Η Ασπίδα του Ευφράτη -επιχείρηση εισβολής του Τουρκικού στρατού σε Βόρεια Συρία κατά Κούρδων με σκοπό την αποτροπή συνένωσης κουρδικών καντονίων- δεν διαφαίνεται να επιτυγχάνει τον στόχο της.Το συνονθύλευμα του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας-FSA αδυνατεί να αναδειχθεί σε σοβαρή στρατιωτική απειλή τόσο για το ISIS όσο και για YPG-SDF.
Η προσπάθεια της Αμερικανικής διπλωματίας έγκειται στο να κρατήσει σε απόσταση τον τουρκικό στρατό και το προκάλυμμα του FSA απο την Κουρδική πολιτοφυλακή YPG και τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις SDF.Για τον σκοπό αυτό προσφέρει ως δέλεαρ σε Κούρδους την ανάδειξη ως κύριο παράγοντα στην ανακατάληψη της Ράκκα την ίδια ώρα που με παρασκηνιακές δράσεις ελέγχει-κατευθύνει την τουρκική επιθετικότητα σε δράσεις πέραν της πόλης Al Bab, -πόλης κομβικής σημασίας για την συνένωση Κουρδικού καντονίου Κομπάνι με αυτό της Αφρίν-.
Τουρκικές στρατιωτικές πηγές αναφέρουν πως θα απαιτηθεί στρατιωτική παρουσία στο έδαφος της Συρίας τουλάχιστον πάνω απο 40,000 στρατιωτών προκειμένου να επιτευχθεί η κατάληψη της πόλης Al Bab ,κάτι το οποίο διαφαίνεται πως σκοντάφτει σε αντιδράσεις-πρόνοιες Ρωσίας και ΗΠΑ. Οι Κούρδοι της Συρίας απο την πλευρά τους αποδέχονται την στροφή τους σε επιχείρηση ανακατάληψις της Ράκκα μόνο και εφόσον έχουν συνενώσει τα καντόνια τους.
Με δεδομένη λοιπόν την συνένωση των Κουρδικών Καντονίων ως διαφαίνεται και απο δράσεις Τουρκίας στο καντόνι Αφρίν ως και απο την κατασκευή τείχους μήκους 911 χιλιομέτρων πρός σφράγιση συνόρων της με Συρία, η τουρκική διπλωματία στρέφεται στην Μοσούλη με κύριο σκοπό να εμποδίσει την ενεργειακή απεξάρτηση των Κούρδων απο την ίδια και παράλληλα να εξουδετερώσει τον κίνδυνο για τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της.
Τυχόν παράκαμψη της στην μεταφορά πετρελαίου-φυσικού αερίου πρός Μεσόγειο-Περσικό Κόλπο θα σημάνει το τέλος της στρατηγικής της για ανάδειξη της σε διαμετακομιστική χώρα ενέργειας κομβικής σημασίας για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης
Για τον σκοπό αυτό έχει ανασύρει στο εσωτερικό της, τα όσα αναφέρει το Εθνικό Σύμφωνο (Misak-ı Milli) του 1920.Ανασύρει επίσης τον χαρακτηρισμό της πόλης της Μοσούλης ως πόλη Σουνιτών η οποία και πρέπει να απαλλαχθεί απο τον κλοιό των Σιιτών.
Αποκρύβει έντεχνα πως η Μοσούλη υπήρξε κουρδική πόλη την οποία και παραχώρησαν στους Άγγλους με αντάλλαγμα την σιωπηρή αποδοχής της γενοκτονίας των Κούρδων στην Τουρκία.Σημειωτέον πως ο εξαραβισμός της Μοσούλης έλαβε χώρα υπό αγγλική επίβλεψη κατά την διάρκεια του μετασχηματισμού του Ιράκ.
Οι τουρκικοί σχεδιασμοί αναφορικά με την Μοσούλη έχουν προκαλέσει την σφοδρή αντίδραση Σιιτών-Ιράκ δεν διαφαίνεται δε να συμβαδίζουν με πρόνοιες ΗΠΑ-Ιράν-Κούρδων-Σιιτών.Η Τουρκική διπλωματία επιχειρεί εφαρμόζοντας πρακτική ανάλογης με αυτής σε Τζαραμπλούς να συνδέσει την τουρκική στρατιωτική παρουσία σε Bashiqa με τις υπο τουρκική επιρροή παραστρατιωτικές σουνιτικές ομάδες και παράλληλα να έρθει σε συμφωνία με το ISIS επιτυγχάνοντας την μεταβίβαση της εξουσίας.
