TΑΣΟΣ ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ- Με την αποδοχή των περισσοτέρων
προτάσεων που συμφώνησε την περασμένη Κυριακή η καγκελάριος Μέρκελ με
τους κυβερνητικούς της εταίρους, χριστιανοκοινωνιστές, στο εξασέλιδο
έγγραφο πολιτικής για τη «διεύθυνση της μετανάστευσης», ο κυβερνητικός
συνασπισμός στο Βερολίνο ελπίζει να οδηγήσει την Ε.Ε. σε μία πολιτική
σταδιακού ελέγχου των ροών. «Επίκεντρο» της συμφωνημένης πολιτικής είναι
η αναβάθμιση του τουρκικού ρόλου, που θα αποτυπωθεί και σε μία κοινή
σύνοδο κορυφής Ε.Ε.-Τουρκίας με στόχο:
• Την καλύτερη χρηματοδότηση των προσφύγων στην Τουρκία.
• Το άνοιγμα ορισμένων κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.
• Την επιτάχυνση της επαναπροώθησης υπηκόων τρίτων χωρών από την Ε.Ε. στην Τουρκία μαζί με επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων για ελάφρυνση του καθεστώτος της βίζας για τους Τούρκους υπηκόους.
• Τη συμφωνία για έναν σταθερό αριθμό προσφύγων που θα πρέπει να δεχθεί η Τουρκία.
Ενα από τα προβλήματα λέει ο Σόλι Οζέλ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Καντίρ Χας, είναι ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ως πρόσφυγες όσους έρχονται από χώρες της Μέσης Ανατολής. Ετσι πρακτικά τους στερεί από μία σειρά δικαιωμάτων. Τόσο ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς όσο και η κ. Μέρκελ θέλουν να προσεγγίσουν τις τουρκικές θέσεις δίνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα στην Αγκυρα, μην ενδίδοντας ωστόσο σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η ελευθερία εγκατάστασης Τούρκων πολιτών στη Δυτική Ευρώπη. «Το θέμα δεν συζητείται, απαιτεί πλήρη ένταξη» είπε στην «Κ» Γερμανός κυβερνητικός παράγοντας, ενώ «συζητάμε για ελάφρυνση του καθεστώτος βίζας για τους εμπορευόμενους». Ο κ. Σουλτς έδειξε δεκτικότητα στην ιδέα να καταγράφονται οι πρόσφυγες στο τουρκικό έδαφος, χωρίς ωστόσο να κάνει το επόμενο βήμα να «διανέμονται» οι πρόσφυγες στις ευρωπαϊκές χώρες από το τουρκικό έδαφος.
Ομως οι αποφάσεις του Βερολίνου περιλαμβάνουν και μία ολόκληρη σειρά άλλων προβληματικών σημείων. Οι Αφγανοί π.χ. χαρακτηρίζονται ως προερχόμενοι από χώρα «ασφαλούς προέλευσης». Τον χαρακτηρισμό δεν τον αποδέχονται τα γερμανικά δικαστήρια για την Τουρκία (σ.σ.: προκύπτει πάντως από κατάλογο του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών).
Η ιδέα της Μέρκελ και των συμμάχων της είναι ότι οι πρόσφυγες «με περιορισμένες πιθανότητες αναγνώρισης» θα συγκεντρώνονται σε τρία έως πέντε «κέντρα καταγραφής» μέσα στο γερμανικό έδαφος, αλλά δεν θα τους επιτρέπεται να εγκαταλείψουν την ευρύτερη διοικητική περιφέρεια του κέντρου καταγραφής (Landkreis), έως ότου κριθεί το αίτημά τους. Αυτό θα κρίνεται σε μία εβδομάδα σε πρώτο βαθμό και σε δύο έπειτα από έφεση. Εάν εγκαταλείπουν την περιοχή, θα χάνουν τα κοινωνικά επιδόματα που είναι συνδεδεμένα με την παρουσία τους στη Γερμανία. Δεν θα τελούν ωστόσο υπό κράτηση (σ.σ.: κάτι που ζητούσαν οι Χριστιανοκοινωνιστές).
