Το σχέδιο του 2004, προέβλεπε νομιμοποίηση 45.000 εποίκων, οι οποίοι
όμως πολλαπλασιάζονταν με άλλες πρόνοιες. Σύζυγοι Κυπρίων (18.000),
20.000 Τούρκοι μόνιμοι κάτοικοι που εντός τεσσάρων ετών θα είχαν
δικαίωμα ιθαγένειας, επιπλέον 18.000 Τούρκοι πανεπιστημιακοί και
φοιτητές που θα παρέμεναν ως κάτοικοι Κύπρου, άλλες 10.000 θα παρέμεναν
βάσει της ποσόστωσης μετανάστευσης Τούρκων, δηλαδή 111.000 συνολικά
Τούρκοι θα νομιμοποιούνταν, τότε. Και οι υπόλοιποι θα αποχωρούσαν.
Υπήρχαν και υπόλοιποι να αποχωρήσουν, ενώ σήμερα ξαφνικά είναι μόνο
40.000; Τι μαγειρική είναι αυτή;
Πάντως, τα τελευταία χρόνια όλο και αυξάνονται οι φωνές Τουρκοκυπρίων
στα κατεχόμενα, που καταγγέλλουν ότι οι Τ/κ εξαφανίζονται και τους έχουν
ξεπεράσει κατά πολύ οι έποικοι. Μόλις στις 16/7/2016, η εφημερίδα
Χαβαντίς, έγραφε ότι στα κατεχόμενα κατοικούν περίπου 350.000 άτομα, οι
150.000 είναι Τουρκοκύπριοι και 200.000 Τούρκοι και ξένοι. Το 2009 η
Γιενί Ντουζέν έγραφε για την ανεξέλεγκτη εγκατάσταση εποίκων και
αναφερόταν στα προβλήματα που δημιουργούνται από την αλματώδη αύξηση του
πληθυσμού. Πριν πέντε χρόνια, έγραφε, στις Πρώτες Βοήθειες του
νοσοκομείου στην κατεχόμενη Λευκωσία πήγαν 70.000 - 80.000 ασθενείς ενώ
τώρα πάνε 180.000 (25/8/2009). Ουδείς γνωρίζει με ακρίβεια τα στοιχεία,
διότι το κατοχικό καθεστώς ουδέποτε αποδέχτηκε να γίνει απογραφή
πληθυσμού από ανεξάρτητο διεθνή οργανισμό για να ξέρουμε τι μας γίνεται,
όπως προνοούσε η έκθεση του Μπούτρος Γκάλι το 1992, και η οποία
υιοθετήθηκε και εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Αν όλο αυτό το χάος μπορεί να απαντηθεί με μια δήλωση του ποδαριού ή
και με μια δήλωση μελετημένη, που ως εκ θαύματος ρίχνει τον αριθμό των
εποίκων ακόμα και κάτω από εκείνον, που είχε δεχθεί ο προηγούμενος
Πρόεδρος, είναι ακόμα μια επιπολαιότητα, που δεν θα έπρεπε να
καθησυχάζει κανέναν. Διότι, πρόκειται για ένα μαγείρεμα, που δεν κάνει
τίποτε άλλο παρά να παραγράφει ένα επιβεβαιωμένο, και από διεθνείς
οργανισμούς με εκθέσεις καταπελτικές, έγκλημα πολέμου, από τα εγκλήματα,
μάλιστα, που δεν παραγράφεται με την πάροδο του χρόνου. Το παραγράψαμε
μόνοι μας.
Υ.Γ. Η πλάκα είναι που όταν έκανε τη δήλωση το ποδαριού ο Πρόεδρος, κάποιοι έτρεξαν να βρουν επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν την παραμονή 90.000 εποίκων. Δεν περίμεναν τη διόρθωση, οι αφιλότιμοι.
