Σε πρώτο πλάνο κυριαρχεί η αβεβαιότητα για τις
εξελίξεις στη βορειοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, στην Πολωνία δηλαδή και
τις Βαλτικές: Θα είναι η παρουσία των τεσσάρων νατοϊκών ταγμάτων
συμβολική ή η απαρχή μιας κλιμάκωσης, με τη Μόσχα να στέλνει νέες
ενισχύσεις στον θύλακα του Καλίνινγκραντ και τις μέχρι τώρα ουδέτερες
Φινλανδία και Σουηδία να εντάσσονται στην Ατλαντική Συμμαχία; Πέραν των
παραπάνω και της προσπάθειας ΗΠΑ-Ρωσίας να διαφυλάξουν τον διάλογο με
τις ολοένα και πιο πυκνές τηλεφωνικές επικοινωνίες των Πούτιν-Λαβρόφ με
τους Ομπάμα-Κέρι αλλά και με τη σύγκληση του Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας στις
Βρυξέλλες, το κύριο μήνυμα της Συνόδου Κορυφής στη Βαρσοβία ήταν η
ανησυχία των ΗΠΑ για τις εξελίξεις στην Ευρώπη.Πρώτα και πάνω απ' όλα, η Ουάσιγκτον θέλει να συμφωνηθεί μια συναινετική φόρμουλα για την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ και μια ειδική σχέση στη συνέχεια, έτσι ώστε να αποτραπεί ένα ντόμινο αιτημάτων για συμμετοχή αλά καρτ από το ευρύ μέτωπο των μινιμαλιστών που αναθάρρησε μετά το δημοψήφισμα στη Βρετανία.
Κατά δεύτερο λόγο, ο Λευκός Οίκος φοβάται παγκόσμιες παρενέργειες μιας αναταραχής στην Ιβηρική μετά τις επερχόμενες κυρώσεις της Κομισιόν για παραβίαση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, και πάνω απ' όλα να μη γίνει η ανακεφαλαίωση των ιταλικών τραπεζών αφορμή για ένα θερινό παγκόσμιο ντόμινο αποσταθεροποίησης των αγορών.
Κατά τρίτο λόγο, ο Ομπάμα θέλει να ακουσθεί με όλους τους δυνατούς τρόπους η δυσαρέσκεια των ΗΠΑ για την εμμονή της Γερμανίας σε πολιτικές που κινδυνεύουν να εμπλέξουν την Ευρωζώνη σε σπιράλ αποπληθωρισμού με παγκόσμιες παρενέργειες.
Μια ΕΕ που θα χάνει σταδιακά τη συνοχή της με δημοψηφίσματα που θα νομιμοποιούν την αλά καρτ συμμόρφωση των χωρών-μελών, αλλά κυρίως μια Ευρωζώνη όπου η εμμονή της Γερμανίας στην άκαμπτη εφαρμογή της λιτότητας θα οδηγήσει τις χώρες του Νότου και τη Γαλλία σε σημείο θραύσης, είναι μια δυναμική ανεξέλεγκτων εξελίξεων, που θα ακυρώσουν την ηγεμονική-παρεμβατική ισχύ των ΗΠΑ στη Γηραιά Ηπειρο αν δεν παρέμβουν προληπτικά. Με άλλα λόγια, η ορθολογική προσέγγιση μας διαμηνύει ότι η Ουάσιγκτον δεν θα παρακολουθήσει ως θεατής ούτε την περαιτέρω συμπίεση της Ιβηρικής ούτε τον βίαιο πολιτικό θάνατο του Ρέντσι και πολύ περισσότερο την απειλή της διαρκούς διόγκωσης του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Λεπέν στη Γαλλία.
Η επιρροή των ΗΠΑ σε μια ευρωατλαντική Ευρώπη δεν απειλείται από τη Μόσχα, αλλά από την αδιάλλακτη πολιτική του Βερολίνου στην Ευρωζώνη.
kapopoulos@pegasus.gr
