Πρωτόγνωρα πράγματα συμβαίνουν στο πολιτικό σκηνικό
της χώρας. Τα λεγόμενα «μνημονιακά» κόμματα, συμπεριλαμβανομένου πλέον
και του ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνούν μεν με το κείμενο της συμφωνίας στην οποία
κατέληξε η κυβέρνηση με τους δανειστές, αλλά ταυτόχρονα την αποδέχονται.
Η παράνοια στην αποθέωσή της.Το πολιτικό προσωπικό
της χώρας είναι εγκλωβισμένο στις χρεοκοπημένες πολιτικές του και
αδυνατεί να αντιληφθεί τα αυτονόητα, αλλά εξαιρετικά σημαντικά: Με τον
έναν ή τον άλλον τρόπο, οι πολιτικοί πρέπει να ομονοήσουν όχι σ' αυτό
καθαυτό το Μνημόνιο, που -όπως και τα προηγούμενα- θα οδηγήσει στο
πουθενά διότι δεν υλοποιείται.
Ή μάλλον υλοποιείται με έναν τρόπο εξαπάτησης των δανειστών, οι οποίοι αποδεικνύονται καλύτεροι παίκτες από τους δικούς μας στο ζήτημα αυτό. Είναι πιο υποψιασμένοι, αν και πιθανότατα τους έχουν πάρει χαμπάρι τους διεφθαρμένους πολιτικούς μας... Οι ηγέτες των «μνημονιακών» κομμάτων πρέπει να συμφωνήσουν στον καλύτερο τρόπο εξόδου της χώρας από την κρίση και αυτός που ακολουθείται από το 2010 σίγουρα δεν είναι ο πιο επιτυχημένος.
Η μετάλλαξη του πρωθυπουργού της χώρας σε υποστηρικτή του Μνημονίου έχει προκαλέσει σοκ στην πλειονότητα των πολιτών. Οχι επειδή δεν το περιμέναμε, αλλά -όπως και να το δει κανείς- δεν είναι καθόλου κομψό να υποστηρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με πάθος το «καταραμένο» Μνημόνιο, όπως ακριβώς έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τον οποίο ο κ. Τσίπρας είχε δαιμονοποιήσει. Και δικαιολογημένα οι άνθρωποι έχουν μπερδευτεί, διότι ψήφισαν να τελειώσουν τα Μνημόνια και τους προέκυψε ένα χειρότερο, αν αποδέχομαι πως το νέο είναι... αριστερό!
Παρακολουθώντας την ομιλία του συμπαθέστατου κ. Τσακαλώτου στη Βουλή, την Πέμπτη το πρωί, και ειδικά τον τρόπο ανάλυσης των νέων σκληρών μέτρων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο πρωθυπουργός και οι σύντροφοι που συμπορεύθηκαν μαζί του προσπαθούν να ωραιοποιήσουν ένα κείμενο το οποίο είναι καταθλιπτικό και δένει ακόμα περισσότερο τη χώρα και τον λαό στο άρμα των δανειστών. Το νέο Μνημόνιο ΔΕΝ είναι υλοποιήσιμο, διότι οι πολιτικοί στην Ελλάδα δεν έχουν καμία έγνοια και καμία επιθυμία να κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τις οποίες «συναγωνίζονται». Εάν λοιπόν έχουν αποφασίσει να μην εφαρμόσουν τις πρόνοιες του προγράμματος, ας μην ταλαιπωρούν τον λαό...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι ηγέτες κρίνονται από τις αποφάσεις τους. Δυστυχώς για τον πρωθυπουργό, η αποτυχία στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού είναι όλη δική του. Η αρμόδια υπουργός, έτσι κι αλλιώς, ζει σε έναν κόσμο δικό της, δεν έχει ίχνος ευαισθησίας για τα πάθη αυτών των άμοιρων ανθρώπων και δεν αξίζει καν κριτικής...
Ή μάλλον υλοποιείται με έναν τρόπο εξαπάτησης των δανειστών, οι οποίοι αποδεικνύονται καλύτεροι παίκτες από τους δικούς μας στο ζήτημα αυτό. Είναι πιο υποψιασμένοι, αν και πιθανότατα τους έχουν πάρει χαμπάρι τους διεφθαρμένους πολιτικούς μας... Οι ηγέτες των «μνημονιακών» κομμάτων πρέπει να συμφωνήσουν στον καλύτερο τρόπο εξόδου της χώρας από την κρίση και αυτός που ακολουθείται από το 2010 σίγουρα δεν είναι ο πιο επιτυχημένος.
Η μετάλλαξη του πρωθυπουργού της χώρας σε υποστηρικτή του Μνημονίου έχει προκαλέσει σοκ στην πλειονότητα των πολιτών. Οχι επειδή δεν το περιμέναμε, αλλά -όπως και να το δει κανείς- δεν είναι καθόλου κομψό να υποστηρίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με πάθος το «καταραμένο» Μνημόνιο, όπως ακριβώς έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τον οποίο ο κ. Τσίπρας είχε δαιμονοποιήσει. Και δικαιολογημένα οι άνθρωποι έχουν μπερδευτεί, διότι ψήφισαν να τελειώσουν τα Μνημόνια και τους προέκυψε ένα χειρότερο, αν αποδέχομαι πως το νέο είναι... αριστερό!
Παρακολουθώντας την ομιλία του συμπαθέστατου κ. Τσακαλώτου στη Βουλή, την Πέμπτη το πρωί, και ειδικά τον τρόπο ανάλυσης των νέων σκληρών μέτρων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο πρωθυπουργός και οι σύντροφοι που συμπορεύθηκαν μαζί του προσπαθούν να ωραιοποιήσουν ένα κείμενο το οποίο είναι καταθλιπτικό και δένει ακόμα περισσότερο τη χώρα και τον λαό στο άρμα των δανειστών. Το νέο Μνημόνιο ΔΕΝ είναι υλοποιήσιμο, διότι οι πολιτικοί στην Ελλάδα δεν έχουν καμία έγνοια και καμία επιθυμία να κάνουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τις οποίες «συναγωνίζονται». Εάν λοιπόν έχουν αποφασίσει να μην εφαρμόσουν τις πρόνοιες του προγράμματος, ας μην ταλαιπωρούν τον λαό...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι ηγέτες κρίνονται από τις αποφάσεις τους. Δυστυχώς για τον πρωθυπουργό, η αποτυχία στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού είναι όλη δική του. Η αρμόδια υπουργός, έτσι κι αλλιώς, ζει σε έναν κόσμο δικό της, δεν έχει ίχνος ευαισθησίας για τα πάθη αυτών των άμοιρων ανθρώπων και δεν αξίζει καν κριτικής...