Τι να πω κι εγώ σε αυτό το θέμα. Να ψάξουμε τον χαρακτήρα των Ελλήνων, την γκρίνια και την αδυναμία συνεννόησης ακόμη και σε καθόλου ζωτικά θέματα, το χούι μας να βγάζουμε ο ένας τα μάτια του άλλου, την κυριαρχία της ατομικότητας - κυρίως ευλογία και λιγότερο κατάρα - που στηρίζει και η Ορθοδοξία, τις πόλεις - κράτη της αρχαιότητας που αδυνατούσαν να συνεννοηθούν και άφησαν τους Πέρσες να ρυθμίζουν της κατάσταση για τόσα χρόνια; Χωρίς τα λεφτά των Περσών, θα είχαν κερδίσει οι Σπαρτιάτες τον Πελοποννησιακό Πόλεμο; Την επανάσταση του ’21, όταν οι σύμμαχοι του Ναυαρίνου που, με τα δάνειά τους, που δεν εισπράξαμε ποτέ, μας έκαναν μόνιμα έρμαια του παιχνιδιού τους;
Πριν από χρόνια, όταν είχα πάει στα Ιεροσόλυμα για τη θέση του αρχιτέκτονα του Πανάγιου Τάφου, θέση που δεν πήρα τελικά, γιατί ζήτησα για τα έξοδα των έργων ορκωτό λογιστή από Ελλάδα, ένας ηλικιωμένος κύριος, με τον οποίο συνταξίδευσα, σύμβουλος του Δαμασκηνού, όταν αυτός συνάντησε τον Τσόρτσιλ σε εγγλέζικο πολεμικό εν μέσω Δεκεμβριανών, μου έλεγε ότι ο Δαμασκηνός, επί μια βδομάδα μετά τη συνάντηση, έκλαιγε. Και όταν, μετά από καιρό, τον ρώτησε γιατί έκλαιγε, του είπε ότι, στην ερώτησή του: «κατά πόσο εξαρτάται από τους Έλληνες το μέλλον της Ελλάδας», ο Τσόρτσιλ του απάντησε: «ούτε εξαρτιόταν, ούτε εξαρτάται, ούτε θα εξαρτάται».http://www.naftemporiki.gr/story/1164245/arguris-mpakirtzis-na-psaksoume-ton-xaraktira-ton-ellinon
