Αυτό δεν είναι κάτι πρωτόφαντο.Διαχρονικά η Τουρκία πίσω απο το Κουρδικό Κίνημα διαβλέπει προσπάθεια διάλυσης της απο τον διεθνή παράγοντα κατά το πρότυπο της Γιουγκοσλαβίας. Όπως και άπαντες διαχρονικά, πίσω από την γενοκτονία των Κούρδων βλέπουν τον τουρκικό μεγαλοϊδεατισμό, το όραμα της Μεγάλης Τουρκίας (πυλώνα του φασιστικού ιδεολογήματος της Τουρκικής δεξιά-και του νεο-οθωμανισμού των τουρκο-ισλαμιστών)
Μόνιμη επωδός σε όλες αυτές τις προσεγγίσεις, το αν οι ΗΠΑ επιθυμούν να απωλέσουν την συμμαχία της Τουρκίας επιλέγοντας τον Κουρδικό παράγοντα. Είναι γεγονός πως για το καθεστώς Ταγίπ Ερντογάν οι απόψεις δημοσιογράφων-αναλυτών οι οποίες αποκλίνουν απο τις πρόνοιες του είναι κάτι παραπάνω απο εχθρικές ώς απέδειξε και η δράση των εγκάθετων κατά της τουρκοκυπριακής εφημερίδας 'Αφρικα και του δημοσιογράφου της Σενέρ Λεβέντ. Ομως ορισμένοι δεν διστάζουν να χτυπήσουν καμπανάκι κινδύνου για την επιχείριση εισβολής αυτή καθαυτή και την επέκταση της. Το γεγονός οτι αυτή καρκινοβατεί, παρά την εμπειρία 40 χρόνων της στρατιωτικής δράσης κατά του PKK και παρά την τεχνολογική υπεροχή του τουρκικού στρατού, δεν περνά πλέον απαρατήρητο.
Είναι γεγονός πως οι παραστρατιωτικές τουρκικές δυνάμεις των μισθοφόρων αδυνατούν αν ανταπεξέλθουν στις μάχες σώμα με σώμα με τους σκληροτράχηλους μαχητές του PKK. Τα γερμανικής προέλευσης άρματα μάχης αποδεικνύονται εύκολη λεία στο πεδίο της μάχης για τα αντιαρματικά των Κούρδων. Οι σφοδροί βομβαρδισμοί πυροβολικού-αεροπορίας αυξάνουν τα θύματα μεταξύ των αμάχων κάτι που ξεσηκώνει την διεθνή κοινή γνώμη και συμπαρασύρει και την διπλωματία των χωρών της. Φυσικά και ο αυξανόμενος αριθμός των τουρκικών απωλειών επιφέρει ένα ακόμα πλήγμα στο όποιο κύρος έχει απομείνει στον τουρκικό στρατό. Πολύ πιθανόν λοιπόν να χρησιμοποιηθούν οι γκιουλενικές δομές καθώς και το κεμαλικό κατεστημένο απο το καθεστώς Ταγίπ ως βολικό άλλοθι για μια ακόμη φορά προκειμένου να δικαιολογηθεί η ήττα.
Είναι κάτι παραπάνω απο βέβαιο πως η Τουρκία ανέλαβε να κάμει (ΚΑΙ) την βρώμικη δουλειά σε Αφρίν σε συνεργασία με το καθεστώς Ασαντ και την Ρωσία.Τα όσα λαμβάνουν χώρα σε Ιντλίμπ παρήγαγαν αυτή την αναγκαιότητα. Ομως ο καιρός των μαθητευόμενων Χουντίνι στην Μέση Ανατολή παρήλθε ανεπιστρεπτί. Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και η Τουρκία δεν θα αποκομίσουν κανένα όφελος απο τπυς ακροβατισμούς της ανάμεσα στην Ρωσία και τις ΗΠΑ.
