28 Ιουνίου 2013

«Παλιρροϊκά κύματα»

Η κυβέρνηση επιχειρεί να επενδύσει πολιτικά, «αλλάζοντας το κλίμα» στα μεγάλα επενδυτικά deals. Δεν είναι καθόλου κακό, αρκεί βέβαια οι μεγάλες επενδύσεις να γίνουν πραγματικότητα... Αυτό, όμως, εξακολουθεί να είναι ένα «στοίχημα», που ακόμα δεν έχει κερδηθεί, παρά το συνεχώς αυξανόμενο επενδυτικό ενδιαφέρον λ.χ. των Κινέζων, την επιλογή του αγωγού TAP και την αγορά του ΔΕΣΦΑ από τους Αζέρους. Από την άλλη μεριά, υπάρχουν αντίστοιχες αποτυχίες, εμπλοκές και καθυστερήσεις, χωρίς ακόμα να έχει δημιουργηθεί ο αναγκαίος «όγκος» επενδύσεων που να δικαιολογεί την αισιοδοξία.

Αν θέλαμε να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, η οικονομική κατάσταση μοιάζει με «κινούμενη άμμο». 'Η, καλύτερα, με «παλιρροϊκό κύμα», μια πάει πάνω και μια πάει κάτω. Είναι εξαιρετικά «εύθραυστη» και επηρεάζεται άμεσα και εύκολα από διάφορες «αστοχίες», οικονομικές, πολιτικές ή κοινωνικές.

Βρισκόμαστε στο σημείο εκείνο που το «success story» είναι πρώιμο, αλλά και η «καταστροφολογία» υπερβολική. Χρειαζόμαστε μεγάλες επενδύσεις και ισχυρή ευρωπαϊκή αναπτυξιακή βοήθεια. Χρειάζεται ένα «εξωγενές αναπτυξιακό σοκ» για να πάρει μπροστά σχετικά έγκαιρα η μηχανή της ελληνικής οικονομίας. Εσωτερικά μόνη της -έτσι όπως η λιτότητα, η ύφεση και το τραπεζικό σύστημα την έχουν αποδυναμώσει-, δύσκολα και εξαιρετικά αργά «παίρνει μπρος»... Οι αποκρατικοποιήσεις -που όπως απεδείχθη δεν είναι τόσο εύκολες- μπορούν να βοηθήσουν αν γίνουν με επενδυτικά και αναπτυξιακά κριτήρια και όχι με λογική «φθηνών αγοραπωλησιών»!


Το κυριότερο, όμως, είναι η κρίσιμη μεταβατική φάση. Η υστέρηση του χρόνου απόδοσης, ακόμα και των πλέον ευνοϊκών εξελίξεων, στην πραγματική οικονομία. Με 30% ανεργία, συνεχιζόμενη ύφεση και όλο και μεγαλύτερη αδυναμία των πολιτών να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς το κράτος και τις τράπεζες, ο «φαύλος κύκλος» δύσκολα σπάει. Με τη «συνήθη πορεία» και τους «συνήθεις ρυθμούς», τόσο της τρόικας όσο και τους δικούς μας, δύσκολα θα βγούμε από το «τούνελ»...

Χρειάζονται σοβαρές αναθεωρήσεις και επανατοποθετήσεις. Ο κ. Σαμαράς όντως έχει την αγωνία των επενδύσεων και το παλεύει όπως μπορεί. Από την άλλη, όμως, αποσταθεροποιεί το «πολιτικό πλαίσιο» εκδιώκοντας τη ΔΗΜΑΡ και συγκροτεί μία κυβέρνηση εσωκομματικών ισορροπιών... Πώς συνδυάζονται αυτά;
panpan@pegasus.gr
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