Η πολυπλοκότητα του ζητήματος της Μοσούλης προκύπτει από τον συγκερασμό της ιστορίας της με την σημερινή πραγματικότητα και τους ευρύτερους σχεδιασμούς για το μέλλον της Μέσης Ανατολής.Το παζάρι κατά συνέπεια που θα καθορίσει το μέλλον της θα είναι ιδιαίτερα σκληρό.
Η προσπάθεια της Αμερικανικής διπλωματίας έγκειται στο να κρατήσει σε απόσταση τον τουρκικό στρατό και το προκάλυμμα του FSA απο την Κουρδική πολιτοφυλακή YPG και τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις SDF.Για τον σκοπό αυτό προσφέρει ως δέλεαρ σε Κούρδους την ανάδειξη ως κύριο παράγοντα στην ανακατάληψη της Ράκκα την ίδια ώρα που με παρασκηνιακές δράσεις ελέγχει-κατευθύνει την τουρκική επιθετικότητα σε δράσεις πέραν της πόλης Al Bab, -πόλης κομβικής σημασίας για την συνένωση Κουρδικού καντονίου Κομπάνι με αυτό της Αφρίν-.
Τουρκικές στρατιωτικές πηγές αναφέρουν πως θα απαιτηθεί στρατιωτική παρουσία στο έδαφος της Συρίας τουλάχιστον πάνω απο 40,000 στρατιωτών προκειμένου να επιτευχθεί η κατάληψη της πόλης Al Bab ,κάτι το οποίο διαφαίνεται πως σκοντάφτει σε αντιδράσεις-πρόνοιες Ρωσίας και ΗΠΑ. Οι Κούρδοι της Συρίας απο την πλευρά τους αποδέχονται την στροφή τους σε επιχείρηση ανακατάληψις της Ράκκα μόνο και εφόσον έχουν συνενώσει τα καντόνια τους.
Με δεδομένη λοιπόν την συνένωση των Κουρδικών Καντονίων ως διαφαίνεται και απο δράσεις Τουρκίας στο καντόνι Αφρίν ως και απο την κατασκευή τείχους μήκους 911 χιλιομέτρων πρός σφράγιση συνόρων της με Συρία, η τουρκική διπλωματία στρέφεται στην Μοσούλη με κύριο σκοπό να εμποδίσει την ενεργειακή απεξάρτηση των Κούρδων απο την ίδια και παράλληλα να εξουδετερώσει τον κίνδυνο για τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της.
Τυχόν παράκαμψη της στην μεταφορά πετρελαίου-φυσικού αερίου πρός Μεσόγειο-Περσικό Κόλπο θα σημάνει το τέλος της στρατηγικής της για ανάδειξη της σε διαμετακομιστική χώρα ενέργειας κομβικής σημασίας για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης
Για τον σκοπό αυτό έχει ανασύρει στο εσωτερικό της, τα όσα αναφέρει το Εθνικό Σύμφωνο (Misak-ı Milli) του 1920.Ανασύρει επίσης τον χαρακτηρισμό της πόλης της Μοσούλης ως πόλη Σουνιτών η οποία και πρέπει να απαλλαχθεί απο τον κλοιό των Σιιτών.
Αποκρύβει έντεχνα πως η Μοσούλη υπήρξε κουρδική πόλη την οποία και παραχώρησαν στους Άγγλους με αντάλλαγμα την σιωπηρή αποδοχής της γενοκτονίας των Κούρδων στην Τουρκία.Σημειωτέον πως ο εξαραβισμός της Μοσούλης έλαβε χώρα υπό αγγλική επίβλεψη κατά την διάρκεια του μετασχηματισμού του Ιράκ.
Οι τουρκικοί σχεδιασμοί αναφορικά με την Μοσούλη έχουν προκαλέσει την σφοδρή αντίδραση Σιιτών-Ιράκ δεν διαφαίνεται δε να συμβαδίζουν με πρόνοιες ΗΠΑ-Ιράν-Κούρδων-Σιιτών.Η Τουρκική διπλωματία επιχειρεί εφαρμόζοντας πρακτική ανάλογης με αυτής σε Τζαραμπλούς να συνδέσει την τουρκική στρατιωτική παρουσία σε Bashiqa με τις υπο τουρκική επιρροή παραστρατιωτικές σουνιτικές ομάδες και παράλληλα να έρθει σε συμφωνία με το ISIS επιτυγχάνοντας την μεταβίβαση της εξουσίας.
Η πολυπλοκότητα του ζητήματος της Μοσούλης προκύπτει από τον συγκερασμό της ιστορίας της με την σημερινή πραγματικότητα και τους ευρύτερους σχεδιασμούς για το μέλλον της Μέσης Ανατολής.Το παζάρι κατά συνέπεια που θα καθορίσει το μέλλον της θα είναι ιδιαίτερα σκληρό.