Τουρκικά παιχνίδια υπέρ Ασαντ-Μόσχας

Αποτελεί σίγουρα ένδειξη του πλήρες αδιεξόδου της τουρκικής πολιτικής, η προσέγγιση της επιχείρισης εισβολής στην Συρία "Κλάδος Ελαίας" (σε συνέχεια της "Ασπίδας του Ευφράτη") απο την τουρκική πολιτική σκέψη. Τα βέλη της, στρέφονται κύρια κατά του Αμερικανικού στρατού. Ιδιαίτερα σφοδρή επίθεση δέχεται το Αμερικανικό Πεντάγωνο , οι διπλωματικές δομές του, αλλά και η Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών (Centcom) που επιβλέπει τις στρατιωτικές δραστηριότητες στη Μέση Ανατολή. Η Αμερικανική διπλωματία (ως καταδεικνύεται μέσα απο μια πληθώρα γεγονότων-αναφορών) αντιμετωπίζει πλέον το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα ως στρατηγικό σύμμαχο της στην Μέση Ανατολή , κατά τους Τούρκους αναλυτές-δημοσιογράφους. Η στρατηγική αυτή σχέση λαμβάνει διαστάσεις απειλής για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας

O Συριακός "βάλτος" και το Κουρδικό Ντόμινο

Το «προπατορικό αμάρτημα» των ΗΠΑ ήταν η στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ το 2003 υπό την καθοδήγηση του προέδρου Τζορτζ Γ. Μπους. Στην συνέχεια έχοντας παντελή άγνοια του ιρακινού γίγνεσθαι αγνόησαν επιδεικτικά το κενό εξουσίας που παρήγαγε η βίαιη απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν καθώς και η πλήρη διάλυση του κρατικού μηχανισμού του Ιράκ.Η εξέγερση των Ιρακινών κατά των δυνάμεων κατοχής και της "εγκάθετης" Ιρακινής κυβέρνησης, καθώς και ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ Σιιτών και Σουνιτών αποτέλεσαν νομοτελειακή εξέλιξη της στάσης αυτής των ΗΠΑ.Τέλος το 2010 ολοκληρώνεται ο κύκλος των λαθών με την βιαστική, πρόωρη, σταδιακά πλήρη αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, η οποία και βύθισε ολοκληρωτικά το Ιράκ στον εμφύλιο πόλεμο. Σε μια προσπάθεια να μην επαναλάβει το φιάσκο του παρελθόντος η Αμερικανική διπλωματία , δίνει στην στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ σε Ιράκ-Συρία μόνιμο χαρακτήρα.

Γιατί είναι τόσο σημαντικό το καντόνι της Αφρίν;

Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) κατέχουν το 1/3 της Συρίας.Πρόκειται για μια γεωγραφική ζώνη ιδιαίτερης γεωπολιτικής σημασίας, υψηλής δε γεωστρατηγικής αξίας .Η Αμερικανική παρουσία (Αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις) στην περιοχή αυτή, αλλά και γενικότερα σε Συρία και Ιράκ λαμβάνει χαρακτηριστικά μονιμότητας.Η συνεργασία ΗΠΑ-Κούρδων-Αράβων κινείται πλέον σε  επίπεδο στρατηγικής συμμαχίας.Η στρατηγική αυτή συμμαχία αποτυπώθηκε σε πρώτο επίπεδο με τον συνεχώς αναβαθμισμένο στρατιωτικό εξοπλισμό των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), στις οποίες κυριαρχούν οι κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG)-παρακλάδι του PKK. Αποτυπώθηκε επίσης και με την αεροπορική κάλυψη που προσέφερε η Διεθνής Συμμαχία στην επιχείρηση με την κωδική ονομασία "Οργή του Ευφράτη" κατά του ΙSIS στην Συρία.

