Οι ίδιοι οι κάτοικοί του ονομάζουν τον καταυλισμό μέσα στον οποίο ζουν
«ζούγκλα». Κανένας δεν ξέρει με ακρίβεια πόσοι άνθρωποι ζουν μέσα στην
παραγκούπολη στο Καλαί κάτω από άθλιες συνθήκες. Υπολογίζεται ότι ο
αριθμός των προσφύγων και των μεταναστών που ζουν εκεί κυμαίνεται από
7.000 μέχρι 10.000 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 1.300 είναι ασυνόδευτοι
ανήλικοι, σύμφωνα με έκθεση της οργάνωσης France Terre d` Asile.Η καθημερινή ζωή είναι κόλαση. Δίπλα από τον καταυλισμό υπάρχουν
εργοστάσια με χημικά. Καθημερινά σημειώνονται βιασμοί, κλοπές, καβγάδες.
Το φαγητό είναι ελάχιστο με αποτέλεσμα μικροί και μεγάλοι να σέρνονται
στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε. Καθώς δεν υπάρχει καθαρό νερό ο
κίνδυνος μετάδοσης επιδημίας η μολυσματικών ασθενειών είναι τεράστιος.
Όσοι εγκλωβίστηκαν εκεί επιθυμούν να φτάσουν στη Βρετανία, αλλά βρίσκουν
πόρτες κλειστές. Με τη μετανάστευση να έχει γίνει η νούμερο ανησυχία
πολλών Βρετανών, η Κυβέρνηση της χώρας δεν δίνει σχεδόν σε κανένα άδεια
για να εισέλθει στη χώρα. Ούτε καν σε μικρά παιδιά που ζουν στον
καταυλισμό χωρίς τους γονείς τους και που έχουν συγγενείς πρόθυμους να
τα φιλοξενήσουν.
Ύστερα από πολλές αντιδράσεις και από μεγάλη πίεση, κάποια από αυτά τα παιδιά θα γίνουν δεκτά τις προσεχείς ημέρες, στο πλαίσιο διαδικασιών για την επανένωσή τους με τις οικογένειές τους που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν σχέδια για μαζικότερη εισδοχή ανήλικων προσφύγων από τη «ζούγκλα» του Καλαί, την οποία οι γαλλικές Αρχές προτίθενται για διαλύσουν. Τι θα απογίνουν όλα αυτά τα παιδιά, κανείς δεν ξέρει. Λονδίνο και Παρίσι διαφωνούν και δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Φυσικά, αν αντί για μικρούς πρόσφυγες και μετανάστες επρόκειτο για δισεκατομμυριούχους Ρώσους ολιγάρχες ή για πάμπλουτους Κινέζους επενδυτές, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα ή διαφωνία ποιος θα τους δεχτεί, όλοι θα άνοιγαν τις πόρτες διάπλατα. Οι γαλλικές Αρχές άρχισαν να καταγράφουν ποιοι από τους ανήλικους θεωρούνται μετανάστες και ποιοι πρόσφυγες. Το θέμα είναι οποιαδήποτε ταμπέλα και να τους βάλει κανείς είναι παιδιά που ζουν μόνα τους. Και έτσι πρέπει να τα αντιμετωπίζει κανείς.
Ύστερα από πολλές αντιδράσεις και από μεγάλη πίεση, κάποια από αυτά τα παιδιά θα γίνουν δεκτά τις προσεχείς ημέρες, στο πλαίσιο διαδικασιών για την επανένωσή τους με τις οικογένειές τους που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν σχέδια για μαζικότερη εισδοχή ανήλικων προσφύγων από τη «ζούγκλα» του Καλαί, την οποία οι γαλλικές Αρχές προτίθενται για διαλύσουν. Τι θα απογίνουν όλα αυτά τα παιδιά, κανείς δεν ξέρει. Λονδίνο και Παρίσι διαφωνούν και δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους.
Φυσικά, αν αντί για μικρούς πρόσφυγες και μετανάστες επρόκειτο για δισεκατομμυριούχους Ρώσους ολιγάρχες ή για πάμπλουτους Κινέζους επενδυτές, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα ή διαφωνία ποιος θα τους δεχτεί, όλοι θα άνοιγαν τις πόρτες διάπλατα. Οι γαλλικές Αρχές άρχισαν να καταγράφουν ποιοι από τους ανήλικους θεωρούνται μετανάστες και ποιοι πρόσφυγες. Το θέμα είναι οποιαδήποτε ταμπέλα και να τους βάλει κανείς είναι παιδιά που ζουν μόνα τους. Και έτσι πρέπει να τα αντιμετωπίζει κανείς.