Το Σύμφωνο Σταθερότητας, που έχει αποκληθεί
«ζουρλομανδύας», είναι ανεφάρμοστο στον Νότο και στη Γαλλία και ή
παραβιάζεται με επιλογές μετωπικής αντιπαράθεσης με το Βερολίνο και τις
Βρυξέλλες ή αντιμετωπίζεται με μακιγιάζ-δημιουργική λογιστική, με τη
δέσμευση δηλαδή μιας συμμόρφωσης με το πλαφόν του 3% για τα
δημοσιονομικά ελλείμματα χωρίς να υπάρχουν οι προϋποθέσεις που να της
δίνουν αξιοπιστία...
Προχθές είδαμε τη σκληρή και αποκαρδιωτική αυτή πραγματικότητα σε όλο της το μεγαλείο:
• Στη Ρώμη η κυβέρνηση Ρέντσι μείωσε την πρόβλεψη για το ποσοστό ανάπτυξης, ανέβασε το προβλεπόμενο έλλειμμα για το 2017, με δυο λόγια ακύρωσε τη δέσμευσή της να κινηθεί προς περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή. Γνωστός για τη ρητορική του δεινότητα ο Ρέντσι αποκάλεσε το Σύμφωνο Σταθερότητας «παλαιό και παράλογο» και επιφύλαξε στον εαυτό του το δικαίωμα να χαλαρώσει περαιτέρω τη δημοσιονομική πειθαρχία ερμηνεύοντας κατά το δοκούν μια ρήτρα Εκτάκτων Περιστάσεων, το πλαίσιο της οποίας ο ίδιος θα προσδιορίσει, από τη διαχείριση του Προσφυγικού μέχρι την περίθαλψη των σεισμοπαθών!
• Στη Γαλλία, όπου το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2017 προβλέπει έλλειμμα ύψους 2,7%, συμμόρφωση δηλαδή με το Σύμφωνο Σταθερότητας, η Ανεξάρτητη Υπηρεσία Δημοσιονομικής Εποπτείας έσπευσε να αμφισβητήσει την αξιοπιστία τής παραπάνω εκτίμησης της κυβέρνησης.
Το τι συμβαίνει είναι ολοφάνερο: Δύο περίπου μήνες πριν από το δημοψήφισμα ο Ρέντσι δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει πολιτικά για να διευκολύνει τον Σόιμπλε και τους Ντομπρόφσκις - Μοσκοβισί και υψώνει τη σημαία της ανταρσίας, ενώ οι Ολάντ - Βαλς προφανώς θέλουν να συνδυάσουν την αποφυγή ανοίγματος μιας παρόμοιας αντιπαράθεσης με την αποφυγή λήψης περαιτέρω επώδυνων περικοπών εν όψει των εκλογών της άνοιξης, με τους Σαρκοζί και Ζιπέ να επιδίδονται σε πλειοδοσία υποσχέσεων που παραβιάζουν τις δεσμεύσεις της χώρας στην Κομισιόν και έχουν ήδη αναγκάσει τον κεντρικό τραπεζίτη της Γαλλίας να το επισημάνει.
Η ανταρσία του Ρέντσι και το μακιγιάζ των Ολάντ - Βαλς είναι το μικρότερο «κακό» για το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες: Αν ο Ρέντσι μετά την ήττα του στο δημοψήφισμα αρχές Δεκεμβρίου παραιτηθεί και το Δημοκρατικό Κόμμα χάσει ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές, και αν η Μαρίν Λεπέν συγκεντρώσει στον δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογής την άνοιξη του 2017 ποσοστό κοντά στο 40% απέναντι στον Σαρκοζί ή τον Ζιπέ, τότε είναι βέβαιο ότι ο Σόιμπλε, ο Ντομπρόφσκις και ο Ντάισελμπλουμ μάλλον θα νοσταλγήσουν τα τέλη Σεπτεμβρίου του 2016 την απειθαρχία της Ρώμης και την εικονική συμμόρφωση του Παρισιού...
kapopoulos@pegasus.gr
Προχθές είδαμε τη σκληρή και αποκαρδιωτική αυτή πραγματικότητα σε όλο της το μεγαλείο:
• Στη Ρώμη η κυβέρνηση Ρέντσι μείωσε την πρόβλεψη για το ποσοστό ανάπτυξης, ανέβασε το προβλεπόμενο έλλειμμα για το 2017, με δυο λόγια ακύρωσε τη δέσμευσή της να κινηθεί προς περαιτέρω δημοσιονομική προσαρμογή. Γνωστός για τη ρητορική του δεινότητα ο Ρέντσι αποκάλεσε το Σύμφωνο Σταθερότητας «παλαιό και παράλογο» και επιφύλαξε στον εαυτό του το δικαίωμα να χαλαρώσει περαιτέρω τη δημοσιονομική πειθαρχία ερμηνεύοντας κατά το δοκούν μια ρήτρα Εκτάκτων Περιστάσεων, το πλαίσιο της οποίας ο ίδιος θα προσδιορίσει, από τη διαχείριση του Προσφυγικού μέχρι την περίθαλψη των σεισμοπαθών!
• Στη Γαλλία, όπου το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2017 προβλέπει έλλειμμα ύψους 2,7%, συμμόρφωση δηλαδή με το Σύμφωνο Σταθερότητας, η Ανεξάρτητη Υπηρεσία Δημοσιονομικής Εποπτείας έσπευσε να αμφισβητήσει την αξιοπιστία τής παραπάνω εκτίμησης της κυβέρνησης.
Το τι συμβαίνει είναι ολοφάνερο: Δύο περίπου μήνες πριν από το δημοψήφισμα ο Ρέντσι δεν πρόκειται να αυτοκτονήσει πολιτικά για να διευκολύνει τον Σόιμπλε και τους Ντομπρόφσκις - Μοσκοβισί και υψώνει τη σημαία της ανταρσίας, ενώ οι Ολάντ - Βαλς προφανώς θέλουν να συνδυάσουν την αποφυγή ανοίγματος μιας παρόμοιας αντιπαράθεσης με την αποφυγή λήψης περαιτέρω επώδυνων περικοπών εν όψει των εκλογών της άνοιξης, με τους Σαρκοζί και Ζιπέ να επιδίδονται σε πλειοδοσία υποσχέσεων που παραβιάζουν τις δεσμεύσεις της χώρας στην Κομισιόν και έχουν ήδη αναγκάσει τον κεντρικό τραπεζίτη της Γαλλίας να το επισημάνει.
Η ανταρσία του Ρέντσι και το μακιγιάζ των Ολάντ - Βαλς είναι το μικρότερο «κακό» για το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες: Αν ο Ρέντσι μετά την ήττα του στο δημοψήφισμα αρχές Δεκεμβρίου παραιτηθεί και το Δημοκρατικό Κόμμα χάσει ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές, και αν η Μαρίν Λεπέν συγκεντρώσει στον δεύτερο γύρο της προεδρικής εκλογής την άνοιξη του 2017 ποσοστό κοντά στο 40% απέναντι στον Σαρκοζί ή τον Ζιπέ, τότε είναι βέβαιο ότι ο Σόιμπλε, ο Ντομπρόφσκις και ο Ντάισελμπλουμ μάλλον θα νοσταλγήσουν τα τέλη Σεπτεμβρίου του 2016 την απειθαρχία της Ρώμης και την εικονική συμμόρφωση του Παρισιού...
kapopoulos@pegasus.gr