Γράφει: Μιχάλης Ιγνατίου
Ο Σνόουντεν –και δεν αποτελεί μυστικό- γνωρίζει όλο το αμερικανικό δίκτυο παρακολούθησης, που εγκατέστησε η NSA και το οποίο παρακολουθεί λεπτό προς λεπτό κάθε ρωσική και κινεζική δραστηριότητα σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν είναι υπερβολή, αντίθετα αποτελεί τη μόνη αλήθεια, ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες νίκησαν στον πόλεμο των κατασκόπων τη Μόσχα και το Πεκίνο, και μάλιστα στο δικό τους γήπεδο…Ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης η ζημιά έγινε και οι Αμερικανοί θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να ξανακτίσουν και να ξαναστήσουν το κατασκοπευτικό τους δίκτυο, το οποίο τους «προστάτευε» όχι από τους τρομοκράτες, όπως διατείνονται, αλλά από τη Ρωσία και τη Κίνα, δύο χώρες που απειλούν ανοικτά την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχοντας απέναντι τους μία απρόβλεπτη Κίνα και ένα ισχυρό και έμπειρο Πούτιν, δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να παρακολουθούν τις δύο χωρες και την κατάλληλη στιγμή των διαπραγματεύσεων να επιχειρούν εκβιασμό (blackmail), ο οποίος στις πλείστες των περιπτώσεων «δούλευε» και έφερνε αποτελέσματα.
Η απαίτηση για έκδοση του Σνόουντεν έχει να κάνει μόνο με την «παραδειγματική τιμωρία» του. Οι Αμερικανοί γνωρίζουν την καταστροφή που συντελέστηκε με τις αποκαλύψεις του στις εφημερίδες Guardian και Washington Post, οι δημοσιογράφοι των οποίων δεν δειλίασαν ούτε και εισάκουσαν τις εκκλήσεις της αμερικανικής κυβέρνησης για να μη δημοσιεύσουν το υλικό που παραχώρησε ο Σνόουντεν. Ο τελευταίος, το μόνο που φοβάται –θα έλεγα ότι τρέμει- είναι η σύλληψη από τους Αμερικανούς με ότι αυτή συνεπάγεται.
Εάν ο Μπράντλεϊ Μάνιγκ και ο Τζον Κυριακού είναι δύο καλά παραδείγματα για τη συμπεριφορά της αμερικανικής κυβέρνησης έναντι αυτών που η ίδια χαρακτηρίζει «προδότες», τότε ο Σνόουντεν έχει κάθε λόγο να αποφύγει με νύχια και με δόντια την παράδοση στους Αμερικανούς ανακριτές. Ο Μάνιγκ και ο Κυριακού υποφέρουν στις φυλακές, ειδικά ο πρώτος. Οσοι τον συνάντησαν πρόσφατα στο δικαστήριο της Βιρτζίνια, περιγράφουν ότι είδαν ένα ζωντανό-νεκρό…
Θα ανέμενε κανείς ότι η Αμερική, που αυτοδιαφημίζεται ως η χώρα της πραγματικής Δημοκρατίας, θα συμπεριφερόταν πιό ανθρώπινα ακόμα και στις περιπτώσεις πολιτών της, όπως ο Σνόουντεν, που θεωρεί την πράξη του πολιτική, και η οποία –όπως δηλώνει- καθοδηγήθηκε από την αφοσίωσή του στα ανθρώπινα δικαιώματα. Όσο και αν φαίνεται παράξενο, πολλοί άνθρωποι στην Αμερική είδαν με συμπάθεια την κίνησή του να αποκαλύψει το άνευ προηγουμένου δίκτυο κατασκοπείας, που για να διατηρείται παραβιάζονται οι ελευθερίες των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Κατανοούμε την ψύχωση με την τρομοκρατία –άλλωστε τα κτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 είναι ακόμα φρέσκα στη μνήμη του αμερικανικού λαού. Ηταν μία τραγική ημέρα, που θα μπορούσε να αποδεικνυόταν και καταστροφική για τη μόνη υπερδύναμη. Όμως, είναι αδιανόητο να συμπεριφέρεται όπως οι εχθροί της, διότι στο τέλος θα καταντήσει να μη διαφέρει από αυτούς. Το ίδιο ισχύει για τη Ρωσία και την Κίνα, όπου οι παραβιάσεις των αθρωπίνων δικαιωμάτων – ιδιαίτερα στη δεύτερη- είναι καθημερινό φαινόμενο και πρακτική.
Η υπόθεση του Σνόουντεν έχει αποδείξει ότι τα κράτη, ακόμα και οι υπερδυνάμεις, είναι ευάλωτα μπροστά στην πίστη των ανθρώπων για τα ιδανικά της Ελευθερίας. Πάντα θα βρίσκονται «γενναίοι» που, υπηρετώντας το σύστημα, θα αντιλαμβάνονται ότι η μάχη για τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πιό γλυκιά από τις δικτατορικές αντιλήψεις των κρατούντων, οι οποίοι εκλέγονται σο όνομα της Δημοκρατίας για να την …καταπνίξουν.
Ο πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα ανήκει στο Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο στην πορεία των χρόνων απέδειξε ότι έχει ευαισθησίες για τις ατομικές ελευθερίες. Ο Αμερικανός ηγέτης άλλαξε τα καθεστώτα της Βορείου Αφρικής στο όνομα της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Η κυβέρνησή του επιτέθηκε στον Ταγίπ Ερντογάν απαιτώντας να αφεθούν οι Τούρκοι πολίτες να εκφραστούν ελεύθερα διαδηλώνοντας ειρηνικά. Κυνηγά τον Ασαντ και επιδιώκει την ανατροπή του, επειδή η χωρα του κατέστη ένα απέραντο στρατόπεδο και 100 χλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν σ’ ένα παρανοϊκό εμφύλιο πόλεμο. Την ίδια στιγμή, η Αμερική και ο πρόεδρός της καλύπτουν τα αυταρχικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής, επειδή είναι σύμμαχοί της…
Ως γερουσιαστής, ο κ. Ομπάμα πάλευε με σθένος και αυταπάρνηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ως Πρόεδρος βάδισε, δυστυχώς, στο δρόμο του Τζόρτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι, και απογοήτευσε τα εκατομμύρια των Αμερικανών που είδαν την ελπίδα στο πρόσωπό του.
Η Αμερική και ο κόσμος έχουν μύρια προβλήματα. Εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν να φάνε, ζουν στην εξαθλίωση και τη φτώχεια. Ο Σνόουντεν έπρεπε να είναι ένα ασήμαντο πρόβλημα για την Αμερική και τον πρόεδρό της, ο οποίος κοιμάται και ξυπνά με τον εφιάλτη των αποκαλύψεων, αντί να εργάζεται νυχθημερόν για τα συμφέροντα των Αμερικανών πολιτών… Και είναι εδώ που θα χάσει εντελώς τη …μπάλα ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Δυστυχώς για τον ίδιο και την Αμερική…
Follow on twitter: @mignatiou