Άριστος Μιχαηλίδης
Εποικισμός του ποδαριού
Οι δηλώσεις του… ποδαριού, όπως ο ίδιος ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας παραδέχθηκε ότι έκανε, προκάλεσαν και την αντίδραση του
ΑΚΕΛ, μετά από τρία χρόνια σχεδόν πλήρους συμπόρευσης με τον Νίκο
Αναστασιάδη στο Κυπριακό. Οι αναφορές του στο θέμα των εποίκων, οι
αριθμητικές εξισώσεις που βγαίνουν ελλειμματικές, οδήγησαν σε ένα αριθμό
που κινείται στις 90.000. Δηλαδή, ότι θα παραμείνει και θα
νομιμοποιηθεί μετά από μια συμφωνία ένας αριθμός που θα κινείται κοντά
στις 90.000. Οι προσθέσεις στο περίπου, που έγιναν στα πλαίσια δηλώσεων
χθες, που δεν… ήταν του ποδαριού, ούτε και μετά από «μια ημέρα κόπωσης»,
έχουν στηριχθεί σε υπολογισμούς και εκτιμήσεις που πρέπει να τύχουν και
τεκμηρίωσης. Το σίγουρο είναι ότι με τη νέα εκδοχή οι Τούρκοι θα
ψάχνουν, τελικώς, για έποικους να νομιμοποιήσουν. Γιατί τους υπολόγισε ο
Πρόεδρος σε 40.000. Την ώρα που οι Τουρκοκύπριοι, όχι οι καθεστωτικοί,
αλλά αυτοί με τους οποίους έχουμε πραγματικό κοινό όραμα, διαφορετικά
υπολογίζουν τα δεδομένα, καθώς δηλώνουν ότι απειλείται η κοινωνική τους
ύπαρξη. Ο γενικός γραμματέας της συνδικαλιστικής οργάνωσης των
Τουρκοκυπρίων δασκάλων ανέφερε ότι «η παραχώρηση «υπηκοότητας» στους
Τούρκους εποίκους, οι δηλώσεις για παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος
από την Τουρκία για αύξηση της οικονομικής εξάρτησης, καταδεικνύουν ότι η
αποικιοκρατική πολιτική θα συνεχίσει να αυξάνεται». Και δεν είναι η
πρώτη φορά αλλά η πολλοστή, καθώς κι άλλοι Τ/κ έχουν διαμηνύσει ότι
είναι μειοψηφία στα κατεχόμενα.
Οι υπολογισμοί γίνονται στη βάση των 220.000 που θα εξασφαλίσουν την
ιθαγένεια μετά από μια συμφωνία. Πόσοι κατοικούν σήμερα στα κατεχόμενα;
Πόσοι θα πρέπει να φύγουν -εάν θα φύγουν- μετά από μια συμφωνία; Οι
λεπτομέρειες αυτές θα ξεκαθαρίσουν -εάν καταστεί αυτό εφικτό στη
συνέχεια- ενώ η διαδικασία τρέχει με ταχύτητα ανέμου, αφήνοντας πίσω
εκκρεμότητες. Ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα όπως είναι αυτό του
δημογραφικού, αντιμετωπίζεται με στατιστικές και προσθέσεις και
αφαιρέσεις. Γιατί έχει καιρό να ακούσουμε ότι οι έποικοι είναι μια μικρή
μειοψηφία στα κατεχόμενα. Και έχει καιρό, πράγματι, να παρακολουθήσουμε
την αλλαγή αριθμών σε 24 ώρες.
Ειπώθηκε δημόσια ότι σε προτάσεις που υποβάλαμε (στο παρελθόν),
δεχόμασταν μέχρι και 55.000. Άρα οι 40.000 που προέκυψαν από τους
υπολογισμούς θα μπορεί να θεωρηθεί και… επιτυχία. Μέχρι, βεβαίως, να
φέρει τον λογαριασμό ο κ. Μουσταφά Ακιντζί και τότε θα αρχίσει η ιστορία
των ερμηνειών και των επεξηγήσεων (αν όχι και παρεξηγήσεων). Δυστυχώς,
στην ελληνική πλευρά συνηθίζεται να ανατρέχουν οι νυν στα όσα δέχθηκαν
οι πρώην. Ακόμη και στα λάθη των προηγούμενων κτίζουν πολιτικές και
υποχωρήσεις. Στο θέμα των εποίκων, πάντως, η εικόνα δεν έχει
ξεκαθαρίσει, γι' αυτό και οι διαχειριστές θα επανέλθουν.
