Ως στρατηγικό όραμα για την αριστερά και τη χώρα, ο πρωθυπουργός έδειξε τον «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα». Και περιγράφοντας τον δικό του δρόμο προς αυτό το όραμα αποκήρυξε «την αριστερά της απόδρασης και του εθνικού απομονωτισμού», επέλεξε την «αριστερά που δεν διστάζει να αναλάβει το ιστορικό καθήκον για την έξοδο από την κρίση», και πρόταξε ένα «σχέδιο αξιόπιστο και ρεαλιστικό για την ανάκαμψη της οικονομίας» με παράλληλη «κοινωνική προστασία».
«Η έξοδος από το ευρώ δεν ήταν σχέδιο προοδευτικό»
Στο απολογιστικό μέρος της ομιλίας του ο Αλέξης Τσίπρας αναγνώρισε την μερική ήττα της διαπραγμάτευσης του 2015 – «δεν καταφέραμε να τερματίσουμε τη λιτότητα», είπε, «καταφέραμε όμως να τη διαρρήξουμε» - διέγραψε κάθε δεσμό με τους υποστηρικτές του Grexit («η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν ήταν και δεν είναι ένα προοδευτικό σχέδιο, ήταν το σχέδιο του Σόιμπλε»), και ανέλαβε μέρος της ευθύνης για το μοντέλο της κομματικής περιχαράκωσης:
Αναγνώρισε ότι δεν επιτεύχθηκε το άνοιγμα και η αντιστοίχηση του κομματικού με τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, μίλησε για επιλογές στις δημοτικές εκλογές που «αποδείχτηκαν επιλογές καταστροφικής αυτοπεριχαράκωσης», έκανε λόγο για «συγκεντρωτισμό» των παλαιών τάσεων και, ουσιαστικά, προανήγγειλε το τέρμα των ομάδων και των ομαδοποιήσεων.
Ανασχηματισμός σε κόμμα και κυβέρνηση
Δίνοντας, δε, το στίγμα των επικείμενων αλλαγών ζήτησε την εμπλοκή των κορυφαίων στελεχών στα κομματικά όργανα και επιβεβαίωσε ότι ο ανασχηματισμός έρχεται, δηλώνοντας ότι «οι υπουργικοί θώκοι δεν έχουν εκχωρηθεί ούτε παραχωρηθεί σε κανέναν με κριτήρια μονιμότητας». Ουσιαστικά, ο Αλέξης Τσίπρας προανήγγειλε χθες το βράδυ ανασχηματισμό σε κόμμα και κυβέρνηση, με τις πληροφορίες να θέλουν τις επικείμενες αλλαγές δομικές και άμεσες.
Οι κινήσεις του πρωθυπουργού, άλλωστε, μετά τη συνέδριο συναρτώνται πλέον στενά και με τις εξελίξεις στο μέτωπο με τους δανειστές, όπου οι – έως τώρα τουλάχιστον – οιωνοί δείχνουν πιθανούς νέους εκβιασμούς, σκοπιμότητες και καθυστερήσεις. Η απάντηση του Αλέξη Τσίπρα εδώ ήταν αυστηρή, έως και τελεσιγραφική, καίτοι ο ίδιος έσπευσε να προλάβει τις όποιες ερμηνείες επαναλαμβάνοντας ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2019.
«Απαιτούμε να τηρήσουν τη συμφωνία για το χρέος»
«Pacta sunt servanda», είπε για την υπόθεση τους χρέους απαιτώντας από τους δανειστές να τηρήσουν την συμφωνία «όπως την τηρούμε εμείς».
«Η αόριστη προτροπή “Κάντε εσείς τα μαθήματά σας και βλέπουμε...” δε μπορεί να γίνει αποδεκτή», είπε, «προσθέτοντας: «Εμείς τη Συμφωνία τη τηρήσαμε στο ακέραιο και θα συνεχίσουμε να την τηρούμε. Και η δεύτερη αξιολόγηση θα κλείσει στην ώρα της και θα είναι λιγότερο δύσκολη από τη πρώτη. Αλλά ταυτόχρονα θα κλείσουν και τα μέτρα για την απομείωση του χρέους. Ταυτόχρονα, θα μπούμε στη ποσοτική χαλάρωση. Δεν υπάρχει θα δούμε. Ταυτόχρονα».
Τα 4 ερωτήματα και «το τέκνο της ανάγκης και της οργής»
Σε αυτό το πλαίσιο και έχοντας πλέον δώσει το δικό του σαφές ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα, ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε τα 4 ερωτήματα που καλείται να απαντήσει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στο επόμενο τριήμερο:
Πρώτον: Αποτελεί εν τέλει σήμερα αριστερή, ριζοσπαστική και προοδευτική πρόταση η έξοδος από την ευρωζώνη;
Δεύτερον: Έχει νόημα η αριστερά να επιλέγει να διεκδικεί τη διακυβέρνηση σε μη ευνοϊκές συνθήκες και ιδιαίτερα σε συνθήκες χρεοκοπίας και δημοσιονομικής ασφυξίας;
Τρίτον: Είναι ρεαλιστικό και εφικτό ένα σχέδιο εξόδου με κοινωνική προστασία και παραγωγική ανασυγκρότηση ενόσω υποχρεούσαι να βρίσκεσαι εντός προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής;
Τέταρτον: Με ποιους θα πάμε; Υπάρχει τελικά περιθώριο συμμαχιών και πεδίο σύγκλησης για την Αριστερά με τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της Πράσινης Αριστεράς;
Οι απαντήσεις που θα δοθούν επ’ αυτών έως την Κυριακή το βράδυ θα καθορίσουν και το εάν, και το πώς, ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξελιχθεί από το – κατά Τσίπρα – «τέκνο της ανάγκης και της οργής» σε φορέα της, κυβερνώσας πλέον, ελπίδας…
