Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία εδώ και είκοσι πλέον χρόνια δεν έχει αγοράσει νέα
οπλικά συστήματα, ούτε έχει ενισχύσει με οποιονδήποτε τρόπο την Εθνική
Φρουρά, ο προϋπολογισμός της οποίας επιβεβαιώνει πως συντήρηση δυνάμεων
γίνεται και τίποτε άλλο. Άλλωστε η χώρα βρίσκεται σε πρόγραμμα, η Τρόικα
μπαινοβγαίνει στα υπουργεία και οι περικοπές άγγιξαν σημαντικά τις
αμυντικές δαπάνες. Τούτο, όμως, δεν εμπόδισε την τουρκική πλευρά, διά
του κ. Ακιντζί, να εγείρει στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Τζον Κέρι,
θέμα για την απόφαση των ΗΠΑ να άρουν το εμπάργκο στην πώληση όπλων
προς την Κύπρο. Η διαμαρτυρία Ακιντζί για τα όπλα, που ειρήσθω εν παρόδω
δεν πρόκειται να αγοράσει η Κύπρος από τους Αμερικανούς, έπιασε τόπο
με αποτέλεσμα να υπάρξει διευκρίνιση από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την
επόμενη ημέρα της συνάντησης. Η όλη ιστορία αφορά δύο αμερικανικά σκάφη ανοιχτής θαλάσσης που θέλει να αγοράσει η Κύπρος για τις ανάγκες του Λιμενικού της, όμως αυτό δεν έχει καμία σημασία. Ο κ. Ακιντζί φέρεται, επίσης, να ενοχλείται και από τη Νόταμ που εξέδωσε η Ρωσία για κινήσεις της Αεροπορίας και του Ναυτικού της στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Γιατί ενοχλήθηκε τόσο που έθεσε το θέμα στον κ. Κέρι; Προφανώς επειδή το ζήτησε η Τουρκία, η οποία έστειλε οδηγίες και σε διάφορους άλλους κολαούζους της στα κατεχόμενα να εκδώσουν ανακοινώσεις για να καταγγείλουν τους Ε/κ(;) που… κάνουν πλάτες στους Ρώσους.
Ο Μουσταφά Ακιντζί ενοχλείται για μια νομοθεσία στις ΗΠΑ, που
ενδεχομένως να αλλάζει λόγω και των πιέσεων της ομογένειας. Μιας
ρύθμισης, η οποία στην πράξη δεν θα έχει κανένα αντίκρισμα. Αλλά δεν
ενοχλείται από την παρουσία των τουρκικών στρατευμάτων, θέλει τουρκικές
εγγυήσεις γιατί υπάρχουν «ανησυχίες», επειδή φοβάται «ε/κ επίθεση»! Όλα
αυτά θα μπορούσε να ήταν κωμικά, εάν πίσω από τις ενστάσεις,
διαμαρτυρίες και εν πολλοίς καμώματα δεν κρυβόταν η Τουρκία. Απλά η
Τουρκία χρησιμοποιεί το ψευδοκράτος ως όχημα για την προώθηση της
πολιτικής της και των σχεδιασμών της στην περιοχή.
Την τελευταία περίοδο ο κ. Ακιντζί έχει οχυρωθεί πίσω από την «ΤΔΒΚ»
και όλες οι ενέργειές του κινούνται στη λογική της ενίσχυσής της με
απώτερο στόχο την αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Μπορούν οι οπαδοί της
όποιας λύσης να βρουν πολλές δικαιολογίες για τη στάση αυτή του «ηγέτη
της λύσης». Όμως, εάν τα καμώματα αυτά του κ. Ακιντζί προωθούν τη λύση ή
όχι δεν είναι θέμα άποψης. Είναι θέμα κοινής λογικής. Η τουρκική θέση
είναι πως η συμφωνία περνά μέσα από τη μετεξέλιξη του ψευδοκράτους σε
συνιστών κρατίδιο, όπως θα γίνει, όπως υποστηρίζουν με την Κυπριακή
Δημοκρατία.
Ενόσω οι Τ/κ (όχι οι πολίτες αλλά οι εγκάθετες ηγεσίες) δεν
αντιλαμβάνονται πως η λύση περνά μέσα από την Κυπριακή Δημοκρατία, που
ανήκει σε όλους, συμφωνία δεν μπορεί να υπάρξει. Εκτός κι εάν οι οπαδοί
της όποιας λύσης θεωρούν ως λεπτομέρεια τη θέση πως η λύση θα πρέπει να
παράγει πραγματική ανεξαρτησία, χωρίς την Τουρκία να ελέγχει μέρος ή
ολόκληρη την Κύπρο.
ΣΗΜ.: Μετά την επίθεση των ανεγκέφαλων φασιστοειδών κατά Τ/κ στη
Λευκωσία, ο κ. Ακιντζί πρότεινε τη συγκρότηση Επιτροπής για την Παιδεία
για να προαχθεί κουλτούρα ειρήνης. Σωστός. Όμως, κουλτούρα ειρήνης
οικοδομείται με τη σημαία του ψευδοκράτους στην πλαγιά του
Πενταδάκτυλου;
