Η
κατάσταση με τους κεντρικούς οδικούς άξονες στην Αλβανία καταδεικνύει
με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το που έχουν προσανατολιστεί οι
προτεραιότητες των Τιράνων σε ότι αφορά την οικονομική ανάπτυξη και την
ανάπτυξη των δικτύων υποδομών. Είναι ένα παιχνίδι οικονομικό αλλά και με
στρατηγικές περιφερειακές διαστάσεις. Είναι γνωστό το πώς οι οδικοί
άξονες επηρεάζουν την οικονομική διαδικασία σε μια χώρα μάλιστα όπως η
Αλβανία με μεγάλο όγκο αναγκών στις εισαγωγές και το εμπόριο. Ο δρόμος από Τεπελένι προς το Φιέρι αλλά και τμήμα από Αυλώνα προς Φίερι είναι σε μια τέτοια κατάσταση που σχεδόν κόβουν την επικοινωνία στη μέση ενώ προκαλεί ιδιαίτερη καθυστέρηση στην κίνηση αγαθών και προσώπων. Οι καταγγελίες τόσο απ’ τον τύπο όσο και απ’ τον πολιτικό χώρο της αντιπολίτευσης κάνουν λόγο για σκόπιμη συμπεριφορά απ’ την Κυβέρνηση του ΔΚ με Πρωθυπουργό τον Σαλί Μπερίσα. Προφανώς μιλώντας αυτοί για κάποια κόμπλεξ του ιδίου και της διοίκησης της οποίας πρoίσταται, εστιάζουν την απροθυμία του να προωθήσει τις δημόσιες δαπάνες και επενδύσεις σε έργα υποδομών σε περιοχές που έτσι κι’ αλλιώς δεν τον στηρίζουν.
Αυτό όμως φαίνεται να είναι η μισή αλήθεια.
Εάν όμως παρατηρηθεί ο χάρτης των αξόνων που υλοποιήθηκαν παρά το ύψος της δαπάνης τα τελευταία εφτά χρόνια, ανακαλύπτεται και το υπόλοιπο της αλήθειας. Συγκεκριμένα ο λόγος για τον μεγάλο δρόμο που συνδέει το λιμάνι του Δυρραχίου με το Κόσοβο καθώς και τον επίσης δαπανηρό άξονα προς το Ελμπασάν που στην ουσία αυξάνει την κίνηση και τη σύνδεση με τα δυτικά τμήματα της ΠΓΔΜ που κατοικούν οι ανήσυχοι αλβανικοί πληθυσμοί του Τετόβου. Έτσι η εικόνα γίνεται πλήρης και δείχνει μια σημαντική υστέρηση των δρόμων που συνδέουν τη Μέση και πιο αναπτυγμένη και δημογραφικά αυξανόμενη Αλβανία με το Νότο της επικράτειας και ειδικά με την Ελλάδα.
Η ζημιά δεν προκύπτει μόνο στον εναπομείνοντα πληθυσμό στο Νότο που έχει ανάγκες επικοινωνίας με τα Τίρανα αλλά και στη διακίνηση εμπορευμάτων απ’ την Ελλάδα και την παραγωγική δραστηριότητα στο Νότο. Οι περιοχές αυτές τίθενται αυθαίρετα σε δυσμενέστερη οικονομική θέση με κυβερνητική παρέμβαση (στην ουσία έλλειψη παρέμβασης στα έργα υποδομών).
Επιπλέον αποτελεί πράξη διακρίσεων εις βάρος όσων κατοίκων της Αλβανίας ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα. Εάν κρίνει κανείς αριθμητικά είναι ίσως πολύ σημαντικότερο τμήμα του πληθυσμού που εξυπηρετείται στον άξονα Κακκαβιά- Τίρανα απ’ ότι απ’ αυτών Δυρράχιο – Πρίστινα. Οι στρατηγικοί προσανατολισμοί της κυβέρνησης των Τιράνων όμως παραβλέπουν τις ανάγκες και προχωρούν σε χρήση του κρατικού προϋπολογισμού παραβλέποντας επίσης τις κοινωνικές ανισότητες που προκαλούν.
Για λεπτομέρειες ας αναφερθεί ότι ενώ ο άξονας του Βορρά και εκείνος της Ανατολής γίνεται όλος με κρατική συμμετοχή ή κρατικό δανεισμό εκείνος του Νότου (τόσο αυτός που έχει ολοκληρωθεί: Κακκαβιά – Τεπελένι ή Μαυρομάτι – Αγίους Σαράντα και Αυλώνα – Λέβαν, όσο και τα τμήματα προς κατασκευή Τεπελένι – Λέβαν – Φίερι) αφορούν ευρωπαϊκές ή ελληνικές ή ιταλικές κατά περίπτωση χρηματοδοτήσεις. Οι καθυστερήσεις προκύπτουν τόσο λόγω της μη καταβολής της αλβανικής κρατικής χρηματοδότησης (γύρω στο 20%) ή στην μη πρόοδο των απαλλοτριώσεων και άλλων μη ουσιαστικών υποχρεώσεων της αλβανικής πλευράς.
http://www.deropoli.com/?p=11880
