Με τον Σάββα Ιακωβίδη Οι χειραψίες, τα χαμόγελα και οι διπλωματικές φιλοφρονήσεις δεν
αναιρούν στόχους και πολιτική ενός κράτους. Απλώς μπορεί να παρασύρουν
αφελείς. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν είναι αφελής. Φαίνεται προσγειωμένος
άνθρωπος και καλός γνώστης των ελληνοτουρκικών προβλημάτων. Γι’ αυτό
κράτησε μικρό καλάθι κατά την προχθεσινή συνάντησή του με τον Τούρκο
ομόλογό του.
Παρά τις 25 συμφωνίες, που υπογράφτηκαν μεταξύ Ελλάδας και
Τουρκίας, οι συνομιλίες Σαμαρά-Ερντογάν εστιάστηκαν περισσότερο σε
θέματα «χαμηλής πολιτικής», δηλ. που αφορούν περισσότερο τους απλούς
πολίτες.
Βεβαίως, τέθηκαν και το θέμα της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, η σχολή της Χάλκης, η αξίωση της Άγκυρας για τζαμί στην Αθήνα και τους μουφτήδες στη Δυτ. Θράκη. Ο Ερντογάν, σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ και σε δηλώσεις του σε Τούρκους και ξένους δημοσιογράφους, αναφέρθηκε και στο Κυπριακό.
Επανέλαβε τη γνωστή θέση του για το τερατούργημα Ανάν και, σε περίπτωση επανέναρξης των συνομιλιών, «εμείς επιθυμούμε να εξευρεθεί δίκαιη λύση», είπε, για να προσθέσει: «Θέλουμε να θάψουμε το κυπριακό πρόβλημα στην Ιστορία». Προφανώς, ο Τούρκος Πρωθυπουργός πιστεύει ότι απευθύνεται σε… ηλίθιους. Το Κυπριακό, για να… θαφτεί στην ιστορία, πρέπει πρώτα να επιλυθεί δίκαια, στη βάση του διεθνούς και κοινοτικού δικαίου, με πλήρη και αδιαπραγμάτευτο σεβασμό προς τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και αρχές, όπως αυτά καταγράφονται στη Χάρτα του ΟΗΕ και στις διακηρύξεις της Ε.Ε.
Η Τουρκία εισέβαλε και κατέχει, από το 1974, το 37% του εδάφους ευρωπαϊκής χώρας και έχει το θράσος να απαιτεί να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και προέβη σε εθνοκάθαρση. Έχει εποικίσει τα κατεχόμενά μας, πράγμα που αποτελεί έγκλημα πολέμου. Αρνείται να συναινέσει σε δίκαιη λύση του Κυπριακού, όπου κυβερνά η πλειοψηφία και γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα της τ/κ μειοψηφίας.
Δίκαιη λύση δεν σημαίνει ποτέ ίση μοιρασιά π.χ. των κρατικών πόρων. Ούτε ίση μοιρασιά των υδρογονανθράκων. Αυτό αξίωσε ο Τούρκος Πρωθυπουργός, ισχυρισθείς ότι «η βόρεια και η νότια Κύπρος έχουν ίσα δικαιώματα, οι έρευνες στην ΑΟΖ πρέπει να προχωρήσουν σε συνεργασία και των δύο (μεταξύ του παράνομου και υποτελούς τ/κ ψευδοκράτους και της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας)» και πρόσθεσε: «Ό,τι εξορυχθεί από την ΑΟΖ πρέπει να μοιραστεί ισότιμα στον κυπριακό λαό». Αυτή είναι η τουρκική αντίληψη περί… δικαιοσύνης, δικαιωμάτων και επίλυσης του Κυπριακού.
Ο Πρωθυπουργός του Αττίλα έτσι εννοεί το… θάψιμο του Κυπριακού. Όντως, αν ακολουθήσουμε την τουρκική συλλογιστική και πολιτική στοχοθεσία, το Κυπριακό, η Κύπρος και ο κυπριακός Ελληνισμός θα θαφτούν και θα ενταφιαστούν μια για πάντα. Από τις πιο πάνω δηλώσεις Ερντογάν και από άλλες που έκανε μετά τη συνάντησή του με τον Αντ. Σαμαρά, είναι εμφανείς οι αταλάντευτες θέσεις της Τουρκίας όσον αφορά το Αιγαίο, την ΑΟΖ, το Κυπριακό και τις εν γένει ελληνοτουρκικές θέσεις.
