....Η όποια αντιπαράθεση με την ολέθρια πολιτική
του Βερολίνου καλό είναι να γίνει με ευρωπαϊκούς όρους και αναφορές και
όχι με αντίστοιχα ελληνικά αντιγερμανικά στερεότυπα που δεν αντιστοιχούν
στη σημερινή πραγματικότητα.....
Το γεγονός σχολιάσθηκε εξαντλητικά, κλειστό το κέντρο της Αθήνας για την ασφάλεια του Σόιμπλε, ξένοιαστος τουρίστας ο Aμερικανός ομόλογός του, Λιου, τρεις μέρες μετά...
Είναι φανερό ότι μια αλλαγή φρουράς στη συλλογική συνείδηση της κοινής γνώμης έχει ήδη συντελεσθεί με τη Γερμανία να αντικαθιστά τις ΗΠΑ, ως πηγή όλων των δεινών της χώρας, με τον ίδιο τρόπο που παλιότερα οι ΗΠΑ είχαν αντικαταστήσει τη Βρετανία.
Οι ελληνογερμανικές σχέσεις στην ιστορική τους διαδρομή υπήρξαν πολύ πιο σύνθετες: πριν καν κλείσουν δέκα χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρχε μαζική μετανάστευση Ελλήνων προς τη Δυτική Γερμανία και ταυτόχρονα πλήθος Γερμανών τουριστών στην Ελλάδα.
Οι πρώτες ρωγμές καταγράφηκαν το 1991-92 με την έκρηξη της σύγκρουσης στην πρώην Γιουγκοσλαβία, όταν η ελληνική κοινή γνώμη ταυτίσθηκε με τη σερβική θέση ότι η διάλυση της χώρας οφείλεται σε γερμανική συνωμοσία.
Σήμερα η αντιγερμανική διάθεση της κοινής γνώμης στην Ελλάδα είναι κυρίως αντίδραση στην ανθελληνική υστερία που κατέκλυσε τα ΜΜΕ στη Γερμανία μετά την άνοιξη του 2010: Το κλίμα καλλιεργήθηκε από την κυβέρνηση Μέρκελ ως αναγκαίο άλλοθι πρώτον της απόφασής της να καταστήσει την Ελλάδα παράδειγμα τιμωρητικής αντιμετώπισης, και δεύτερον να δικαιολογήσει την καθυστέρηση στη συνολική θωράκιση της Ευρωζώνης.
Η απλούστευση ήταν απόλυτη και είχε ανατριχιαστικές αναλογίες με το παρελθόν: Αν για την κρίση του 1929 ευθύνονταν οι Εβραίοι τοκογλύφοι, για την κρίση στην Ευρωζώνη ευθύνονται οι Ελληνες απατεώνες που επιπλέον είναι και λαθρεπιβάτες γιατί μπήκαν με πλαστά στοιχεία!
Ο μύθος αυτός έχει αρχίσει να διαλύεται από τη σκληρή πραγματικότητα συνολικά στον Νότο της Ευρωζώνης. Η όποια αντιπαράθεση με την ολέθρια πολιτική του Βερολίνου καλό είναι να γίνει με ευρωπαϊκούς όρους και αναφορές και όχι με αντίστοιχα ελληνικά αντιγερμανικά στερεότυπα που δεν αντιστοιχούν στη σημερινή πραγματικότητα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
Το γεγονός σχολιάσθηκε εξαντλητικά, κλειστό το κέντρο της Αθήνας για την ασφάλεια του Σόιμπλε, ξένοιαστος τουρίστας ο Aμερικανός ομόλογός του, Λιου, τρεις μέρες μετά...
Είναι φανερό ότι μια αλλαγή φρουράς στη συλλογική συνείδηση της κοινής γνώμης έχει ήδη συντελεσθεί με τη Γερμανία να αντικαθιστά τις ΗΠΑ, ως πηγή όλων των δεινών της χώρας, με τον ίδιο τρόπο που παλιότερα οι ΗΠΑ είχαν αντικαταστήσει τη Βρετανία.
Οι ελληνογερμανικές σχέσεις στην ιστορική τους διαδρομή υπήρξαν πολύ πιο σύνθετες: πριν καν κλείσουν δέκα χρόνια από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου υπήρχε μαζική μετανάστευση Ελλήνων προς τη Δυτική Γερμανία και ταυτόχρονα πλήθος Γερμανών τουριστών στην Ελλάδα.
Οι πρώτες ρωγμές καταγράφηκαν το 1991-92 με την έκρηξη της σύγκρουσης στην πρώην Γιουγκοσλαβία, όταν η ελληνική κοινή γνώμη ταυτίσθηκε με τη σερβική θέση ότι η διάλυση της χώρας οφείλεται σε γερμανική συνωμοσία.
Σήμερα η αντιγερμανική διάθεση της κοινής γνώμης στην Ελλάδα είναι κυρίως αντίδραση στην ανθελληνική υστερία που κατέκλυσε τα ΜΜΕ στη Γερμανία μετά την άνοιξη του 2010: Το κλίμα καλλιεργήθηκε από την κυβέρνηση Μέρκελ ως αναγκαίο άλλοθι πρώτον της απόφασής της να καταστήσει την Ελλάδα παράδειγμα τιμωρητικής αντιμετώπισης, και δεύτερον να δικαιολογήσει την καθυστέρηση στη συνολική θωράκιση της Ευρωζώνης.
Η απλούστευση ήταν απόλυτη και είχε ανατριχιαστικές αναλογίες με το παρελθόν: Αν για την κρίση του 1929 ευθύνονταν οι Εβραίοι τοκογλύφοι, για την κρίση στην Ευρωζώνη ευθύνονται οι Ελληνες απατεώνες που επιπλέον είναι και λαθρεπιβάτες γιατί μπήκαν με πλαστά στοιχεία!
Ο μύθος αυτός έχει αρχίσει να διαλύεται από τη σκληρή πραγματικότητα συνολικά στον Νότο της Ευρωζώνης. Η όποια αντιπαράθεση με την ολέθρια πολιτική του Βερολίνου καλό είναι να γίνει με ευρωπαϊκούς όρους και αναφορές και όχι με αντίστοιχα ελληνικά αντιγερμανικά στερεότυπα που δεν αντιστοιχούν στη σημερινή πραγματικότητα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