Η
ανακοίνωση του Λευκού Οίκου είναι σασφής! Ο ένοικος του Λευκού Οίκου
μιλώντας με τον τούρκο πρόεδρο επέμεινε ότι είναι ανάγκη η Άγκυρα να
"σεβαστεί την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ".
Λίγες ώρες αργότερα η Τουρκία ανακοίνωσε ότι «συνεχίζει» να αποσύρει τις
δυνάμεις της από το Ιράκ.
Συγκεκριμένα, το υπουργείο εξωτερικών
της Τουρκίας τόνισε "λαμβάνοντας υπόψιν τις ευαισθησίες της ιρακινής
πλευράς... η Τουρκία θα συνεχίσει τη διαδικασία που έχει άρχισει για την
αποχώρηση των στρατευμάτης τα οποία σταθμεύουν στην επαρχία της
Μοσούλης", στο βόρειο Ιράκ.Το Ιράκ είχε απαιτήσει την Τρίτη την «πλήρη αποχώρηση» των τουρκικών δυνάμεων από το έδαφος της χώρας.
Πολιτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν ότι η
κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής θυμίζει γόρδιο δεσμό.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν την δημιουργία ενός ανεξάρτητου ή έστω
αυτόνομου Κουρδικού κρατιδίου στο Ιράκ, αλλά, ταυτόχρονα, επιθυμούν να
διατηρήσουν καλές σχέσεις και με την Τουρκία, καθώς την έχουν ανάγκη για
να περιορίσουν τις περιφερειακές φιλοδοξίες του Ιράν. Η ειρωνεία είναι
πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ταυτόχρονα έχουν την ανάγκη της Τεχεράνης για
να αντιμετωπίσουν το ιρακινό αδιέξοδο.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι
Ηνωμένες Πολιτείες θα προτιμήσουν το σπαθί για να λύσουν τον
μεσανατολικό γόρδιο δεσμό ή αν θα εμπλακούν σε μεγαλύτερα αδιέξοδα.
Πάντως, όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα, το αδιέξοδο της ταυτόχρονης
ανάσχεσης της Βαγδάτης και της Τεχεράνης, δεν επιλύθηκε με την εισβολή
και την κατοχή του Ιράκ και την εξαφάνιση του Σαντάμ Χουσεϊν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπροστά στην
ανάγκη τους για βοήθεια από το Ιράν ώστε να αντιμετωπίσουν τα αδιέξοδα
στην περιοχή έθεσαν τέλος στην 27χρονη απομόνωση της Τεχεράνης με τη
συνάντηση Ιρακών και Αμερικανών διπλωματών στο σπίτι του πρωθυπουργού
του Ιράκ. Μάλιστα πηγές προσκείμενες στο ιρακινό πρωθυπουργό ανέφεραν
ότι οι Ιρανοί διπλωμάτες επέμειναν στο αίτημά τους για αποχώρηση των
δυνάμεων των ΗΠΑ από το Ιράκ, ώστε η Τεχεράνη να πάψει να αισθάνεται ότι
τα αμερικανικά όπλα στοχεύουν τα εδάφη της.
Αλλά και η Τουρκία βρίσκεται σε
εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς βλέπει να διακυβεύονται εδώ και δεκαετίες
σταθερές ισορροπίες στα νοτιανατολικά σύνορά της με το ενδεχόμενο της
δημιουργίας κάποιου είδους κουρδικού κρατικού μορφώματος. Αυτό το
γεγονός υποδαυλίζει την υπάρχουσα κοινωνικοπολιτική κρίση στην Τουρκία,
με αποτέλεσμα το στρατιωτικό της κατεστημένο να αναγκάζεται σε ενέργειες
επίδειξης δύναμης.
Το τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο από
τη μια -για λόγους ενίσχυσης της διαπραγματευτικής του ισχύος, αλλά και
για εσωτερική κατανάλωση- είναι αδύνατον να παραμείνει αδρανές και από
την άλλη είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να προχωρήσει σε
σύγκρουση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις οποίες διατηρεί ισχυρούς
δεσμούς εξάρτησης. Η ανάπτυξη των τουρκικών στρατευμάτων στο βόρειο Ιράκ
δεν αποκλείεται να είναι το σενάριο μιας περιοσμένης μεν αλλά
προβαλλόμενης στο εσωτερικό επιχείρησης με την ανοχή της Ουάσιγκτον,
όμως, κάτι τέτοιο όχι μόνον δεν θα δώσει λύση στο αδιέξοδο, αλλά θα
οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερες περιπλοκές και δεν αποκλείεται να
αποτελέσει το φυτίλι μιας ανεξέλεγκτης ανάφλεξης με τους Κούρδους εντός
και εκτός συνόρων της Τουρκίας.
