H
γερμανική εφημερίδα Sueddeutsche Zeitung σ’ ένα άκρως επικριτικό άρθρο,
στρέφεται εναντίον του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και στενών
συνεργατών του, των οποίων τα ονόματα εμφανίζονται στα Panama Papers.
Οι
δημοσιογράφοι της εφημερίδας σκιαγραφούν με καυστικό τρόπο και αρκετή
κουτσομπολίστικη διάθεση, που δεν αρμόζει στο κύρος της, τον βίο του
Πούτιν, προσπαθώντας έτσι να στρέψουν το αναγνωστικό κοινό εναντίον
του.
Το
άρθρο εξαρχής αναφέρεται σε καλλιτέχνη, στενό συνεργάτη του Ρώσου
Προέδρου, ο οποίος φαίνεται να έχει εγγράψει στο όνομά του υπεράκτιες
εταιρείες και γίνονται εικασίες ότι πίσω από την περιουσία του, πιθανόν
να κρύβεται ο Ρώσος Πρόεδρος.
Η
έρευνα των δημοσιογράφων της γερμανικής εφημερίδας αρχίζει από την
εποχή της Σοβιετικής Ένωσης και την αποστολή του Πούτιν το 1985, στην
πρώην Ανατολική Γερμανία, όπου διετέλεσε – όπως ισχυρίζονται - πράκτορας
της ΚGΒ. Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης επιστρέφει στην Αγία
Πετρούπολη, όπου αρχίζει η πολιτική του σταδιοδρομία φτάνοντας μέχρι το
2000, οπότε εκλέγεται Πρόεδρος της Ρωσίας. Τελικά η εφημερίδα
αναγνωρίζει τη δύναμη του Πούτιν εν έτει 2016, αποκαλώντας τον «ισχυρό
άντρα». Η έρευνα βασίζεται σε δηλώσεις Αμερικανών Υπουργικών
Αξιωματούχων, οι οποίες τον παρουσιάζουν ως ένα άνθρωπο που
περιτριγυρίζεται από «πλούσια κλίκα». Παράλληλα αναφέρεται σε άτομα του
στενού του κύκλου, οι οποίοι εμπλέκονται σε υπεράκτιες εταιρείες στην
Κύπρο.
Σύμφωνα με αμερικανικές πηγές, τις οποίες επικαλούνται οι δημοσιογράφοι της Γερμανικής εφημερίδας, ο Πούτιν θεωρείται ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου. Η δημοσίευση της φωτογραφίας του Ρώσου Προέδρου στο άρθρο της εφημερίδας, παρόλο που το όνομά του δεν εμφανίζεται στα σκάνδαλα φοροδιαφυγής, στόχο έχει να πλήξει την εικόνα της Ρωσίας αλλά και τη προσωπικότητά του. Η γερμανική εφημερίδα, επικαλούμενη και διάφορες αμερικανοβρετανικές πηγές, φανερώνει με τις αποκαλύψεις της ένα καλά στημένο παιχνίδι κατά της Ρωσίας και παράλληλα την εκτίμηση και την αναγνώριση της προς το πρόσωπο του Πούτιν.
Η συνεχής ανάδειξη της Ρωσίας του Πούτιν σε υπερδύναμη με την οποία η Γερμανία διατηρεί ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς, ανησυχεί τους Γερμανούς που είναι γνώστες του πλούτου της χώρας καθώς και των ικανοτήτων της να παίζει το ρόλο του βασικού παίκτη στην παγκόσμια σκακιέρα σε θέματα φυσικού αερίου, προσφυγικού, τρομοκρατίας αλλά και σταθερότητας, τόσο με τις γειτονικές χώρες όσο και με την Ευρώπη.
Η
Γερμανία χαρίστηκε στον Ερντογάν και επίπληξε Γερμανό κωμικό, ο οποίος
εκφράστηκε αρνητικά έναντι του Τούρκου Προέδρου, δεν υπήρξε όμως
αντίστοιχη αντίδραση από πλευράς γερμανικής ηγεσίας στη συγκεκριμένη
περίσταση.
Στην Κύπρο θα πρέπει να είμαστε αρκετά προσεκτικοί, τόσο με τη Ρωσία όσο και με τη Γερμανία. Οι δύο χώρες θα πρέπει να είναι σύμμαχοί μας, για να διασφαλιστεί η ειρήνη στον τόπο μας αλλά και η σταθερότητα στην περιοχή. Ιδιαίτερα η Ρωσία, ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών και με τις διαχρονικές σχέσεις που διατηρούμε μαζί της, θα πρέπει να τυγχάνει καλύτερου χειρισμού, χωρίς να αγνοούμε τις υπόλοιπες προς εμάς φιλικές χώρες αλλά και να καταδικάζουμε οποιεσδήποτε ενέργειες τους ενάντια στη διασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Η Κύπρος αποτελεί για αρκετούς Ρώσους και Γερμανούς ένα ποιοτικό τουριστικό προορισμό παρόλο που αρκετοί Γερμανοί τουρίστες δεν ενθουσιάζονται με την παρουσία Ρώσων τουριστών στον ίδιο χώρο. Εμείς είμαστε μια μικρή χώρα μπροστά στα δύο μεγαθήρια και δεν έχουμε την πολυτέλεια να εναντιωθούμε σε καμιά από τις δυο χώρες, αντιθέτως θα πρέπει να διατηρήσουμε το φιλικό κλίμα συνεργασίας μαζί τους χωρίς αυτό να υποδηλώνει απόλυτη υπόταξή μας.
Η προσωρινή εν τύπω σύρραξη των δύο άσπονδων φίλων θα πρέπει να κοπάσει για το κοινό συμφέρον. Αναμένουμε όμως τις εξελίξεις για να δούμε ποιος τελικά από τους δύο θα αποτραβηχτεί ή αν κάποιος τρίτος θα παρέμβει σ’ αυτό τον άνισο αγώνα της πολιτικής και οικονομικής επικράτησης.
Γράφει: Άντρος Γ. Καραγιάννης
Δήμαρχος Δερύνειας