Να σημειωθεί ότι στις 5 Νοεμβρίου είχαν καταγραφεί 758.000 είσοδοι μεταναστών και προσφύγων στη Γερμανία, ένδειξη ότι ο αριθμός τους θα ξεπεράσει κατά πολύ τις 800.000, αγγίζοντας το ένα εκατομμύριο. Για δύο χρόνια αποκλείεται η οικογενειακή συνένωση ακόμα και όσων αναγνωρίζονται ως δικαιούμενοι ασύλου.
• Το άνοιγμα ορισμένων κεφαλαίων στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.
• Την επιτάχυνση της επαναπροώθησης υπηκόων τρίτων χωρών από την Ε.Ε. στην Τουρκία μαζί με επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων για ελάφρυνση του καθεστώτος της βίζας για τους Τούρκους υπηκόους.
• Τη συμφωνία για έναν σταθερό αριθμό προσφύγων που θα πρέπει να δεχθεί η Τουρκία.
Ενα από τα προβλήματα λέει ο Σόλι Οζέλ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο Καντίρ Χας, είναι ότι η Τουρκία δεν αναγνωρίζει ως πρόσφυγες όσους έρχονται από χώρες της Μέσης Ανατολής. Ετσι πρακτικά τους στερεί από μία σειρά δικαιωμάτων. Τόσο ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς όσο και η κ. Μέρκελ θέλουν να προσεγγίσουν τις τουρκικές θέσεις δίνοντας όσο το δυνατόν περισσότερα στην Αγκυρα, μην ενδίδοντας ωστόσο σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η ελευθερία εγκατάστασης Τούρκων πολιτών στη Δυτική Ευρώπη. «Το θέμα δεν συζητείται, απαιτεί πλήρη ένταξη» είπε στην «Κ» Γερμανός κυβερνητικός παράγοντας, ενώ «συζητάμε για ελάφρυνση του καθεστώτος βίζας για τους εμπορευόμενους». Ο κ. Σουλτς έδειξε δεκτικότητα στην ιδέα να καταγράφονται οι πρόσφυγες στο τουρκικό έδαφος, χωρίς ωστόσο να κάνει το επόμενο βήμα να «διανέμονται» οι πρόσφυγες στις ευρωπαϊκές χώρες από το τουρκικό έδαφος.
Ομως οι αποφάσεις του Βερολίνου περιλαμβάνουν και μία ολόκληρη σειρά άλλων προβληματικών σημείων. Οι Αφγανοί π.χ. χαρακτηρίζονται ως προερχόμενοι από χώρα «ασφαλούς προέλευσης». Τον χαρακτηρισμό δεν τον αποδέχονται τα γερμανικά δικαστήρια για την Τουρκία (σ.σ.: προκύπτει πάντως από κατάλογο του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών).
Η ιδέα της Μέρκελ και των συμμάχων της είναι ότι οι πρόσφυγες «με περιορισμένες πιθανότητες αναγνώρισης» θα συγκεντρώνονται σε τρία έως πέντε «κέντρα καταγραφής» μέσα στο γερμανικό έδαφος, αλλά δεν θα τους επιτρέπεται να εγκαταλείψουν την ευρύτερη διοικητική περιφέρεια του κέντρου καταγραφής (Landkreis), έως ότου κριθεί το αίτημά τους. Αυτό θα κρίνεται σε μία εβδομάδα σε πρώτο βαθμό και σε δύο έπειτα από έφεση. Εάν εγκαταλείπουν την περιοχή, θα χάνουν τα κοινωνικά επιδόματα που είναι συνδεδεμένα με την παρουσία τους στη Γερμανία. Δεν θα τελούν ωστόσο υπό κράτηση (σ.σ.: κάτι που ζητούσαν οι Χριστιανοκοινωνιστές).
Να σημειωθεί ότι στις 5 Νοεμβρίου είχαν καταγραφεί 758.000 είσοδοι μεταναστών και προσφύγων στη Γερμανία, ένδειξη ότι ο αριθμός τους θα ξεπεράσει κατά πολύ τις 800.000, αγγίζοντας το ένα εκατομμύριο. Για δύο χρόνια αποκλείεται η οικογενειακή συνένωση ακόμα και όσων αναγνωρίζονται ως δικαιούμενοι ασύλου.
