Α αποτελεί το δεύτερο πεδίο ενδυνάμωσης της Χ.Α.
.
ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. έχουν καθηλωθεί στα ποσοστά της δεύτερης εκλογικής αναμέτρησης του 2012 χωρίς να είναι σε θέση να αποκτήσουν μια νέα δυναμική. Οι λόγοι διαφορετικοί, για τον μέν ΣΥΡΙΖΑ κυρίως είναι ότι δεν μπορεί να πείσει την Ελληνική Κοινωνία πως μπορεί να πραγματώσει τα όσα με ευκολία αναπτύσσει στον πολιτικό του λόγο, για την Ν.Δ. ότι καρπούται τις συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόζει στην προσπάθεια της να βγάλει την Ελλάδα απο την πολυεπίπεδη κρίση εφαρμόζοντας πολιτικές φιλικές μόνο προς στις διεθνείς αγορές χρήματος.
Με την στάση τους Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά επιδιώκουν να κερδίσουν πολιτικό χρόνο και παράλληλα να τροφοδοτήσουν εστίες έκρηξης και έντασης ο ένας σχηματισμός στο εσωτερικό του άλλου σχηματισμού με σκοπό την αυτοδιάλυση του. Ταυτόχρονα όμως προκαλείται και μια μετατόπιση των κοινωνικών εξελίξεων σε μέλλοντα χρόνο. Όμως όταν οι κοινωνικές εξελίξεις τροφοδοτούνται απο υπόγειες κοινωνικές διεργασίες ακατάπαυστα είναι βέβαιο ότι η επόμενη κοινωνική έκρηξη θα είναι καταλυτική και θα συμπαρασύρει ολάκερο το πολιτικό σύστημα.