Με παρέλευση 36 χρόνων, ο Ερντογάν επανέφερε θέμα συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο και των υδρογονανθράκων του ενώ αμφισβήτησε ξανά την υφαλοκρηπίδα του Αρχιπελάγους, της Ρόδου, του Καστελορίζου και την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Χειρότερα: Ενώ η Αθήνα επαναλαμβάνει την υποστήριξή της στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, υπό την αίρεση του αλληλοσεβασμού της κυριαρχίας και του διεθνούς δικαίου, αυτή διασαλπίζει ότι εμμένει στην πολιτική των κανονιοφόρων και της κρατικής πειρατείας. Η Αθήνα να το εμπεδώσει: Η όποια βελτίωση στις σχέσεις της με την κατοχική Τουρκία περνά μέσα από την αποφασιστική αντίστασή της στον τουρκικό επεκτατισμό στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στην Αν. Μεσόγειο.
Βεβαίως, τέθηκαν και το θέμα της ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, η σχολή της Χάλκης, η αξίωση της Άγκυρας για τζαμί στην Αθήνα και τους μουφτήδες στη Δυτ. Θράκη. Ο Ερντογάν, σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ και σε δηλώσεις του σε Τούρκους και ξένους δημοσιογράφους, αναφέρθηκε και στο Κυπριακό.
Επανέλαβε τη γνωστή θέση του για το τερατούργημα Ανάν και, σε περίπτωση επανέναρξης των συνομιλιών, «εμείς επιθυμούμε να εξευρεθεί δίκαιη λύση», είπε, για να προσθέσει: «Θέλουμε να θάψουμε το κυπριακό πρόβλημα στην Ιστορία». Προφανώς, ο Τούρκος Πρωθυπουργός πιστεύει ότι απευθύνεται σε… ηλίθιους. Το Κυπριακό, για να… θαφτεί στην ιστορία, πρέπει πρώτα να επιλυθεί δίκαια, στη βάση του διεθνούς και κοινοτικού δικαίου, με πλήρη και αδιαπραγμάτευτο σεβασμό προς τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και αρχές, όπως αυτά καταγράφονται στη Χάρτα του ΟΗΕ και στις διακηρύξεις της Ε.Ε.
Η Τουρκία εισέβαλε και κατέχει, από το 1974, το 37% του εδάφους ευρωπαϊκής χώρας και έχει το θράσος να απαιτεί να ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και προέβη σε εθνοκάθαρση. Έχει εποικίσει τα κατεχόμενά μας, πράγμα που αποτελεί έγκλημα πολέμου. Αρνείται να συναινέσει σε δίκαιη λύση του Κυπριακού, όπου κυβερνά η πλειοψηφία και γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα της τ/κ μειοψηφίας.
Δίκαιη λύση δεν σημαίνει ποτέ ίση μοιρασιά π.χ. των κρατικών πόρων. Ούτε ίση μοιρασιά των υδρογονανθράκων. Αυτό αξίωσε ο Τούρκος Πρωθυπουργός, ισχυρισθείς ότι «η βόρεια και η νότια Κύπρος έχουν ίσα δικαιώματα, οι έρευνες στην ΑΟΖ πρέπει να προχωρήσουν σε συνεργασία και των δύο (μεταξύ του παράνομου και υποτελούς τ/κ ψευδοκράτους και της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας)» και πρόσθεσε: «Ό,τι εξορυχθεί από την ΑΟΖ πρέπει να μοιραστεί ισότιμα στον κυπριακό λαό». Αυτή είναι η τουρκική αντίληψη περί… δικαιοσύνης, δικαιωμάτων και επίλυσης του Κυπριακού.
Ο Πρωθυπουργός του Αττίλα έτσι εννοεί το… θάψιμο του Κυπριακού. Όντως, αν ακολουθήσουμε την τουρκική συλλογιστική και πολιτική στοχοθεσία, το Κυπριακό, η Κύπρος και ο κυπριακός Ελληνισμός θα θαφτούν και θα ενταφιαστούν μια για πάντα. Από τις πιο πάνω δηλώσεις Ερντογάν και από άλλες που έκανε μετά τη συνάντησή του με τον Αντ. Σαμαρά, είναι εμφανείς οι αταλάντευτες θέσεις της Τουρκίας όσον αφορά το Αιγαίο, την ΑΟΖ, το Κυπριακό και τις εν γένει ελληνοτουρκικές θέσεις.
Με παρέλευση 36 χρόνων, ο Ερντογάν επανέφερε θέμα συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο και των υδρογονανθράκων του ενώ αμφισβήτησε ξανά την υφαλοκρηπίδα του Αρχιπελάγους, της Ρόδου, του Καστελορίζου και την ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Χειρότερα: Ενώ η Αθήνα επαναλαμβάνει την υποστήριξή της στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, υπό την αίρεση του αλληλοσεβασμού της κυριαρχίας και του διεθνούς δικαίου, αυτή διασαλπίζει ότι εμμένει στην πολιτική των κανονιοφόρων και της κρατικής πειρατείας. Η Αθήνα να το εμπεδώσει: Η όποια βελτίωση στις σχέσεις της με την κατοχική Τουρκία περνά μέσα από την αποφασιστική αντίστασή της στον τουρκικό επεκτατισμό στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στην Αν. Μεσόγειο.
