Πριν από
έναν χρόνο αναλυτές, αγορές αλλά και πολλές κυβερνήσεις στην Ευρωζώνη,
σιωπηλά, έπλεαν σε πελάγη αισιοδοξίας: Το βλέμμα τους ήταν προσηλωμένο
στην Πέμπτη 22-1, οπότε ο επικεφαλής της ΕΚΤ Ντράγκι θα προχωρούσε στην
ποσοτική χαλάρωση, απαλλάσσοντας τις πολιτικές ηγεσίες από μιά σκληρή
σύγκρουση για την πολιτική δημοσιονομικής λιτότητας. Ολοι τότε ή σχεδόν
όλοι πίστευαν ότι η λιτότητα θα παρακαμφθεί, θα απονευρωθεί από την
υλοποίηση της υπόσχεσης που είχε δώσει ο Ντράγκι στα τέλη του Ιουλίου
του 2012 ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για τη συνολική θωράκιση του ευρώ.Την αισιοδοξία ενίσχυε η σιωπηρή αποδοχή της παραβίασης του Συμφώνου Σταθερότητας από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο από τους προϋπολογισμούς για το 2015 που είχαν καταθέσει η Γαλλία και η Ιταλία. Εναν χρόνο μετά το κλίμα είναι στους αντίποδες με όλους δυσαρεστημένους και απαισιόδοξους: Στον Νότο και κυρίως στη Ρώμη πιστεύουν ότι η δημοσιονομική λιτότητα απονευρώνει την ποσοτική επέκταση της ΕΚΤ, ενώ στο Βερολίνο δυναμώνει η πτέρυγα στον κυβερνητικό συνασπισμό που πιστεύει ότι έχει επιδειχθεί υπερβολική χαλαρότητα στη Γαλλία και την Ιταλία, στα όρια της ντε φάκτο νομιμοποιήσης της δημοσιονομικής απειθαρχίας του Παρισιού και της Ρώμης. Χθες ανάλυση και δημοσκόπηση στους «Financial Times» μας προσγειώνουν στην πραγματικότητα:
Αν στα δυόμισι χρόνια που μεσολάβησαν από τα τέλη Ιουλίου του 2012 μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου του 2015 ο Ντράγκι διατηρούσε την αξιοπιστία του και απέτρεπε τις αγορές από πιέσεις και επιθέσεις στους αδύνατους κρίκους της Ευρωζώνης, σήμερα ο κεντρικός τραπεζίτης των 19 της ΟΝΕ δεν πείθει, καθώς πλέον εκτιμάται ότι εξάντλησε την παρεμβατική του δυνατότητα με το Βερολίνο και τους εταίρους του να μην μπορούν να αποφύγουν μια σκληρή διαπραγμάτευση.
Ο μεγάλος αντίπαλος του Ντράγκι, η ουσία που σκουριάζει το μπαζούκας του κεντρικού τραπεζίτη, δεν είναι άλλη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους Ντομπρόβσκις-Μοσκοβισί που επιβάλλουν προϋπολογισμούς οι οποίοι δεν επιτρέπουν πολιτικές σε εθνικό επίπεδο που να στηρίζουν την ανάπτυξη και να αξιοποιούν την πρόσθετη ρευστότητα της ποσοτικής χαλάρωσης.
Χρειάσθηκε ένας χρόνος για να καταλάβουμε αυτό που ο Ντράγκι έχει πει κατ' επανάληψη ότι ένας κεντρικός τραπεζίτης δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις πολιτικές ηγεσίες. Αλλωστε το γερμανικό μπλοκ στο ΔΣ της ΕΚΤ πριν από μερικές βδομάδες με δηλώσεις του Λουξεμβούργιου Μερς και στη συνέχεια του Βάιντμαν διαμήνυσε ότι δεν θα επιτρέψει να υπάρξει επέκταση και διεύρυνση της ποσοτικής χαλάρωσης.
kapopoulos@pegasus.gr
