Η Ουάσιγκτον με την υποστήριξη του Λονδίνου και του Παρισιού εξακολουθεί να δημιουργεί συνασπισμό των υποστηρικτών της ένοπλης επέμβασης. Μάλιστα, οι ΗΠΑ, όπως και οι σύμμαχοί τους στη Δύση και τη Μέση Ανατολή είναι πρόθυμοι, αν χρειαστεί, να παρακάμψουν το Συμβούλιο Ασφαλείας. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, Αχμέτ Ντοβούτογλου, συζητούνται σήμερα διάφορες εναλλακτικές λύσεις. Απ. ότι φαίνεται, ο Τούρκος υπουργός εννοεί τη γνωστή συνάντηση στο Αμμάν, όπου από το βράδυ της Κυριακής οι εκπρόσωποι της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ, της Τουρκίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, των ΗΠΑ και του Καναδά προσπαθούν να αποφασίσουν για τα περαιτέρω τους βήματα.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην πραγματικότητα τα συμφέροντα των συμμετεχόντων του συνασπισμού κατά του Άσαντ διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό, παρόλο που ο συνασπισμός αυτός φαίνεται ενιαίος. Για παράδειγμα, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα, βρίσκεται καταφανώς σε σύγχυση και δεν ξέρει τι να κάνει στη συνέχεια.

Μετά την ιστορία με τη Λιβύη οι Αμερικανοί καταλαβαίνουν ότι χωρίς την χερσαία επιχείρηση δεν θα φτάσουν ως τον τελικό τους σκοπό. Ο ΄Ασαντ, ωστόσο, είναι πιο σκληρό καρύδι από το συνταγματάρχη Καντάφι. Ο Ομπάμα, που το καταλαβαίνει αυτό πολύ καλά, θα χρονοτριβεί έως ότου η αδράνειά του θα γίνει προκλητική για τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία, οι οποίες καταδεικνύουν πιο αδιάλλακτη θέση σε σύγκριση με τον Λευκό Οίκο. 

Να, τι είπε σχετικά ο Ρώσος εμπειρογνώμονας Βενιαμίν Ποπόφ:
- Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι η Δύση φοβάται την αναβίωση του ισλαμικού κόσμου. Πάρα πολλοί πόροι συγκεντρώνονται στην Εγγύς και τη Μέση Ανατολή. Δεν είναι μόνο το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, αλλά και οι τεράστιες οικονομικές δυνατότητες. Οι Αμερικανοί έχουν καταλάβει από καιρό ότι δεν τους συμφέρει η ηρεμία σ΄αυτή την περιοχή. Δεν θέλουν να έχουν ανταγωνιστή, που μπορεί να δημιουργήσει στο μέλλον πολλά προβλήματα.

Η τουρκική θέση κατά του Άσαντ εξηγείται πολύ εύκολα,- θεωρεί ο αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών Βλαντίμιρ Ισάεφ.
- Για την Τουρκία είναι τρομακτικό το παράδειγμα του Ιράκ (ή, με ακρίβεια του Κουρδιστάν). Φόβους στους Τούρκους προκάλεσε το γεγονός ότι η Δαμασκός παραχώρησε ευρύτερη αυτονομία στους Κούρδους.

Η θέση του Ιράν είναι ξεκάθαρη: η Τεχεράνη βλέπει την επίθεση εναντίον του Άσαντ από τα έξω ως πρόκληση εναντίον της, - είπε ο Βλαντίμιρ Ισάεφ.

- Το Ιράν είναι ένα από τα λίγα κράτη όπου επικρατεί ο σιϊσμός. Προσπαθεί να υποστηρίξει τους σιΐτες όπου είναι δυνατόν. Εκτός απ’ όλα τα άλλα υποστηρίζει και το κόμμα Χεζμπολάχ, που δρα στο Λίβανο και το κάνει αυτό μέσω της Συρίας. 

Ενάντια στη βίαιη αλλαγή του καθεστώτος στη Συρία, εκτός από το Ιράν, τάσσονται όλες οι χώρες της BRICS - η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική, καθώς επίσης και μια σειρά από χώρες της Λατινικής Αμερικής. Όπως είπε ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ: «Αν κάποιος νομίζει ότι βομβαρδίζοντας τη συριακή στρατιωτική υποδομή και αφήνοντας το πεδίο της μάχης για να νικήσουν οι αντίπαλοι του καθεστώτος, θα λυθούν όλα τα προβλήματα, αυτό είναι μεγάλη ψευδαίσθηση. Ακόμη και αν κερδιθεί τέτοια νίκη, ο εμφύλιος πόλεμος θα συνεχιστεί. Μόνο αυτοί που εκπροσωπούσαν την πλευρά της κυβέρνησης, θα γίνουν αντιπολίτευση».
Σεργκέι Ντουζ