Ειδικά σήμερα, που στην Ευρώπη παρατηρείται άνοδος του ευρωσκεπτικισμού, πρέπει να αναλογιστούμε τις κοινές μας ευρωπαϊκές αξίες, οι οποίες αποτελούν θεμέλιο και ζωτικό συστατικό στοιχείο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της αλληλοκατανόησης και πάνω από όλα την αξία της αλληλεγγύης. Της έμπρακτης αλληλεγγύης προς ισότιμους εταίρους με τους οποίους, μέσω του διαλόγου και της συνεργασίας, οικοδομείται βήμα βήμα η κοινή μας ευρωπαϊκή πατρίδα.
Στην παρούσα συγκυρία της οικονομικής κρίσης, οι αξίες αυτές, που προωθήθηκαν στην πράξη από οραματιστές ηγέτες όπως ο Μονέ, ο Αντενάουερ, ο Ζισκάρ Ντ' Εστέν, ο Μιτεράν και ο Ντελόρ, παραμένουν ιδιαίτερα επίκαιρες. Η εκρηκτική άνοδος της ανεργίας, η όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των χωρών του Βορρά και αυτών του Νότου προκαλούν απαισιοδοξία για το μέλλον της Ευρώπης, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους.
Όμως, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, η συλλογική δράση και η αταλάντευτη πίστη μας στο ευρωπαϊκό όραμα οφείλουν να είναι η πυξίδα μας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτουν η κρίση του κοινωνικού κράτους, η ανεξέλεγκτη αύξηση της παράνομης μετανάστευσης και τα μεγάλα διεθνή περιβαλλοντικά και άλλα ζητήματα. Και παρά την κόπωση που διαπιστώνεται στην πορεία του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι την εποχή της παγκοσμιοποίησης τα προβλήματα αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μέσω της πολυμερούς συνεργασίας.
Οφείλουμε, κατά συνέπεια, να μην επιτρέψουμε να τεθεί υπό αμφισβήτηση το ευρωπαϊκό κεκτημένο αλλά, αντίθετα, να ανταποκριθούμε στα εύλογα αιτήματα των Ευρωπαίων πολιτών για υιοθέτηση πολιτικών που θα προωθούν την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, θα εισάγουν περισσότερη διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων και θα μειώνουν το δημοκρατικό έλλειμμα.
Η Ελλάδα, η οποία κατά το πρώτο εξάμηνο του 2014 θα ασκήσει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν ανέκαθεν πιστός υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ιδέας. Η συμμετοχή στον πυρήνα του ευρωπαϊκού οικοδομήματος συνέβαλε στην εδραίωση του εκδημοκρατισμού, στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου και αποτελεί μοχλό εκσυγχρονισμού του κράτους. Παράλληλα, η ευρωπαϊκή προοπτική λειτουργεί σταθεροποιητικά για όλη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προσφέροντας ένα όραμα ευημερίας και ειρηνικής συνύπαρξης σε όλους τους λαούς της περιοχής
.
Σήμερα, που επικρατεί απαισιοδοξία για το μέλλον της Ευρώπης, είναι χρέος όλων μας να αναλογιστούμε όσα καταφέραμε από κοινού με τους υπόλοιπους εταίρους μας. Είναι καθήκον μας να διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού την Ευρωπαϊκή Ένωση, την νέα κοινή μας χώρα, και να δουλέψουμε μαζί για την αναζωογόνηση της πίστης στο ευρωπαϊκό όραμα, αγνοώντας τις επικίνδυνες σειρήνες του ευρωσκεπτικισμού, του λαϊκισμού και του εθνικισμού.
* Αναδημοσίευση από την επιθεώρηση Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική
