Η λονδρέζικη εφημερίδα Al Hayat, δημοσίευσε ένα άρθρο
στις 21 Φεβρουαρίου σχετικά με τις προθέσεις των κρατών-μελών της ΕΕ να
υποστηρίξουν τη συμμετοχή της Χαμάς σε μια παλαιστινιακή «κυβέρνηση
εθνικής ενότητας».Φαίνεται ότι «το ευρωπαϊκό μποϋκοτάζ μιας
παλαιστινιακής κυβέρνησης, σχηματισμένης από τη Χαμάς μετά από τη νίκη
στις εκλογές του 2006 δεν θα επαναληφθεί», σύμφωνα με κάποιον που
περιγράφεται ως «υψηλόβαθμος Ευρωπαίος διπλωμάτης». Η Γαλλία και η
Βρετανία θέλουν να επαναλάβουν την «ειρηνευτική διαδικασία» και αυτή τη
φορά «σε μια νέα βάση και χωρίς προϋποθέσεις». Ο διπλωμάτης φέρεται να
δήλωσε «σήμερα υπάρχει μια διεθνή συναίνεση για την ανάγκη δημιουργίας
ενός Παλαιστινιακού Κράτους… χαιρετίζουμε την είσοδο της Χαμάς στην PLO
και το γεγονός ότι αποδέχτηκε τη διακήρυξη της PLO».
Εάν αυτή η ιστορία είναι ακριβής, αντιπροσωπεύει μια
σημαντική αλλαγή στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προηγουμένως, η ΕΕ
–ως μέλος του Κουαρτέτου, με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τα Ηνωμένα Έθνη-
είχε υποστηρίξει σθεναρά τις «τρεις αρχές του Κουαρτέτου». Αυτές
απαιτούσαν από τη Χαμάς να εγκαταλείψει τη βία και τον τρόμο, να
αποδεχθεί όλες τις προηγούμενες συμφωνίες μεταξύ Ισραήλ και PLO ως
δεσμευτικές, και να αποδεχθεί το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει. Τώρα
φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι ζητούν πολύ λιγότερα από τη Χαμάς –στην
πραγματικότητα, εμφανίζονται να μην ζητούν τίποτα απολύτως,
χαιρετίζοντας ένα ρόλο στην Παλαιστινιακή Αρχή (PA) και στην PLO, για
μια οργάνωση που επισήμως θεωρείται στην ΕΕ και στις ΗΠΑ ως
τρομοκρατική.
Οι κίνδυνοι εδώ είναι μεγάλοι. Σε ένα άρθρο στην
Weekly Standard, ανέφερα τα νομικά προβλήματα που θα δημιουργούσε στις
ΗΠΑ η συμμετοχή της Χαμάς στην PA, διότι είναι μια τρομοκρατική ομάδα.
Στο Tested By Zion: The Bush Administration and the Isreali-Palestinian
Conflict, το βιβλίο που μόλις εξέδωσα, αναφέρεται η ιστορία που
αποκαλύφθηκε το 2006. Αυτό που αποφάσισε τότε το Κουαρτέτο ήταν ότι η
Χαμάς θα μπορούσε να συμμετέχει στις παλαιστινιακές κοινοβουλευτικές
εκλογές, αλλά δεν θα μπορούσε να συμμετέχει στην κυβέρνηση εκτός και εάν
πληρούσε τις τρεις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω. Η Χαμάς
αρνήθηκε να εκπληρώσει οποιαδήποτε από αυτές (τις προϋποθέσεις). Δεν
διαπραγματεύτηκε, ούτε είπε ψέματα, απλώς αρνήθηκε. Αυτό σήμαινε ότι οι
Ρώσοι και οι Ευρωπαίοι, για τους οποίους πίστευα ότι θα εγκατέλειπαν τις
«αρχές του Κουαρτέτου» εύκολα και γρήγορα, δεν θα το έκαναν. Η Χαμάς
αρνήθηκε να το κάνει.
Τώρα, επτά χρόνια αργότερα, η Χαμάς δεν έχει αλλάξει
αλλά ίσως να έχουν αλλάξει οι Ευρωπαίοι, και μπορεί απλώς να αποσύρουν
κάθε προϋπόθεση. Φαίνεται να πιστεύουν ότι αυτός είναι ο δρόμος για
επιτυχημένες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Η θεωρία τους είναι ότι ο
Πρόεδρος Abbas και το κόμμα του Fatah θα διστάσουν να προβούν στους
απαραίτητους συμβιβασμούς εκτός και εάν είναι σίγουροι ότι η Χαμάς θα
τους στηρίξει- αντί να τους κατηγορήσει για προδοσία. Αυτό μπορεί να
είναι αλήθεια: ο Abbas, όπως και ο Arafat πριν από αυτόν, ίσως να
φοβάται να κάνει τους απαραίτητους συμβιβασμούς. Αλλά γιατί οι Ευρωπαίοι
ή οποιοσδήποτε άλλος, πιστεύουν ότι η Χαμάς θα στηρίξει κανέναν
συμβιβασμό; Θα συμβιβαστούν για την Ιερουσαλήμ; Εγκαταλείποντας το
λεγόμενο «δικαίωμα της επιστροφής»; Στον καθορισμό των συνόρων που
επιτρέπουν μεγάλα οικιστικά τμήματα να γίνουν ισραηλινή περιοχή; Ποια
είναι η βάση για αυτή την πεποίθηση; Και πώς μπορεί η ένταξη στην
παλαιστινιακή κυβέρνηση μιας τρομοκρατικής οργάνωσης που ακόμη
διαπράττει και δικαιολογεί, τρομοκρατικές ενέργειες, να πείσει τους
Ισραηλινούς να κάνουν τους συμβιβασμούς που θα χρειαστεί να κάνουν;
Δεν έχω καμιά μυστική πληροφόρηση που να μου λέει εάν
το δημοσίευμα της Al Hayat είναι αληθινό ή ψεύτικο. Αλλά εάν είναι
αλήθεια, οι Ευρωπαίοι κινούνται σε πολύ λάθος κατεύθυνση. Δίνοντας στη
Χαμάς ένα μεγαλύτερο ρόλο, θα καταστήσουν την επίτευξη ειρήνης ακόμη πιο
δύσκολη, διότι η Χαμάς δεν επιδιώκει την ειρήνη.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://blogs.cfr.org/abrams/2013/02/22/europe-and-hamas/
