Πράγματι. Δεν πρόκειται απλά για δικαστική διαμάχη μεταξύ μιας εκκλησίας και τοπικών αρχών, αλλά για το ίδιο το ευρωπαϊκό μέλλον της Αλβανίας ως κράτους δικαίου, με διασφάλιση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, των εργασιακών δικαιωμάτων, με καταπολέμηση της διαφθοράς κ.ά. Τούτο δεν αποτελεί υπόθεση μόνο του κρατικού μηχανισμού της Αλβανίας αλλά συνολικά όλης της κοινωνίας που οφείλει να συσπειρωθεί γύρω από τα ζωτικά αυτά προτάγματα. Αυτή η πρόκληση υπερβαίνει τα σύνορα της Αλβανίας.
Γιατί η εμμονή σε αλυτρωτισμούς, μεγαλοϊδεατισμούς και εθνικισμούς αποτελεί ήττα όλων των βαλκανικών κρατών και πηγή δεινών για τους λαούς τους. Η αντίδραση λοιπόν του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν άμεση στο πλαίσιο όμως μιας γραμμικής αντίληψης. Αντιθέτως, εκείνο που λείπει από την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας έναντι της Αλβανίας και των δυτικών Βαλκανίων είναι μια δυναμική προσέγγιση σαφούς προοπτικής, με στόχο την καλή γειτονία μέσα από τον σεβασμό θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων και την ανάληψη πρωτοβουλιών.
Η σώρευση κρίσεων και ανάλογων επεισοδίων κινδυνεύει να εξελιχθεί σε χιονοστιβάδα με άκρως επικίνδυνες συνέπειες, αν εγκαίρως δεν υπάρξει αλλαγή ρότας. Από όλες τις πλευρές. Και καταρχήν από εκείνες που πιστεύουν ότι μπορούν να βγουν κερδισμένες από ένα παιχνίδι εντάσεων στο εθνοτικό μωσαϊκό των Βαλκανίων.
Από την πλευρά της, η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα έναν νέο βαλκανικό οδικό χάρτη, με πρωτοβουλίες που θα αφορούν οικονομικές, ενεργειακές, κοινωνικές κ.ά., πτυχές συνέργειας, στο πλαίσιο μιας πολυδιάστατης, ενεργητικής, ειρηνικής εξωτερικής πολιτικής.
Ρένα Δούρου Bουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ
