Κύπρο οι έρευνες φυσικού αερίου πρέπει να γίνουν προς το συμφέρον όλων των Κυπρίων.
Αυτό εννοεί καθαρά τη στάση της Τουρκίας, που απαιτεί μερίδιο για το ξεχωριστό «κράτος» των Τουρκοκυπρίων. «Για τους υδρογονάνθρακες όχι μόνο στην ανατολική Μεσόγειο και σε όλο τον κόσμο θα πρέπει... να τηρηθούν οι διεθνείς κανόνες και οι αρχές του δικαίου της Θάλασσας του 1982. Στην Κύπρο, θα στηρίξουμε όλες οι έρευνες για τον φυσικό πλούτο, σε περίπτωση που θα γίνουν, για το συμφέρον όλων των Κυπρίων. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε διαφορετικά»... Και πως «η εύρεση φυσικού πλούτου (σ.σ. φυσικό αέριο) και η εκμετάλλευσή του, δημιουργεί νέα δυναμική για την επίλυση του Κυπριακού και για να έρθει η ειρήνη στο νησί».
Παράλληλα, ο μεν Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κάλεσε τους Ρώσους επιχειρηματίες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από την Κύπρο, ο δε Ρώσος Πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντεφ επανέρχεται… αποχαιρετώντας μας. «Ας αποχαιρετήσουμε την Κύπρο και ας προσφέρουμε επιπλέον βοήθεια σε όσους επιθυμούν να διατηρήσουν τις επενδύσεις τους στη χώρα», πρόσθεσε ο Μεντβέντεφ, σύμφωνα με το Ιτάρ-Τας.
Μας έψησαν το ψάρι στα χείλη
Αφού, λοιπόν, μας έψησαν το ψάρι στα χείλη εδώ και μήνες με την περιβόητη επιμήκυνση του δανείου των 2,5 δις ευρώ, που μας έδωσαν με 4,5% επιτόκιο, και τις υποσχέσεις ότι θα χαμηλώσουν το επιτόκιο (εκείνο της Τρόικας είναι 2,5%) και αφού ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, σύμφωνα με τον καλά πληροφορημένο «Economist» (23 Μαρτίου 2013), προσπάθησε στην πρώτη συνάντηση στις Βρυξέλλες να διασώσει πρώτους και καλύτερους τους Ρώσους καταθέτες (με μικρότερο κούρεμα), δεχόμενος κούρεμα σε όλες τις καταθέσεις (περιλαμβανομένων και εκείνων μέχρι των 100.000), οι Ρώσοι μας δίνουν διπλά το «ευχαριστώ», ταυτιζόμενοι ανοικτά με τα τουρκικά συμφέροντα και θέσεις. Και αυτό, γιατί η ρωσική GAZPROM δεν κατάφερε να περάσει στο χέρι τα κοιτάσματα της Κυπριακής ΑΟΖ...
Εδώ όμως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ρωσική αυτή συμπεριφορά, ιστορικά, είναι συνεπής έναντι της Κύπρου. Μετά το τουρκικό πραξικόπημα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1963/64, πρώτη η Μόσχα ήταν που ταυτίστηκε με τις τουρκικές θέσεις για ομοσπονδιακή λύση στην Κύπρο. Το δε 1974, και ενόσω είχε 56 τόσα πλοία του στόλου της στη Μεσόγειο, δεν έκανε τίποτα να σταματήσει την τουρκική εισβολή, αντιθέτως, τήρησε την ίδια στάση όπως και οι ΗΠΑ και η Βρετανία.
Όμως κάτι που δεν έχει γίνει γνωστό, ακόμα, είναι η συμμαχία Μόσχας/Άγκυρας για εκδίωξη της Ελληνικής Μεραρχίας. Οι δηλώσεις Λαβρόφ προς Νταβούτολγου ακριβώς θυμίζουν τη συμμαχία Μόσχας/Άγκυρας του 1967.
Τρεις δηλώσεις και το δίδαγμα
Παραθέτω τις τρεις δηλώσεις του Πρέσβη της Σοβιετικής Ένωσης στην Άγκυρα τον Νοέμβριο του 1967.
1) Στις 17 Νοεμβρίου 1967, μετά από συνάντηση που είχε με τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών Τσιαγλαγιαγκίλ, είπε :«Συζητήσαμε το Κυπριακό. Έδωσα τις απόψεις μου στον Υπουργό. Είπαμε ότι πολλοί άνθρωποι θέλουν να εκμεταλλευθούν το άλυτο πρόβλημα της Κύπρου και προσπαθούν να ανάψουν τις φλόγες του πολέμου. Πιστεύουμε ότι η καλύτερη θεραπεία είναι η ειρήνη... Εάν μοναρχικοί και φασίστες εμφανιστούν ως επιθετικοί, η συμπεριφορά μας θα διαμορφωθεί ανάλογα... Ο Γρίβας τώρα παραιτήθηκε απ’ όλα όσα έκανε, αποσύρθηκε από τα μέρη που κατέλαβε και παρέδωσε τον οπλισμό στα Ηνωμένα Έθνη».
2) Στις 23 Νοεμβρίου, μετά από συνάντηση με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ντεμιρέλ, είπε: «Έδωσα το μήνυμα της σοβιετικής κυβέρνησης. Αναφέρεται στην Κύπρο, αλλά είναι διαφορετικό από εκείνο που δημοσίευσε ο Τύπος. Μπορείτε να μάθετε το περιεχόμενό του από τον Πρωθυπουργό σας. Συζητήσαμε και άλλα θέματα, περιλαμβανομένων και των εγκληματικών πολιτικών των μοναρχικών και φασιστών Ελλήνων. Την αιτία των απωλειών που υπέστησαν οι αθώοι Τουρκοκύπριοι με τις πολιτικές των χουντικών Ελλήνων. Συζητήσαμε αυτές τις πολιτικές. Τις πολιτικές που η ελληνική κυβέρνηση εκτέλεσε εναντίον των αθώων Τούρκων και η καταστροφή των χωριών τους προκάλεσε αντίδραση της σοβιετικής κοινής γνώμης. Ως σοβιετική κυβέρνηση επικρίνουμε τους Έλληνες για ό,τι έλαβε χώρα».
3) Στις 27 Νοεμβρίου, μετά από συνάντηση και πάλιν με τον Τσιαγλαγιαγκίλ, είπε: «Η σοβιετική κυβέρνηση θέλει επιτυχή λύση του κυπριακού προβλήματος με ειρηνικά μέσα, προστασία της ανεξαρτησίας της Κύπρου, αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων και εγγύηση των δικαιωμάτων του λαού της Κύπρου». Ερωτηθείς εάν εννοούσε ότι έπρεπε να φύγουν τα τουρκικά στρατεύματα, είπε: «Ξέρετε καλά ποιους στρατιώτες εννοούμε, εκείνους που μπήκαν στη νήσο παράνομα». Ερωτηθείς εάν ήταν ευχαριστημένος από την κατάσταση, είπε: «Θα είμαστε ευχαριστημένοι όταν θα είσαστε εσείς ευχαριστημένοι» (έκθεση Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας, Ιανουάριος 1968). Αυτά πρέπει να μας διδάσκουν κάτι. Ότι εμείς πρώτοι πρέπει να υπερασπιζόμαστε τα δικά μας συμφέροντα και να μη βασιζόμαστε πάνω σε ξένους, οι οποίοι βλέπουν αδίστακτα πρώτα τα δικά τους.
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥΕρευνήτρια, συγγραφέας
