Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ μίλησε εκ νέου για τη γενοκτονία των Ποντίων και Αρμενίων Μύθος για τη Ρεπούση ο χορός του Ζαλόγγου “Είμαι κατά της ποινικοποίησης της μνήμης"

Μετά τη γενοκτονία των Αρμενίων και των Πόντιων η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση αμφισβητεί και το χορό του Ζαλόγγου μέσα από ραδιοφωνική της συνέντευξη. Μιλώντας την Πέμπτη στο ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 989 με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο η βουλευτής σε ερώτηση για το αν υπήρξε ο χορός του Ζαλόγγου, απάντησε ότι “κάθε λαός δημιουργεί εθνικούς μύθους”.

Επίσης, με αφορμή το θέμα με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο επανέλαβε την αμφισβήτησή της ως προς τη γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων. Συγκεκριμένα είπε: “Είμαι κατά της ποινικοποίησης της μνήμης. Το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορική επιστήμη είναι υποχρεωμένη να δεχθεί τις πολιτικές αποφάσεις και μάλιστα να τιμωρούνται όσοι έχουν διαφορετική άποψη”, προσθέτοντας ότι δεν έχει καμία επιφύλαξη με τη διάταξη που προτείνει το σχέδιο νόμου του Ρουπακιώτη.

Η βουλευτής τάχθηκε επίσης υπέρ του δικαιώματος υιοθεσίας σε ομόφυλα ζευγάρια λέγοντας συγκεκριμένα: “Εφόσον η Πολιτεία αναγνωρίζει το δικαίωμα της υιοθεσίας σε ετεροφυλόφιλους οφείλει να το αναγνωρίζει και σε ομοφυλόφιλους”.Τέλος μίλησε και για το βιβλίο της Ιστορίας και την αναφορά περί “συνωστισμού” στη Σμύρνη, λέγοντας ότι στο βιβλίο υπήρξε το ρήμα και όχι η λέξη ''συνωστισμός'', κάτι το οποίο όπως είπε διορθώθηκε αμέσως.

Για “αβάσταχτη ιστορική ελαφρότητα” έκανε λόγο σχετικά με την τοποθέτηση της Μ. Ρεπούση ο βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας “Κωνσταντίνος Καραμανλής” Γιάννης Μιχελάκης. Σε κείμενό του, το οποίο δημοσίευσε στις σελίδες του στο facebook και στο twitter αναφέρει:“Η …αβάσταχτη ιστορική ελαφρότητα της κυρίας Ρεπούση
«Για να ξεπαστρέψεις ένα λαό, του αφαιρείς πρώτα τη μνήμη. Καταστρέφεις τα βιβλία του, τον πολιτισμό του, την ιστορία του. Και κάποιος άλλος του γράφει βιβλία, του δίνει πολιτισμό και επινοεί για λογαριασμό του άλλη ιστορία. Έπειτα, ο λαός αρχίζει σιγά σιγά να ξεχνά ποιος είναι και ποιος ήταν. Ακόμη πιο γρήγορα θα τον ξεχάσει ο κόσμος γύρω του».Αυτά έγραφε ο Μίλαν Κούντερα στο «Βιβλίο του γέλιου και της λήθης» το 1978, με σκοπό να αφυπνίσει τους συμπατριώτες του. Εκείνοι αφυπνίστηκαν! Η κυρία Ρεπούση ;”
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=366863