Η στροφή Ερντογάν σε Κουρδικό ζήτημα (βρώμικος πόλεμος κατά Κούρδων) κατέστησε τις διαχωριστικές γραμμές MHP-AKP αδιόρατες. Η αναγκαιότητα πολιτικής επιβίωσης Μπαχτσελί κατέστησε μονόδρομο την πολιτική του συνεργασία-αφομοίωση με AKP. Η ριζοσπαστικοποίηση της τουρκικής κοινωνίας ως εκδηλώθηκε και με την άνοδο του HDP (Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών) αλλά και με το "κίνημα Ταξίμ" ήχησε ως καμπανάκι κινδύνου στην τουρκική δεξιά.Πυλώνας του φασιστικού ιδεολογήματος της τουρκικής δεξιάς ,(τόσο στην ισλαμική όσο στην κεμαλική έκδοση του) παραμένει η αρχή του κράτους-έθνους "«Το κράτος της Τουρκίας αποτελεί ένα αδιάσπαστο σύνολο του κράτους και του έθνους, του οποίου η γλώσσα είναι η Τουρκική»". Φυσικά απο την αρχή δεν αποκλίνει ούτε το "Καλό Κόμμα" της πρώην Γκρίζας Λύκαινας Μεράλ Ακσενέρ. Τα όσα λοιπόν θα λάβουν χώρα στον απόηχο της επίσημης πολιτικής συνεργασίας MHP-AKP (το MHP αποτέλεσε διαχρονικό δεκανίκι της πολιτικής του AKP) αποσκοπούν στο να διασφαλίσουν την επανεκλογή Ταγίπ Ερντογάν στο προεδρικό αξίωμα το 2019 απο τον πρώτο γύρο (ποσοστό 50+1%).

Financial Times: Χαμένη η Τουρκία με το Φ.Α. της Α.Μεσογείου

Στα ενεργειακά δρώμενα της Ανατολικής Μεσογείου αναφέρεται σημερινό άρθρο γνώμης των Financial Times, με επίκεντρο τις προοπτικές της Αιγύπτου μετά και την ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος Ζορ το 2015. Μεταξύ άλλων, το άρθρο αξιολογεί τις εξαγωγικές επιλογές Κύπρου και Ισραήλ, ενώ αναφέρει πως η χαμένη της όλης υπόθεσης είναι η Τουρκία.

Η κρυφή ατζέντα του ευρωιερατείου

του Σταύρου Λυγερού  – Η πολιτική της μονοδιάστατης λιτότητας, που υπαγορεύει το ευρωιερατείο, από κοινού με το ΔΝΤ, και εφαρμόζουν οι διαδοχικές μνημονιακές κυβερνήσεις, επιχειρεί να εξυγιάνει τα δημόσια οικονομικά, αφυδατώνοντας την πραγματική οικονομία. Αυτό, όμως, είναι αδύνατον. Είναι στοιχειώδες ότι η εισροή δημοσίων εσόδων έχει διάρκεια μόνο όταν προέρχεται από λογική φορολόγηση των εισοδημάτων και της κατανάλωσης, εάν δηλαδή προέρχεται από τον παραγόμενο πλούτο.

Η πολύτιμη ομολογία του Ντιμιτρόφ

του Σταύρου Λυγερού  –Ο Σλαβομακεδόνας υπουργός Εξωτερικών Ντιμιτρόφ έχει δίκιο όταν λέει ότι η χρήση του όρου “Μακεδονία” δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας. Πράγματι, πρόκειται για μια γεωγραφική περιοχή, η οποία στους νεότερους χρόνους εκτείνεται πέραν της ελληνικής Μακεδονίας, στη FYROM και στην επαρχία Πιρίν της Βουλγαρίας. Ο όρος “Μακεδονία” μπορεί να είναι ελληνικός, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η χρήση του είναι αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας. Και ο όρος “Ευρώπη” είναι ελληνικός, αλλά κανείς Έλληνας δεν διανοήθηκε να ισχυρισθεί πως δεν πρέπει να τον χρησιμοποιούν τα άλλα έθνη της Γηραιάς Ηπείρου.

Άλλο ευρωπαϊσμός άλλο ευρωπάθεια

του Λαοκράτη Βάσση  – Συζητώντας για το μέλλον της Ευρώπης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είμαστε, εντός μάλιστα Ευρωζώνης, μετανεωτερική αποικία. Που σημαίνει πως είναι κατάφωρα παραβιασμένη η ισοτιμία της παρουσίας της Ελλάδας στην ΕΕ. Χωρίς να ταυτίζουμε Ευρώπη και ΕΕ, πρέπει να προσεγγίζουμε σωστά τη σχέση Ελλάδας-Ευρώπης και συνακόλουθα Ελλάδας-ΕΕ. Γνωρίζοντας πως η ευρωπαϊκότητα δεν είναι για μας προσκτώμενη (ή υπό πρόσκτηση), αλλά σύμφυτη ιδιότητά μας. Υπό την έννοια πως είναι εν πολλοίς ελληνική η εννοιολογική συγκρότηση του ευρωπαϊκού δυτικού πολιτισμού.