Όλα άλλαξαν όταν ο ισλαμιστής Ερντογάν κατέστη κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού στην Τουρκία. Ο Ερντογάν στήριξε τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ. Ακολούθησε η καταδίκη της ισραηλινής επέμβασης στη Γάζα το 2008-09 και η δημόσια προσβολή του Ισραηλινού προέδρου Περες, το 2009, στο Νταβός. Τέλος ακολούθησε το επεισόδιο με το Μαβί Μαρμαρά.
Παρόλα αυτά υπήρχαν κοινά συμφέροντα μεταξύ των δύο χωρών και μεταξύ και στο διάστημα 2009-14 το διμερές εμπόριο διπλασιάστηκε. Επίσης υπήρξαν συζητήσεις σχετικά με το ύψος της αποζημίωσης που το Ισραήλ θα καταβάλει για τους νεκρούς του Μαβί Μαρμαρά.
Η ρωσική επέμβαση στην Συρία άλλαξε τα δεδομένα. Ο πρόεδρος Πούτιν στηρίζει τον Άσαντ, μαζί με το σιιτικό Ιράν. Η Τουρκία είναι αντίπαλος του Άσαντ και των Κούρδων. Ακολούθησε η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους προκαλώντας σοβαρή κρίση στις σχέσεις Μόσχας-Άγκυρας και προκάλεσε την ακύρωση του σχεδίου του αγωγού φυσικού αερίου Turkish Stream. Ξαφνικά το ενεργειακό μέλλον της Τουρκίας φάνταζε ζοφερό. Έτσι η τουρκική ηγεσία και άρχισε να αναζητά συνεργασία με το Ισραήλ για εισαγωγή ισραηλινού φυσικού αερίου.
Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα θέλει η Τουρκία, παρά την όποια συμφωνία με το Ισραήλ, με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου να συγκαλεί τριμερή σύνοδο με Ελλάδα και Κύπρο με βασικό θέμα την από κοινού εκμετάλλευση των μεγάλων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Μεσογείου.
Με τον τρόπο αυτό το Ισραήλ δείχνει σε Ελλάδα και Κύπρο πως η όποια συμφωνία του με την Τουρκία δεν θα γίνει εις βάρος των συμφερόντων τους. Επίσης στέλνει μήνυμα στην Τουρκία πως το Ισραήλ έχει εναλλακτικές λύσεις στην περιοχή. Ίσως επίσης το Ισραήλ στέλνει και ένα μήνυμα στο παλαιστινιακό στρατόπεδο.
http://www.jpost.com/page.aspx?pageid=13&articleid=438722
MIGNATIOU,COM